تحلیل همایش The Game Awards 2017؛ قسمت دوم

با دومین قسمت از تحلیل همایش The Game Awards 2017 همراه شما هستیم تا جزئیات باقی مانده را در دومین فرصت پیش آمده با شما به اشتراک بگذاریم.

تراژدی ۲۰۱۷ آن قدر پر حاشیه و غریب است که تلاش نگارنده هم در خلاصه کردنش به یک مقاله کفاف نداد. ما کمی‌ قبل‌تر به بررسی حواشی پنج نامزد اصلی این رویداد و چرایی برخی موضوعات پرداختیم. حالا قصد داریم که باری دیگر لوکیشن ماجرا را تغییر داده و کمی در خصوص سایر عناوین حاضر در لیست برترین‌های ۲۰۱۷ صحبت کنیم. احتمالا تعجب خواهید کرد اگر بدانید که اوضاع در خارج از لیست نامزدین برترین بازی ۲۰۱۷ هم چندان خوش‌آیند نیست و خواهیم گفت که چرا سال گذشته در حقیقت تعبیر کابوس یک گیمر واقعی بوده است. از عناوین نالایق و تک بُعدی مدعی خواهیم گفت. با ما در این سفر غم‌انگیز همراه باشید.

برای آن دسته از بازیکنانی که صنعت ویدئو گیم را می‌شناسند و آستین در این بادیه سفید کرده‌اند، خیلی ساده است که بفهمند با چه رویداد ناامید کننده‌ای طرف هستیم. برای آن‌ها کافی است که صرفا لیست نامزدین چند سال اخیر را در کنار مدعی‌های کنونی قرار دهند تا بفهمند عمق ماجرا چقدر نگران کننده است. ۲۰۱۷ حتی لیاقت رقابت با آن‌ها را هم ندارد. اما مرد آن است که وقتی حرفی می‌زند پشت سرش بگوید چرا؟ در اینجا ما به چندین موضوع دخیل در شکل‌گیری وضعیت کنونی خواهیم پرداخت.

به نظر می‌رسد که فروش بالای این بازی در کنار محبوبیت چشم‌گیرش تازه‌ شروعی بر افتخارآفرینی‌های این اثر بوده باشد.

۱-Hellblade: Senua’s Sacrifice: یکی از محدود بازی‌هایی که بیشتر از منتقدین، مورد توجه مخاطب قرار گرفت Hellblade: Senua’s Sacrifice نام دارد. عنوان مذکور با دریافت ۶۵ نقد به میانگین ۸۱ از ۱۰۰ رسید. این بازی مجموعا در پنج شاخه نامزد و مدعی برترین بودن است.

۲-Horizon Zero Down: نامزد برترین بازی سال، فرصت حضور در شاخه بهترین روایت ۲۰۱۷ را هم از دست نداده و به این ترتیب احتمالا شانس بیشتری از سایر رقبای خود در این زمینه دارد (خواهیم گفت چرا).

۳-Nier: Automata: غایب بزرگ گوتی، حالا شانس این را دارد که خودی نشان دهد. بازی Nier: Automata با دریافت ۱۰۰ نقد مجموعا به میانگین ۸۸ رسیده است. عنوان مذکور در شرق به محبوبیت خیره کننده‌ای دست یافت و از حیث روایت داستانی یک اثر کم نظیر است.

۴–What Remains of Edith Finch: اگر دسته بندی و شاخه‌ای تحت عنوان خلاقیت داشتیم، این بازی احتمالا بدون رقیب می‌ماند. با دریافت ۶۵ نقد میانگین ۸۸ از ۱۰۰ برای این اثر ثبت گردیده است.

۵-Wolfenstein 2: این بازی با متای ۸۹ از ۱۰۰ احتمالا شانس زیادی برای پیروزی در رقابت ندارد؛ البته اگر سیاستی چاشنی نظرات داوران نشده باشد. بازی فوق العاده جذاب Wolfenstein 2 علی رغم آن که مدعی گوتی نیست، اما می‌تواند شانسش را در سایر زمینه‌ها امتحان کند.

