تحلیل و بررسی نمایش‌های E3 2018؛ سیر تا پیاز بازی‌هایی که معرفی شدند

همایش E3 2018 را می‌توان در یک جمله رویایی و غیر قابل هضم تعریف کرد. در سه روز اخیر شاهد انفجار بمبی از جنس هنر هشتم بوده‌ایم و حالا می‌خواهیم در فرصت پیش آمده به تجزیه و تحلیل نمایش‌های این گردهمایی بپردازیم. با ما باشید.

فارغ از تمامی کنفرانس‌ها و نمایش‌هایی که در طول E3 2018 شاهدشان بودیم، در یک مقیاس کلی باید گفت که ویدئو گیم روزهای خوبی را سپری کرد. اصلا لزومی ندارد که مخاطب پلتفرم خاصی بوده باشید تا آدرنالین بدنتان به نقطه جوش خود برسد؛ کافی است که به ذات ویدئو گیم علاقه نشان دهید تا E3 2018 برای‌تان تبدیل به بهشت نسل هشتم شود. بهشتی که صفی از بزرگ‌ترین عناوین نسل حاضر را در کنار هم جمع کرد. بعد از ساعت‌ها بی‌خوابی و تلاش بی‌وقفه برای پوشش خبری همایش E3 2018 حال این فرصت فراهم شده تا در کنار تمامی اخبار و تریلرها، کمی به تحلیل و بررسی نمایش‌ها بپردازیم. پس بگذارید مقدمه را کوتاه کرده و به اصل ماجرا بپیوندیم.

برای طرفداران سیمولیتور راه رفتن نسازید!

بیایید به واقعیت و ریلیتی امتیاز دهیم. اینکه فلانی می‌آید و طفلی را در قوطی شیشه می‌کند و به دوش دِرل دیکسون The Walking Dead می‌اندازد و می‌گوید که در طول ۱۱ دقیقه از آن سر برهوت جلبک‌ها به این سمت قدم بردار تا دیگران ببینند؛ این برای ما نمی‌شود یک نمایش خارق العاده. شاید برای آن‌هایی که راست راست راه می‌روند و شعار استاد و نابغه سر می‌دهند و از کوجیما سنبل هنر و فهم مطلق می‌سازند این نمایش هم صفی از «نمی‌دانم چیست‌»های پیاپی باشد که ظاهرا جذاب است. لااقل من که در تصویر صرفا یک درل دیکسن خسته از بازیگری در سریال The Walking Dead می‌بینم که نه‌تنها رفتارش تفاوتی با بازی در این مجموعه ندارد، بلکه لال نباشد خیلی کم حرف است. کوجیما را سمبل متافیزیکی عصر هنر نامیده و در سالی که God Of War معرفی شد بازی‌اش نمایش داده می‌شود و حالا که خدای جنگ سانتا مونیکا عرضه نیز شده، هیدئوی ماجرای ما صرفا چند عدد لوکیشن پر از ردپاهای کدر و جنین‌های بی‌تربیت به ما نشان می‌دهد. حتی هنوز به زحمت می‌دانیم Death Stranding چیست و به واقع اصلا نمی‌دانیم.

