نقد و بررسی قسمت آخر از فصل هشتم سریال The Walking Dead

در بررسی قسمت آخر از فصل هشتم سریال The Walking Dead خواهیم گفت که چرا اختتامیه باید در لیست بدترین اپیزودهای تاریخ این مجموعه قرار بگیرد. اتفاقی که برای سریال افتاده آن را به کما فرو می‌برد.

The Walking Dead در طول دو فصل اخیرش عملا داستانی روایت نکرده است. سریالی که جهت‌دهی خاصی نداشته، داستانی روایت نکرده و حتی برای ترمیم این اوضاع اندک تلاشی هم نکند، عملا مانند یک زمین فوتبالِ خالی از فوتبالیست است. اوضاع می‌توانست کاملا متفاوت باشد! نکته غم‌انگیز ماجرا این است که The Walking Dead کاملا پتانسیل تبدیل شدن به یک سریال جذاب یا لااقل قابل احترام را داشت که در گوشه‌ای از تاریخ مجموعه‌های تلوزیونی به حیاتش ادامه می‌دهد. اما نویسندگان این سناریو چنان ضربه دردناکی به اختتامیه زدند که اکنون می‌توان آن را به عنوان یکی از بدترین اپیزودهای تاریخ مجموعه (البته اگر بدترین‌شان نبوده باشد) خطاب کرد. سریال The Walking Dead اکنون توهینی به شعور مخاطب است؛ زیرا اختتامیه در یک سمت تمامی اتفاقات دو فصل اخیر را جمع کرده و در سمت دیگر کلماتی نظیر «بیهوده»، «بی‌معنی» و «مزخرف» را قرار داده و بین‌شان نیز مساوی می‌گذارد.

الکساندریا و مناطق جنگلی اطرافش نفرین شده‌اند. این روزها با کمی تردید، حتی شخصیت اصلی داستان هم به دل نمی‌نشیند. اگر بگویم که حتی بدبین‌ترین طرفدار این مجموعه نیز نسبت به پایان بندی فصل هشتم امیدوار بود، دروغ نگفته‌ام. فصل هشتم درحالی پیش‌رفت که یکی از شخصیت‌های کلیدی مجموعه را از دست داد. اگر چه شخصیت کارل چندان هم طرفدار نداشت، اما حذف او از این سریال می‌توانست به اتفاقات خوبی منجر شود. با نابودی الکساندریا توسط نیگان، انتظار می‌رفت که در نهایت ریک و اطرافیانش به دل جاده بزنند و همان The Walking Deadـی باشند که این مجموعه حدود سه فصل پیش باید می‌بود. اما خب چنان چه گفتم الکساندریا و مناطق جنگلی اطرافش نفرین شده‌اند و گویا بیننده محکوم به دیدن لوکیشن‌های تکراری و تمام‌نشدنی همین منطقه تا انتها خواهند بود.

نقد و بررسی قسمت نهم از فصل هشتم سریال مردگان متحرک

گرفتار شدن در طبیعت مرده و بی‌روح الکساندریا برای فصل‌های آینده معنی بدی نمی‌داد اگر به اصطلاح‌ کارگردان‌های این مجموعه چنین تصمیم خنده‌آوری برای آینده نمی‌گرفتند. حالا به نقطه‌ای از سریال The Walking Dead رسیده‌ایم که نه‌تنها ریک نمی‌خواهد الکساندریا را ترک کند، بلکه مرگ فرزند او کاملا معنی بدی برای بیننده داشته و ضمن آن‌ که دیگر قرار نیست نیگان کشته شود، کاملا اینگونه تعبیر کنید که دو فصل اخیر را بیهوده به تماشای این سریال نشسته‌اید. بیننده می‌تواند پس از پایان تماشای فصل ششم یا حتی پنجم، مستقیما به فصل نهم که در چند ماه اینده پخش خواهد شد میان‌بر بزند و یقین کند که هیچ چیزی را از دست نداده است. برای یک فیلم یا سریال با جلوه‌های دراماتیک و گاها ترسناک، این خبر نه‌تنها خوب نیست بلکه به معنی مرگ قطعی آن است. در واقع این روزها اگر چه ضربان قلب این سریال همچنان طنین‌انداز است و به گوش می‌رسد، اما او به واقع هیچ تفاوتی با یک مرده متحرک ندارد. چندش آور است، معنی نمی‌دهد، جهت‌دهی خاصی نداشته و  ضمن آن‌ که کاراکترهای خوبی هم ندارد، کاملا مرگ مغزی است و سینه خیز به حیات مرده‌اش ادامه می‌دهد؛ درست مانند اسمش، مرده متحرک است.