عناوینی که در بالا می‌بینید نامزدین دریافت جایزه برترین روایت سال اخیر هستند. همایش The Game Awards 2017 قبل از هر چیزی در این زمینه عملکرد نسبتا خوبی دارد. Hellblade: Senua’s Sacrifice اگر چه در نحوه روایت داستانش شرایط فوق العاده‌ای دارد، اما احتمالا زیر سایه Horizon Zero Dawn که اکنون مدعی گوتی است قرار می‌گیرد. بر فرض آن که این بازی شانس گوتی شدن را به واسطه The Legend Of The Zelda از دست بدهد، احتمالا به دلیل نامزدی و فرصتی که برای برترین بازی سال بودن دارد، آن سوی ماجرا شانس را از دیگر رقبای خود در سایر بخش‌ها سلب می‌کند. به روایت ساده‌تر اگر Horizon Zero Dawn موفق به کسب جایزه برترین بازی سال نشود، با توجه به نامزد شدنش در این بخش، احتمالا شانس بیشتری دارد که لااقل جایزه‌ای را در سایر زمینه‌ها مِن جمله روایت داستانی کسب کند. فراموش نکنیم که از دید داوران Horizon Zero Dawn ویژگی و شاخصه‌ای را داشته که به آن فرصت حضور در لیست برترین بازی‌های سال اخیر را داده است. فرصتی که عنوانی نظیر Hellblade: Senua’s Sacrifice نداشته است. با تمامی این اوصاف همچنان نمی‌توان Horizon Zero Down را پیروز حتمی این رقابت دانست. چرا که در هر صورت این بازی متمرکز بر خطوط داستانی و نحوه روایتش نبوده و بازی‌نامه تنها گوشه‌ای از آن را تشکیل می‌دهد. اما عنوانی نظیر What Remains of Edith Finch و Nier: Automata به مراتب بر روی داستان متمرکزتر بوده و از قضا داستان زیبا‌تری را هم روایت کرده‌اند. بگذارید در رابطه با نتایج کمتر پیشگویی کنیم.

نینجا تئوری با خلق این بازی کلاس درسی شد برای سایرین در نحوه روایت داستان. علاوه بر آن، Hellblade یک شاهکار فنی و بصری است.

داستان و نحوه روایتش به سادگی می‌تواند یک بازی را ماندگار کند. شاید در سال‌های گذشته داستان تنها جزئی از یک بازی بود، اما حالا درواقع می‌توان آن را جزوی از گیم‌پلی دانست. سال ۲۰۱۷ از حیث محتوای داستانی برهنه بوده است. یک نیم نگاهی به مدعیان گوتی بیندازید. تقریبا بخش بزرگی از نامزدین حاضر در همایش The Game Awards 2017 به شکل عجیبی داستان و نحوه روایتش را نادیده گرفته‌اند. آن‌هایی که به داستان توجه داشتند هم کیفیت قابل قبولی را ارائه نکردند. ۲۰۱۷ بیشتر بازی‌های آنلاین و چند نفره‌ای را ارائه کرد که به طبع عامه پسند‌ شدن اثر، سازندگان تصمیم به خلق یک کمپین داستانی کوتاه برای آن گرفتند. بازی‌هایی نظیر Destiny 2 مثال خوبی برای این مساله هستند. این‌ها همگی آثاری هستند که بدون شک پس از مدتی فراموش می‌شوند، چیزی که نسل هشتم روی آن تمرکز کرده‌ است یک ویژگی فراموش شدنی است. چنین آثاری نه‌تنها به سادگی فراموش می‌شوند، بلکه روزی موجب فراموش شدن نسل هشتم خواهند شد. چه خاطره‌ای از این تجربه نوین حاصل می‌شود؟

Resident Evil 7: یکی از بازی‌های مورد انتظار سال اخیر، هفتمین نسخه شماره دار از مجموعه Resident Evil بود. با وجود موفقیت نسبی Resident Evil 7 و رسیدن به میانگین امتیازات ۸۶ از ۱۰۰ این بازی موفق نشده است که در همایش The Game Awards 2017 حضور پررنگی از خود به نمایش بگذارد.