نمایش بازی جدید کوجیما هیچی نیست! مگر آن که توسط ذهنی پژمرده و بیمار به بزرگ‌نمایی بدل گردد به چیزی که نیست. متصل به فعلی نظیر «جذاب» و «شاهکار» شود که نیست. متصل به مفاهیم و درک عمیق فلسفی شود که نیست. به مضامین جدید و خارق العا‌ده‌ای در بطن گیم‌پلی بچسبد که اینگونه نیست. بازی جدید هیدئو کوجیما به هیچ نمی‌چسبد مگر با چسب دوقلوی راضی. مگر سازندگان Inside چه از کوجیمای افسانه‌ای کم داشته‌اند که آسمان اعضای پلی‌دد را چراغانی نمی‌کنند و همینجور هندوانه زیر بغلشان خیرات نمی‌شود؟ چرا وقتی اعضای استودیوی پلی‌دد تصمیم به معرفی بازی جدیدشان می‌گیرند، کسی در سالن نمایش زیر پایشان فرشی از چراغ‌های نورافکن پهن نمی‌کنند که مثلا کارگردان Inside لطف کرده و قدم بردارد؟ پلی‌دد آن‌قدر در رسانه کم حضور دارد که خیلی‌های‌مان به زحمت نام کارگردان inside را می‌شناسیم. این سر ماجرا کافیست مسجمه‌های حیات کوجیما پروداکشن فیگورشان تغییر کند تا اصحاب رسانه کف و جیغ و سوت‌زنان با تیتر درشت خبرسازی کنند. و ما اینجا Insideـی را داریم که همه آن را با نام استودیوی سازنده‌اش می‌شناسند و نه یک «شخص». سری متال‌گر را هم داریم که ظاهرا همه را یک شخص ساخته و دیگران صرفا بیننده بوده‌اند.

این‌ها را گفتم که نه از کوجیما یک اسپارتان بی‌شاخ و دم بسازیم، نه Death Stranding را پر از فلاسفه بشماریم. بازی جدید کوجیما ظاهرا هیچی نیست؛ چون اگر بود تا به الان سازنده‌اش لااقل لحظه‌ای از دنیای اثر را با اطلاعاتی قابل درک به نمایش می‌گذاشت. نه آن سیمولیتور قدم‌زنی و شبیه‌ساز راه رفتنی که امسال در E3 مشاهده‌اش کردیم. من که خوب می‌دانم از پسفردا رسانه‌های داخلی و خارجی می‌خواهند فرت و فرت تئوری بدهند که درل دیکسونِ واکینگ دد اینجا نقش یک پست‌چی در میان جهان‌های موازی را دارد. یا مثلا عده‌ای می‌گویند Death Stranding همان سایلنت هیل کنسل شده است. فلان جلبک نمادی بر چیستی حیات است. یا مثلا وقتی یک جنین در حلقوم نورمن ریداس انگشت شصتش را می‌کند در چشم دوربین منظور دارد به جان شما؛ اساتید محترم هنوز نتوانسته‌اند راز چرخشی که جنین مذکور در ویدئو داشت و نمایی تاریک از باسن شریفش را به رخ کشید کشف کنند اما برای آن هم چیزی خواهند یافت فقط کمی وقت بدهید.

فارغ از تمامی ایرادهایی که به نمایش‌های اخیر Death Stranding وارد است، هیدئو کوجیما ظاهرا به چیز جدیدی فکر می‌کند. این حقیقت غیر قابل انکار است که بازی جدید او تقریبا با هیچ‌یک از آثاری که پیش‌تر تجربه کرده‌ایم شباهت ندارد و جاه‌طلبی او برای خلق یک IP جدید حد و مرز نمی‌شناسد. حتی اگر Death Stranding صرفا یک تجربه بقا و وحشت‌انگیز با المان‌های شوتر و دوربینی سوم‌شخص باشد، بازهم با اثری رو به رو هستیم که خیلی کنایه‌آمیز سخن می‌گوید. افکار پریشان کوجیما نه از زمان حضورش در عرصه بازی‌سازی بلکه سال‌ها پیش از آن نیز وجود داشتند؛ ایده‌های او صرفا افکاری بودند که از سوی اصحاب ادبیات و رشته‌های هنرهفتمی‌اش چندان مورد حمایت قرار نگرفت. کوجیما پیش از بازی‌ساز شدن کتاب‌ها و داستان‌هایی را نوشته بود که اعضای کونامی آن‌ها را دیوانه‌وار و فوق تخیلی خطاب می‌کنند. ایده‌هایی که ظاهرا حتی برای تبدیل شدن به یک کتاب هم بیش از اندازه عجیب و غیر ملموس‌ بوده‌اند. حالا سال‌ها از آن ماجرا می‌گذرد و کوجیما استودیوی بازی‌سازی خودش را دارد. استودیویی که نه‌تنها با بهترین تجهیزات بازی‌سازی مزین شده، بلکه اکنون خیلی‌ها کوجیما را باور کرده‌اند و برای افکارش احترام قائلند. ظاهرا Death Stranding حاصل همان افکاری است که کوجیما سال‌ها پیش از تبدیل شدن به یک بازی‌ساز در ذهن داشته و نمایش‌های اخیر هم کاملا مصداق دیوانگی پریشان این کارگردان است. ظاهرا زمان آن فرا رسیده تا کوجیما هرچه خودش می‌خواهد را به تصویر بکشد و طعم جنون کوجیمایی‌اش را به دیگران بچشاند. درحال حاضر نمایش‌های بازی Death Stranding خوش‌مزه بوده‌اند اما کم کم رنگ تکرار به خود می‌گیرند. کوجیما باید فکری به حال بازی‌اش کند. فراموش نکنید که استودیوی سازنده بازی Death Stranding به دلیل همکاری با سونی می‌تواند تریلر جدیدی از بازی‌اش را در جریان PSX 2018 نمایش دهد. امیدواریم که اینگونه باشد.