نگاه تجاری به دنیای مردگان متحرک از آن مجموعه‌ای ساخته است که حتی در مقایسه با سریال فرعی Fear The Walking Dead نیز ضعف‌های بیشتری دارد. شخصیت ریک بعد از گذشت هفت فصل اخیر (بدون احتساب فصل ابتدایی) بُعدهای مختلفی از کاراکترش را به نمایش گذاشته و ظاهرا در طول دو فصل اخیر کاملا چوب‌خطش پر شده و چیزی برای نمایش ندارد. واقعیت این است که ریک شامل هیچ‌گونه پیچش‌های شخصیتی و روانی نیست. حتی احساس می‌کنم که درل یا کارول گزینه‌های بهتری برای تبدیل شدن به شخصیت اصلی داستان هستند؛ چرا که لااقل از پیچش‌های شخصیتی بهتری بهره می‌برند. کارول بعد از دو فصل دخترش را از دست می‌دهد و این حادثه ماهیت او را متحول می‌کند. این اتفاق حالا و در فصل هشتم برای ریک افتاده است، اما مرگ کارل برای ریک همان معنی زیبایی که کشته شدن دختر کارول می‌داد را نمی‌دهد. یا در خصوص مرگ برادر درل که در عین نفرت، عشق خاصی نسبت به هم داشتند. در واقع فرق بین کارول و درل با ریک در این است که حوادث چند فصل اخیر شخصیت آن‌ها را تشکیل داده و از آن‌ها موجودات جذابی ساخته است. در خصوص ریک این اتفاق نمی‌افتد و مرگ کارل از او چیزی جز یک پدر ناراحت و اندوهگین نمی‌سازد.

در فصل قبل روند کلی سریال The Walking Dead چنان قابل پیش‌بینی بود که حتی نیازی به تلاش برای کنجکاوی در این دنیا احساس نمی‌شد.

اگر در بررسی فصل گذشته خطاب به شما گفتیم که کارگردانان و مغز متفکر این مجموعه در تلاش برای تبدیل کردن نیگان به یک شخصیت نسبتا مثبت هستند، از نوستراداموس مشاوره نگرفته بودیم. روند کلی سریال The Walking Dead چنان قابل پیش‌بینی بود که حتی نیازی به تلاش برای کنجکاوی در این دنیا احساس نمی‌شد. نیگان پس از کشتن دو تن از یاران ریک نه‌تنها تبدیل به یک شخصیت منفی نشده بود، بلکه به محبوبیت بالایی هم رسید. اما خب سناریو به گونه‌ای پیش می‌رفت که نیگان برای مدت زیادی در این مجموعه باقی نماند و بر قرار معلوم، دو فصل میهمان این مجموعه باشد و درست مانند شخصیت «کلانتر» آن را ترک کند و برود. اما خب نیگان محبوب‌تر از کلانتر شد و احتمالا مغز متفکر The  Walking Dead به این نتیجه رسید که با کمی شیطنت نیگان را تبدیل به کاراکتری قانون‌مند و جدی کند که صدالبته از «منفی» و «منفور» بهتر است. با این‌ کار آن‌ها می‌توانستند نیگان را که خود مخاطب زیادی جذب می‌کرد در مجموعه نگه دارند. مشکل دیگری هم وجود داشت؛ چرا که ریک با تمام توانش در تلاش برای کشتن نیگان قیام کرده بود. آن‌ها هم احتمالا یک چرخی در بین اسامی بازیگران زده‌اند و منفورترین‌شان که کارل باشد را انتخاب کرده‌اند که با حذف شدنش انقلابی در رفتار ریک شکل بگیرد. البته مغز متفکر مذکور احتمالا فراموش کرده بود که شخصیت کارل خودش به شکل عجیبی برای کشتن نیگان مجنون است و دست به کارهای احمقانه‌ای می‌زند؛ لذا تبدیل کردنش به شخصیتی که وصیت می‌کند نیگان را نابود نکن کاری بس ابلهانه و توهین‌آمیز است. اما این اتفاق می‌افتد و حالا همه‌ مهره‌های داستان در جایی قرار گرفته‌اند که مخاطب بیشتری جذب می‌شود؛ نیگان حضور دارد، ریک نمی‌خواهد بمیرد (این یکی برای دل خودمان!)، کارل منفور از سریال حذف شده است و الکساندریا هم به حیاتش ادامه می‌دهد. اما فصل بعدی چه؟ با کشته نشدن نیگان توسط ریک، مگی و درل که کاملا به سیم آخر زده‌اند به جبهه مخالف ریک پیوسته و این‌بار بر علیه او خواهند بود.