خاطرات کلیشه‌ای

بازی‌هایی نظیر Resident Evil که سالیانه نسخه‌های مختلفی از آن ریبوت، ریمستر یا تولید می‌شوند دیگر قادر به خلق تجربه‌ای که سزاوار تحسین باشد نیستند.

آیا نباید به فکر فراموش کردن فرانچایزها باشیم؟ بازی‌هایی نظیر Resident Evil که سالیانه نسخه‌های مختلفی از آن ریبوت، ریمستر یا تولید می‌شوند دیگر قادر به خلق تجربه‌ای که سزاوار تحسین باشد نیستند. سازندگان باید از یک نقطه به بعد بدانند که عمر برخی بازی‌ها تمام شده است و IPهای جدیدی می‌تواند جایگزین یک روند تکراری شود. سری Assassin’s Creed که خوشبختانه فرصت حضور در همایش The Game Awards 2017 را پیدا نکرد هم از این دست عناوین است. یا سری Call Of Duty و بسیاری از عناوین سالانه‌ای که مدام درحال تکرار شدن هستند. عدم توجه داوران به Resident Evil 7 یکی از اتفاقات خوب سال گذشته تلقی می‌شود. شاید تلنگری باشد بر استودیوی کپ‌کام برای بازگشت به روزهای اوج نسل ششم و تاحدودی هفتم.

Cuphead: این بازی از جمله عناوین حاضر در سال جاری است که فرصت درخشش در همایش The Game Awards 2017 را به خوبی کسب کرد. Cuphead با دریافت ۷۰ بررسی به میانگین قابل توجه ۸۷ رسید. اگر چه امسال بازار عناوین مستقل به خوبی سال‌های گذشته نبود، اما با این حال ما شاهد عرضه عناوین قابل احترامی نظیر Cuphead بویدم. این بازی بخش بزرگی از موفقیتش را مدیون حمایت کمپانی مایکروسافت است.

Playerunknown’s Battlegrounds: این بازی با دریافت سه نامزدی شاخص در همایش The Game Awards 2017 رسما تاریخ‌ساز شد! عنوان مذکور که یک تجربه مولتی پلیر است در حالت ارلی اکسز (دسترسی زودهنگام) قرار دارد. در تاریخ TGA این اولین باری خواهد بود که یک بازی پیش از انتشار رسمی و عرضه نسخه اصلی قادر به دریافت ۳ نامزدی مهم، از جمله برترین بازی سال شد.

خدمات پس از فروش!