در انحصار مایکروسافت!

طرفدارانی که قریب به یک نسل برای چنین شبی صبر کرده بودند با هک شدن نام Halo در صحن نمایشگاه برای دقایقی اشک شوق ریختند. در شب کنفرانس مایکروسافت جشنواره‌ای از بازی‌های بزرگ برپا شد. تماشاچیانی که زیر چتر مایکروسافت طوفان نسل هشتم را نظاره می‌کردند، خیلی زود باد بردشان به سمت نمایش Gears 5 و مولتی‌پلتفرم‌های مورد انتظار. مایکروسافت هرچه در چنگ خویشتن داشت را به نمایش گذاشت؛ نسجه جدیدی از سری Forza، پنجمین نسخه شماره از Gears Of War و سلطان شوترها یعنی Halo، همه و همه در کنار نمایشی از بازی‌های ایندی نظیر Ori کاری کردند که هیچ‌کس نتواند کنفرانس مایکروسافت را زیر سوال ببرد. آن‌ها با معرفی این بازی‌ها عملا هر کاری که باید را انجام داده و هر چیزی که یک خریدار کنسول ایکس باکس وان می‌خواست را دو دستی به او تقدیم کردند.

نکته مثبت کنفرانس مایکروسافت تمرکز ناچیز آن بر روی قدرت ایکس باکس وان ایکس بود. در طول این نمایش نه‌تنها توسعه کنسول جدید و نسل نهمی مایکروسافت تایید شد، بلکه آن‌ها جای نمایش‌های تکراری ایکس باکس وان ایکس را به سرویس‌های بی‌نظیری مانند گیم پس دادند. گیم پس یک سرویس فوق العاده است که بازیکنان می‌توانند درصد بزرگی از عناوین نسل هشتمی را در روز عرضه و با پرداخت مبلغی ماهیانه تجربه کنند. مایکروسافت E3 را سربلند کرد.

