یادداشت؛ چرا هنوز هم Vanquish نقطه اوج عناوین شوتر سوم‌شخص است؟

بازی Vanquish یکی از عناوینی بود که در نسل پیش مورد بی‌توجهی بسیاری قرار گرفت و ما در گیم‌شات نگاهی ویژگی‌های این بازی خواهیم داشت.

«سم گیدیون» (Sam Gideon) توانایی پریدن را ندارد. در دورانی که پرش کردن در بازی‌های کامیپوتری به اندازه حواس پنجگانه ضروری است نبود این قابلیت به دلیل کم‌کاری و یا یک مشکل فنی نبوده است. این یک اصل ثابت شده است که نبود یک قابلیت، توانایی‌های دیگر را بهبود می‌بخشد؛ سم در بازی Vanquish شاید نتواند بپرد ولی می‌تواند روی سیمان سر بخورد، به همان سرعتی که مایکل فلپس می‌تواند در آب شنا کند. وقتی که شخصیت اصلی بازی بر روی زمین سر می‌خورد و در حالی که جرقه‌ها از زیر زانویش بیرون می‌زنند هیجان بازی به اوج خود می‌رسد، شاید سم گیدیون بازی Vanquish نتواند بپرد ولی به راحتی بر روی زمین پرواز می‌کند.

کارگردان بازی Vanquish که مطمئنا یکی از افراد مشهور این صنعت است، شینجی میکامی پس از موفقیت بازی خودش طی یک مصاحبه گفت: «من فقط دنبال ساخت بازی بودم که توش پر ربات باشه و شلیک کردن بهشون هم خیلی حال بده، خب باید بگم به هدفمم رسیدم.» در نهایت اگر بخواهیم یکی دلایل موفقیت این بازی را توضیح بدهیم باید نقل قولی کنیم از یکی از افراد حاضر در این صنعت که روند بازی Vanquish را این‌گونه توضیح می‌دهد: «در واقع بازی Vanquish همان کاری را انجام می‌دهد که بیشتر بازی‌های اکشن تظاهر به انجام آن می‌کنند. فقط کافی است نگاهی داشته باشید به اولین غولآخر بازی، یک تانک که چهار پا دارد. کارهایی که در هنگام مبارزه با این تانک انجام می‌دهید بیشتر مناسب یک کات‌سین است. سم پاهای این ربات را قطع می‌کند، از تیرهای او جاخالی می‌دهد، بر روی موشک‌ها می‌دود و در نهایت آخرین راکت را به سمت لوله تانک پرتاب می‌کند. مطمئنا دیدن چنین صحنه‌ای چیز تازه‌ای نیست ولی نکته طلایی این مرحله این است که تمام این کارها را خودتان انجام می‌دهید.»

سم گیدیون در بازی Vanquish یک سرباز نخبه ارتش آمریکا است که باید از نابودی آمریکا به دست روسیه طی هشت ساعت جلوگیری کند. همراه اصلی سم طی بازی یک زره سفید رنگ است که علاوه بر این‌که به او قابلیت سر خوردن بر روی زمین را می‌دهد، هر موقع که سم در حال مرگ است زمان را آهسته می‌کند تا بتوانید خود را به سنگر برسانید. بازی Vanquish روندی کاملا خطی را طی می‌کند و تقریبا از لحاظ آزادی عمل شاهد چیزی در حد Call of Duty هستیم، اما چیزی که این ساخته پلاتینیوم گیمز را از دیگر عناوین شوتر خطی جدا می‌کند گیمپلی و حرکاتی است که می‌توانید در آن انجام دهید، فقط به لطف قابلیت سر خوردن بر روی زمین می‌توانید هر مرحله را به چندین شکل مختلف به اتمام برسانید.

شاید تعداد اسلحه‌های قرار داده شده در بازی Vanquish کم باشد ولی از مسلسل گرفته تا اسنایپر هر کدام از آن‌ها جایگاه استراتژیک خاص خود را در بازی دارد. در نهایت اما بازی شما را محدود به حمل فقط سه اسلحه می‌کند به همین خاطر در هر لحظه باید تصمیم بگیرید که چه اسلحه‌ای را با خود حمل کنید، همین انتخاب کوچک به راحتی نحوه بازی شما را تغییر می‌دهد. به عنوان مثال شاتگان شاید از راه دور آسیبی به دشمن نزد ولی از فاصله نزدیک به راحتی هر دشمنی را به کشتن می‌دهد، حال تصمیم با شما است که به دل خطر شیرجه بزنید (در این مورد بیشتر به دل خطر سر می‌خورید) و دشمنان خود را قلع و قمع کنید و یا از راه دور و با یک مسلسل آن‌ها را از سر راه بردارید.

سم یک نوار حرکات ویژه نیز در بازی نیز دارد که به او اجازه می‌دهد بیشتر سر بخورد ولی این نوار از سلامتی او کم می‌کند، پس تیر نخوردن در این بازی معنای عمیق‌تری نسبت به دیگر عناوین شوتر دارد. استفاده از حرکات ویژه شما را قدرتمند می‌کند ولی در عین حال نسبت به خطرات محیطی نیز بیشتر آسیب‌پذیر می‌شوید، بر خلاف مکس‌پین که استفاده از قابلیت Bullet Time‌ هیچ محدودیتی نداشت و این مورد باعث آسان شدن بیش از حد بازی شده بود، بازی Vanquish با معرفی این سیستم جالب و محدودیتی که برای گیمر ایجاد می‌کند با یک روش خیلی ساده ذهن مخاطب خود را به چالش می‌کشد، همین موارد کوچک هستند که باعث شده‌اند این بازی تبدیل به یک عنوان خاص در بین همتایان خود شود.

اما متاسفانه همه این موارد در زمان عرضه برای یک موفقیت گسترده کافی نبود، درست است که منقدان از بازی به خوبی استقبال کردند ولی در نهایت بازی به فروش چند میلیون نسخه‌ای دست پیدا نکرد. اما برای کسانی که بتوانند باطن این شاهکار را مشاهده کنند بازی Vanquish یک الماس درخشنده است. یادم است آن زمان یکی از دوستانم به من گفت که فقط به مدت یک هفته ویدئوهای مربوط به بازی را در یوتوب تماشا می‌کردم و از هنری که در ساخت بازی به خرج داده شده بود لذت می‌بردم. شاید این عنوان اشکالاتی نیز داشت ولی برای کسانی که آن را درک کنند بازی Vanquish اوج خلاقیت یک بازی شوتر است، چیزی که هنوز هم نمونه آن مشاهده نشده است.