به طور کلی پرداخت‌های درون‌برنامه‌ای، انتشار DLCهای مختلف، آپدیت‌های پیاپی و سایر اضافات پولیِ پس از فروش که از آن به عنوان خدمات یاد شده است به هیچ وجه پدیده جدیدی در عرصه ویدئو گیم نیستند. یعنی ما به طور میانگین از ابتدای نسل هفتم با همچین قالبی از تجارت در بازی‌ها طرف بوده‌ایم. درست همزمان با عصر ظهور عناوین مولتی پلیر و آنلاین. در چند سال اخیر اما شرایط به طور ناامید‌کننده‌ای عرصه ویدئو گیم را تحت تاثیر قرار داد. اکثر بازی‌ها در زمان انتشار حامل مشکلات بزرگی بودند. کمپانی‌ها به واسطه برخی سیاست‌های تجاری و مالی خیلی زود پرداخت درون برنامه‌ای را جایگزین درون‌مایه کردند. منطقی هم به نظر می‌رسید! سود حاصل از این لوت باکس‌ها چنان کلان و چند رقمی است که هر سازنده‌ای را به طمع وا می‌دارد. عناوینی نظیر Playerunknown’s Battlegrounds سیاست کار را به طور کلی تغییر دادند. این بازی برای جذب بازیکن، سیستمی طراحی کرده‌ است که پلیر در آن می‌تواند به تناسب مدت زمانی که در بازی سپری می‌کند درآمدزایی داشته باشد! سیستم رقابت‌های بازی به نحوی است که بازیکنان می‌توانند با پرداخت ۳۰ دلار (قیمت کنونی اثر) در کمتر از چند ماه پول بازی‌های بیشتری را هم بدست بیاورند. این بازی علی رغم ایرادات انکارناپذیر فنی و بصری، به دلیل برخی سیاست‌ها بازیکنان زیادی را به سمت خودش جذب کرد. اگر چه آن‌ها خیلی زود متوجه خواهند شد که سیستم گیم پلی بازی نمی‌تواند بازیکنان را بیشتر از چند ماه سرگرم کند. نامزد شدن این اثر در سه شاخه مهم همایش هیچ توجیه قابل قبولی ندارد. سرویس استیم سال‌ها می‌شود که میزبان عناوین مولتی پلیر سطح اولی نظیر DOTA 2 است و چنان چه می‌دانید این بازی حتی شانس حضور در TGA را هم بدست نیاورد. چه بسا که بر روی کاغذ، بازی DOTA 2 انقلابی در عرضه عناوین مولتی پلیر تلقی می‌شود. Playerunknown’s Battlegrounds صرفا برای چند روز سرگرم کننده است.

وعده دیدار ۱۹ آذر

عناوینی که سالانه منتشر می‌شوند ویروس نسل هشتمی ماجرا هستند. و آن مخاطبی که بازی را می‌خرد احتمالا بیمارِ سیاست سازندگان!

حکایت این غم‌نامه‌هایی که عُرف شده است هربار کمی مانده تا انتهای سال می‌نویسیم، تراژدی این روزهای بازیکنان است. با خودمان درد و دل می‌کنیم که «ویدئو گیم دیگر قدمی برای مخاطب بر نمی‌دارد» و جملاتی از این قبیل را کنار هم می‌چینیم تا نهایتا به ترکیب زیبایی از ادبیات و صدالبته محتوا بدل شود.خیلی از تجربه‌های سال اخیر لایق و سزاوار تحسین و تمجید نبودند. حتی آن‌هایی که با استقبال چشم‌گیری مواجه شدند. عناوینی که سالانه منتشر می‌شوند ویروس نسل هشتمی ماجرا هستند. و آن مخاطبی که بازی را می‌خرد احتمالا بیمار. آن سوی ماجرا نینتندو در سالی که گذشت، عناوین بزرگی را منتشر کرد. اگر چه به نظر نمی‌آید تجربه The Legend Of The Zelda و Mario برای خرید کنسول جدید این شرکت عاقلانه باشد. سونی در سال گذشته با وجود ادعاها و تنوع بسیار بالای محتوای انحصاری‌اش، همچنان مخاطب را به تجربه نابی دعوت نکرد. Horizon Zero Dawn اگرچه لایق برخی پسوند‌ها و پیشوند‌ها است، اما برترین بودن لقمه بزرگی برای این اثر تلقی می‌شود. جدیدترین نسخه از سری Persona یک تجربه ناب شرقی است که ۲۰۱۷ باید کاملا ممنون آن باشد؛ اگر چه این بازی مخاطب خاص می‌طلبد. همان طور که این مقالات را شروع کردیم، آن را به پایان می‌رسانیم. در دو قدمی یکی از بزرگ‌ترین رویدادهای ویدئو گیمی سال که کارنامه صنعت ویدئو گیم را به تصویر می‌کشد قرار گرفته‌ایم. ۱۹ آذر مصادف است با یک روز رویایی برای بازیکنان؛ جایی که برترین‌های هنر هشتم در میدان رقابت به مصاف یکدیگر می‌روند.

