معرفی فیلم Once Upon a Time In America

فیلم Once Upon a Time In America یکی از برترین و خوش‌ساخت‌ترین آثار سینمای مافیایی است که توسط سرگیو لئونه (Sergio Leone) کارگردانی شده است. در این مقاله، به معرفی این اثر می‌پردازیم.

امروزه دنیای سینما به سمت فیلم‌های فانتزی و تا حد بسیار زیادی تخیلی گام برداشته است که اتفاقاً طرفداران زیادی نیز دارند و کمتر آنان حاضرند فیلم‌هایی با پس زمینه‌ای واقعی ببیند که مانند اثر امروز، واقعیت زندگی و سختی‌ها و مشکلات آن را به تصویر بکشد. Once Upon a Time In America از آثار مطرح سینمای مافیایی است، سینمایی که تقریباً اکثر آثارش مطرح هستند و فیلم‌هایی را تحویل جامعه داده است که همه یا برخی از آنان تحولات بزرگی را در صنعت فیلم‌سازی و سینما به وجود آورده‌اند. حال این سوال پیش می‌آید که چیزی باعث خاص شدن این فیلم می‌شود؟ تفاوت آن با دیگر آثار مافیایی چیست که امروز تصمیم به معرفی آن گرفتیم؟ بایستی گفت تفاوت این فیلم با بیشتر آثار در روایت داستان و ساختار بی‌نقص آن است. قابل ذکر است که این اثر از بلندترین فیلم‌های سینما است که به دلایلی همچون مشکلات نشر فیلم، دقایق زیادی از آن حذف گشته و داستان ناقص شد. البته امروزه به راحتی می‌توان نسخه تقریباً کامل آن را که ۴ ساعت است، پیدا کرد و پیشنهاد ما نیز همین نسخه است. این اثر تحولات مردی را به نمایش می‌گذارد که زندگی‌اش را کرده و در روزهای پایانی عمرش به سر می‌برد؛ وی گانگستری یهودی بوده و حال بعد از ۳۰ سال تصمیم می‌گیرد که به محله قدیمی‌شان بازگردد و با مشکلات و پشیمانی‌های گذشته‌اش روبرو شود. این فیلم روایتی بی‌نظیر و کاملاً منظم از زندگی ۵ نوجوان است که به طور تصادفی یکدیگر را ملاقات کرده و سعی در بالا رفتن و تبدیل شدن به گانگسترهای بزرگ دوران خود دارند. این اثر از نظر شخصیت‌پردازی کوچک‌ترین ایرادی ندارد، زیرا بیننده را از ابتدا تا انتها با شخصیت‌ها همراه می‌سازد و در نهایت ما به خوبی با آنان و همه چیزشان آشنا می‌شویم. کمتر فیلمی است که دست به چنین کاری بزند و همین کار، بزرگ‌ترین نقطه قوت فیلم است و یکی از مهم‌ترین دلایل برای به یاد ماندنی بودن آن.

Once Upon a Time In America اثری است که در آن به خوبی گذر عمر و حسرت و پشیمانی سال‌های مختلف زندگی را درک می‌کنید؛ با دوستانی جداناشدنی آشنا می‌شود و سرانجام با پایان دردناکی که به انتظار نشسته است، ملاقات می‌کنید!

این اثر تا حدی به شاهکار The Godfather نیز شباهت‌هایی دارد و همین می‌تواند دلیل خوبی برای جذب علاقه‌مندان آن اثر نیز باشد. البته ساختار کلی فیلم با The Godfather بسیار تفاوت دارد و محتوا و پیام آن چیز دیگری است. همانطور که پیشتر نیز ذکر شد، این اثر را سرگیو لئونه کارگردانی می‌کند، یکی از کارگردانان معروف و صاحب سبک در سینما که آثار مهم و دیدنی فراوانی دارد. البته آثار وی تا قبل از این فیلم، بیشتر در سبک وسترن بودند که البته در آن سبک نیز شاهکارهایی چون A Fistful of Dollars، For a Few Dollars More و شاهکار The Good, the Bad and the Ugly را پدید آورده است که همگی از آثار معروف سینمای وسترن هستند. متاسفانه فیلم Once Upon a Time In America آخرین فیلم این مرد بزرگ است و پس از آن در سن ۶۰ سالگی و به دلیل سکته قلبی، در گذشت. نقش اصلی فیلم را نیز رابرت دنیرو (Robert De Niro) برعهده دارد سر رشته خوبی در بازی در فیلم‌های مافیایی دارد و در شاهکارهایی چون The Godfather Part II، Goodfellas و Casino بازی کرده است که همگی از آثار شناخته شده سینمای مافیایی هستند. دنیرو را می‌توان یکی از برترین بازیگران تاریخ خطاب کرد، بازی بی‌نظیر و کاملاً طبیعی وی، فرو رفتن در نقشش و همچنین گریم‌های سنگینی که برای بازی در فیلم‌هایش استفاده می‌کند از ویژگی‌های وی هستند که او را به چنین بازیگر بزرگی تبدیل کرده‌اند. دیگر افراد تیم بازیگری نیز بازیگرانی ماهر و کاربلد هستند که نقش‌شان را به بهترین شیوه بازی می‌کنند و مشکل خاصی در بازی آنان نمی‌توان یافت.

موسیقی این فیلم قطعاً یکی از به یاد ماندنی‌ترین و شنیدنی‌ترین موسیقی‌های تاریخ سینما است! انیو موریکونه (Ennio Morricone) کار موسیقی‌های آن را بر عهده داشته و به راستی می‌توان به وی آفرین گفت؛ جادوی وی باعث می‌شود که حتی پس از سال‌های طولانی نیز با شنیدن تنها چند ثانیه از موسیقی بی‌نظیر آن، فیلم را کامل و با جزئیات به خاطر آورید! به طور کلی می‌توان گفت فیلم Once Upon a Time In America اثری است که طرفداران سینمای مافیایی بدون شک آن را پسندیده و تماشا می‌کنند. البته این فیلم را بیشتر می‌توان برای کلاسیک دوستان اثری مناسبی پنداشت، زیرا علاقه‌مندان سینمای جدید ممکن است حوصله تماشای یک اثر ۴ ساعته و سر در آوردن از آن را نداشته باشند! البته عاشقان همیشگی سرگیو لئونه و یا رابرت دنیرو را قطعاً نیازی ندارند که این اثر به آنان معرفی شود، چون قطعاً آن را تماشا کرده‌اند.