نگاهی به سریال The Alienist

اواخر سده‌ی نوزدهم، نیویورک، انقلاب در روانشناسی، فساد دولتی، نادیده‌ گرفته شدن زنان و جانی‌ای که پسر بچه‌ها را به قتل می‌رساند همه و همه در سریال The Alienist.

پس از موفقیت شبکه‌ی TNT در ساخت سریال‌هایی مثل «قلمرو حیوانات» (Animal Kingdom) و «رفتار خوب» (Good Behavior) که هر دو برای فصل‌های سوم و دوم تمدید شدند این بار باید دید جدیدترین کار این شبکه یعنی سریال The Alienist چه گونه ظاهر خواهد شد.

داستان سریال بر اساس کتابی جنایی با همین نام نوشته «کیلب کار» (Caleb Carr) است. در خلاصه این سریال هیجانی آمده‌است که:

در نیویورک سیتی زنجیره‌ای از پسران فاحشه به طرز مخوفی کشته می‌شوند. تدی روزولت با بازی «برایان گراتی» (Brian Geraghty) که به تازگی در اداره پلیس ارتقا یافته، از دکتر لاسلو کریزلر یک روان پزشک جنایی با بازی «دنیل برول» (Daniel Brühl) و جان مور تصویرگر روزنامه نیویورک تایمز با بازی «لوک اوانز» (Luke Evans) می‌خواهد تا مخفیانه روی این مسئله کار کنند. سارا هاوارد منشی سرسخت در اداره پلیس و اولین عضو زن در اداره پلیس نیویورک با بازی «داکوتا فانینگ» (Dakota Fanning) نیز در تحقیقات به آنان می‌پیوندد.

در سال ۲۰۱۵ تصمیم بر ساخت سریال The Alienist گرفته شد. «اریک راث» (Eric Roth) فیلمنامه‌نویس فیلم محبوب فارست گامپ به عنوان تهیه‌کننده اجرایی این سریال و «حسین امینی» هم به عنوان تهیه‌کننده اجرایی و هم نویسنده سریال روی کار آمدند. ابتدا اعلام شد «کری فوکوناگا» (Cary Fukunaga) که سریال پر طرفدار True Detective را در کارنامه خود دارد به عنوان کارگردان هر ده قسمت این سریال انتخاب شده‌ اما پس از مدتی مشخص شد که «یاکوب وربروگن» (Jakob Verbruggen) جایگزین او شده‌است. وربروگن پیش از این سریال کارگردانی قسمت‌هایی از سریال‌هایی مثل «آینه سیاه» (Black Mirror)، «خانه پوشالی» (House of Cards) و «سقوط» (The Fall) را بر عهده داشت.

شاید قسمت‌های ابتدایی سریال The Alienist نتواند همه را جذب کند. این سریال در دو قسمت اول در تلاش است شخصیت‌هایش را به بیننده بشناساند و مشکل اینجا است که در این کار موفق نبوده است. سریال از لحاظ بصری بسیار زیبا است. فضای سریال،فضایی کاملا متناسب با محتوای داستان است اما به نظر زیر پوست تمام این نکات ریز که می‌توان با چشم دید چیز خاصی برای ارائه به ذهن بیننده ندارد.

البته پس از چند قسمت اول، با پیش رفتن داستان و به وجود آمدن تعلیق بیننده تمایل پیدا خواهد کرد که داستان را دنبال کند که این حقه‌ی بسیاری از سریال‌های جنایی است. مشکل و ضعف اصلی این سریال شاید استفاده‌ی بیش از حد آن از کلیشه‌های داستان‌های کارآگاهی و جنایی است. اگر شما به سریال‌های جنایی علاقه داشته باشید لازلو کریزلر شخصیت اصلی سریال The Alienist برایتان کمی تکراری خواهد بود. این موضوع را می‌توان تقریبا برای تمام شخصیت‌‌های این سریال گفت. ما آن‌ها را قبلا در سریال‌های تاریخی و جنایی دیگر دیده‌ایم. این طبیعی است، سریال‌های جنایی متعددی پیش از The Alienist موضوعاتی مثل کارآگاهی که سعی دارد ذهن خودش را با قاتل یکی کند یا قاتلی زیرک که خود در گذشته قربانی بوده‌است و دردهای زیادی را متحمل شده‌ و همینطور به تصویر کشیدن قتل که امری زشت و کریه است به گونه‌ای هنری. (برای مثال می‌توان از سریال هانیبال (Hannibal) یکی از موفق‌ترین سریال‌های جنایی از هر دو بعد بصری و محتوا در سال‌های اخیر نام برد).

اما در قسمت چهارم خود سریال The Alienist بالاخره خود را پیدا می‌کند و نشان می‌دهد که می‌تواند بیشتر از یک کلیشه باشد. نکته جالب درباره این قسمت این است که یکی از نویسندگان کری فوکوناگا است. مطمئنا دید این کارگردان و نویسنده در بهتری شدن این قسمت از سریال نقش داشته ‌است. در این قسمت دقت به نکات ریز رفتاری و شخصیتی کاراکترها افزایش می‌یابد. انگار ما آن‌ها را برای اولین بار به طور حقیقی می‌بینیم و درک می‌کنیم. سکوت‌ها و نگاه‌ها بی‌معنا نیست، هرکدام از آن‌ها نشانگر نقاط ضعف و خواسته‌های کاراکترها است.

روی هم رفته سیر این سریال صعودی است و رفته رفته بهتر می‌شود. اگر از ابتدا به نکات داستانی به اندازه نکات ظاهری در سریال اهمیت داده می‌شد شاید با سریالی خارق‌العاده طرف می‌شدیم، اما به هر دلیلی شروع سریال The Alienist با ضعف همراه بود با این وجود نباید فراموش کرد که این سریال توانست از اواسط خود را جمع و جور کند و در راه درست قرار بگیرد.