در پایان شایان به ذکر است که تمامی کاربران گیم‌شات می‌توانند، اخبار و حواشی همایش The Game Awards 2017 را با ما دنبال کنند. طبق آخرین اخبار منتشر شده، این گردهمایی شامل رونمایی از چند بازی جدید خواهد بود که در کنار هسته اصلی رویداد، احتمالا لحظات جنجالی بسیاری را برای مخاطب رقم خواهد زد. پس اگر شما هم مصداق نویسنده مطلب مشتاقید که سال ۲۰۱۷ را به سرانجام برسانید، پس وعده ما ۱۹ آذر ماه. راستی تا فراموش نکرده‌ایم؛ به نظر شما موردانتظارترین بازی در همایش The Game Awards 2017 چه خواهد بود؟

God of War: جدیدترین نسخه از مجموعه بازی‌های خدای جنگ برای انتشار در سال ۲۰۱۸ برنامه ریزی شده است. عنوان مذکور با نمایش‌های اخیرش حسابی سر و صدا کرده‌ است؛ اگر چه به واسطه محبوبیت این فرانچایز، God Of War احتمالا روی شکست تجاری را به خودش نخواهد دید.

The Last Of Us: Part 2: از آنجایی که معمولا چیزی به ساخته‌های ناتی‌داگ نمی‌رسد (!)، باید بدانید که نسخه دوم از بازی The Last Of Us تا چه اندازه محبوبیت دارد. قست ابتدایی این بازی بدون شک یکی از بزرگ‌ترین تجربه‌های نسل هفتم به شمار می‌رود و همین موضوع انتظار برای قسمت دوم آن را غیر قابل تحمل کرده است. آیا بزودی شاهد انتشار اخبار جدیدی از آن خواهیم بود؟ من که می‌گویم آرزو بر جوانان عیب نیست. چیزی که در رابطه با The Last Of Us: Part بسیار عجیب به نظر می‌رسد این است که نام آن را در لیست مدعیان مورد انتظارترین بازی سال «۲۰۱۸» خواهید یافت. آیا واقعا باید انتظار انتشار این بازی در سال ۲۰۱۸ را داشته باشیم؟ تند نروید؛ چرا که بازی God Of War نیز در سال گذشته مدعی این بخش بود، اما چنان چه می‌بینید امسال هم در لیست نامزدین حضور دارد و تاریخ انتشار تغریبی آن اوایل ۲۰۱۸ اعلام شده است.

Monster Hunter: World: پس از غیبت طولانی مدت کپ‌کام در عرصه تولید عناوین بزرگ، این اولین باری است که برای انتشار یک بازی از سوی استودیوی مذکور تا این حد هیجان زده شده‌ایم. حمایت شرقی‌ها Monster Hunter: World را تبدیل به یک مدعی تمام عیار برای کسب برچسب موردانتظارترین بازی سال ۲۰۱۸ کرده است.

Red Dead Redemption 2: محبوبیت ساخته‌های راک استار نیاز به هیچ تعریفی ندارد. یک نگاه کوتاه به فروش عناوین نسل هفتمی این استودیو در ماه‌های اخیر بیندازید تا متوجه شوید که بازی‌های راک‌استار روز و تاریخ سرشان نمی‌شود. Red Dead Redemption 2 از آن دسته بازی‌هایی است که واقعا نمی‌توان انتظارش را نکشید.

Spider Man: عجیب است که یک بازی با محوریت مرد عنکبوتی ساخته شود و تا این اندازه در بُعد توجه مخاطب قرار گیرد. خوشبختانه سونی موفق به انجام این کار شده است و برای اولین بار ما می‌توانیم انتظار یک تجربه به یاد ماندنی از شخصیت مرد عنکبوتی را داشته باشیم.

مورد انتظارترین بازی شما در سال ۲۰۱۸ کدام است؟