جنون نسل هشتم با طعم ناتی‌داگ

یکی از بزرگ‌ترین نمایش‌های E3 2018 مربوط به تریلر گیم پلی بازی The Last Of Us Part 2 می‌شود. نمایشی که اگر چه سازندگان ادعا می‌کنند مستقیما مربوط به گیم‌ پلی بازی است، شخصا اینگونه تصور نمی‌کنم. نمایش بازی جدید ناتی‌داگ بیشتر از آن که تریلر گیم‌ پلی باشد، سینماتیک بود! یا معادلات تیم ناتی‌داگ در خلق The Last Of Us Part 2 آن‌قدر هوشمندانه و غریب است که تک تک اجزای گیم‌ پلی درست مانند یک فیلم سینمایی جلوه می‌کند یا این که تریلر منتشر شده صرفا نمایی از جلوه‌های بصری و کات‌سین‌های همیشگی The Last Of Us بوده و چنان‌چه انتظار نیز می‌رود، تریلر گیم‌ پلی جزوی از بازی نهایی نخواهد بود. با کمی دقت به سناریوی این تریلر می‌توان حدس زد که چرا ما آن را صرفا نمایشی سینماتیک می‌دانیم. مثلا صحنه‌ای که Ellie با یک تیزی  شروع می‌کند به بریدن سر دشمن، او به روی پاهایش زانو می‌زند و با نزدیک شدن Ellie ناگهان صحنه سینماتیک می‌گردد. تصور وجود این بخش در بازی نهایی کمی دور از انتظار است! چرا که در آن سکانس بسته به انتخاب و تصمیم بازیکنان ممکن است هرگونه اتفاقی برای دشمنان بازی بی‌افتد و سینماتیک شدنِ آن به همراه زانو زدن دشمن کذایی سناریویی نیست که به سادگی ممکن شود. اگر چه ظاهرا هوش مصنوعی در The Last Of Us Part 2 قرار است مدیوم جدیدی را تعریف کند.

بازی The Last Of Us Part 2 را کاملا توسط الی به پایان خواهید رساند. جوئل در تریلرها نیست و ظاهرا درحال انجام ماموریت دیگری است. چاشنی خشم Ellie می‌تواند هرچیزی باشد، اما قطعا ارتباطی با نبود جوئل در تریلرها دارد. به گفته نیل دراکمن، تمامی تلاش آن‌ها برای فراهم کردن موقعیت‌هایی استرس‌زا و کاملا غیرامن بوده و حداقل در طول نمایش E3 2018 این حس کاملا ملموس بود. با نمایشگاه PSX فاصله زمانی زیادی نداریم و احتمالا بازی The Last Of Us Part 2 در این نمایشگاه هم حضور اندکی خواهد داشت. شاید این‌بار بتوان جزئیات چهره جوئل را در قاب تصویر دید. دلمان تنگ شده!

در رابطه با Final Fantasy VII Remake

یک دهه از معرفی Final Fantasy VII Remake می‌گذرد و درست وقتی که انتظار می‌رفت در جریان کنفرانس امسال سرانجام پرده از تاریخ انتشار این بازی بردارند، سازندگان حتی نمایشی جدید از آن را هم دریغ کردند. تا جایی که در حواشی E3 2018 رسما تایید شد که بازی به تازگی مراحل توسعه ابتدایی‌اش را پشت سر گذاشته و وارد مرحله توسعه شده است! یک دهه انتظار برای طرفداران و سپس شنیدن این خبر خسارت جانی به بار می‌آورد! حتی شوخی آن هم به شکل ناامیدکننده بی‌مزه است. معرفی نکردن یک بازی درد و تحمل کم‌تری را می‌طلبد در ازای آن که یک دهه بازی به طور سالانه نمایش بدهد و پس از آن تازه بگویند مراحل ابتدایی توسعه تمام شد. تکلیف مخاطب را روشن کنید. ریمیک Final Fantasy VII را می‌توانیم بر روی همین کنسول‌های نسل هشتمی تجربه کنیم یا بیست سال دیگر قرار است بازی مراحل توسعه اصلی‌اش پایان بیابد؟

ما یک فرصت دیگر را هم به این مقاله خواهیم داد تا به جزپیات و اطلاعات منتشر شده از مهم‌ترین بازی‌های E3 2018 بپردازد. مواردی که در طول این مقاله به آن اشاره شد، هایلایت‌های E3 امسال بود و شما نیز می‌توانید از دیدگاه خودتان به بررسی جشنواره بپردازید. کافی است که نظراتتان را از طریق همین پست با ما به اشتراک بگذارید.