نه‌تنها ریک و نیگان به عنوان دو راس اصلی سریال The Walking Dead در فصل هشتم به شکل اعجاب‌آوری ناامید کننده بودند، بلکه شخصیت‌های فرعی هم اوضاع بهترین نداشته‌اند. و اینجا منظور از شخصیت‌های فرعی (که دقیقا شاید اصطلاح درستی نباشد) مگی، درل، کارول و مورگان است. تا پیش از اختتامیه اوضاع این کاراکترها توجیه نسبتا قابل قبولی داشت که با یک سرانجام خوب می‌توانست دهان مخاطب را ببندد. اما حالا چون اینگونه نیست، ما می‌توانیم حسابی از آن‌ها خُرده بگیریم. در این بین اگر چه کارول و درل شخصیت‌های محبوبی هستند و همچنان از جنبه‌های مثبتی در ذاتشان بهره می‌برند، اما این ماجرا در خصوص مورگان صدق نمی‌کند. او حتی در ابتدایی سریال هم شخصیت محبوبی نبوده است. رفتار مورگان توجیه قابل قبولی ندارد و یا اگر هم دارد چنان چه باید جذاب نیست. لباس توهم‌آمیز و دیوانه‌واری که مورگان به تن شخصیتش کرده نه‌تنها به او نمی‌آید بلکه جلف و زننده است.

داستان از این قرار است که پس از مرگ کارل، ریک اکنون دوران سختی را سپری می‌کند و اگر چه این سختی در رفتارش احساس نمی‌شود، می‌خواهد به آخرین درخواست کارل پایبند مانده و از جان نیگان بگذرد.

بزرگ‌ترین ضعف قسمت پایانی و در امتداد آن کل اختتامیه سناریوی ریک و نیگان است. کسانی که بار اصلی محتوای فصل هشتم به گردنشان سنگینی می‌کرد و آخر هم زمین‌گیرشان کرد. داستان از این قرار است که پس از مرگ کارل، ریک اکنون دوران سختی را سپری می‌کند و اگر چه این سختی در رفتارش احساس نمی‌شود (نه مانند کارول و ماجرای از دست رفتن دخترش) می‌خواهد به آخرین درخواست کارل پایبند مانده و از جان نیگان بگذرد. که این تصمیم خود به تنهایی احمقانه است؛ چرا که به معنی پایمال شدن خون هزاران نفر از افراد ریک بوده و این وسط چون مغز متفکر مذکور نتوانسته اوضاع را خوب شرح و بسط دهد، نه توجیهی باقی می‌ماند و نه توضیحی داده می‌شود.  سرانجام نیگان زنده می‌ماند و مگی و درل در گوشه‌ای چون به خون او تشنه بوده‌اند رفتار ریک را ناامیدکننده می‌دانند و بر علیه او نقشه می‌کشند تا ماجرای فصل بعدی هم به درگیری‌های درونی این گروه مربوط شود. به این معنی که خیال آن تصورات شیرینی که برای آینده این مجموعه داشتید را از سرتان شیفت دلیت کنید و به استقبال آینده بی‌روح و بی‌معنی و صدالبته بی‌ارزش The Walking Dead بروید.

سریال The Walking Dead به همان سرانجامی رسیده است که روزگاری فکر کردن به آن همه را می‌ترساند. تماشای دو فصل اخیر این مجموعه کاملا به معنی هزینه کردن زمان در جای نادرستی بوده است. تجربه تجاری شدن یک مجموعه درام و ترسناک به معنی واقعی کلمه اسختخوان مخاطب را شکاند و حالا چنان به او فهمانده که هر چه زمان پای تماشای این مجموعه صرف کرده‌اید بیهوده بوده است. لذا احتمالا باید تماشای آن را متوقف کنیم چرا که ظاهرا هیچ تلاشی برای بهبود اوضاع سریال از سوی سازندگان و همان مغز نافکر کذایی صورت نمی‌پذیرد. سریال The Walking Dead چیزی بیشتر از یک سرگرمی ناامید کننده نیست.