حدود یک سال از عرضه نسخه ژاپنی بازی Yakuza 6: The Song of Life میگذرد و طرفداران این سری محبوب در غرب، باید برای بومی سازی آن این زمان را صبر میکردند. با این حال همان طور که پیشبینی میشد، طرفداران غربی بازی کاملا جواب انتظار خود را گرفتند و و Yakuza 6: The Song of Life قطعا با ماجراجویی آخر کازوما کیریو، آنها را راضی میکند. با نقد و بررسی Yakuza 6: The Song of Life همراه گیمشات باشید.
از سال ۲۰۰۵ تاکنون، سری Yakuza با نسخههای مختلف همراه بازیکنان بوده و فصلهای مختلف زندگی شخصیت محبوب کازوما کیریو (Kazuma Kiryu) را تجربه کرده و لذت بردهایم؛ افسانهای که شاید همه نسخههای آن بینقص و عالی نبوده اما همیشه قصه و روایت جذاب و پر کششی را داشته است. در طی این ۱۲ سال، بسیاری از ما با داستانهایی که کازوما در متن آنها قرار داشته، درسهای بزرگی یاد گرفتهایم و درون این قصهها، پرسپکتیوهای بسیاری را از زندگی مشاهده کردهایم؛ همین باعث شده تا این شخصیت برای ما مانند یک دوست باشد. از مدتها قبل میدانستیم که شماره ششم بازی، آخرین ماجراجویی کیریو خواهد بود و باید از آن نهایت استفاده را ببریم.
بازی Yakuza 6: The Song of Life قطعا دوستداران این سری را راضی خواهد کرد.
یکی از ویژگیهای مهم سری Yakuza این است که بازیکنان را با فرهنگ و طرز زندگی ژاپنی آشنا میکند و در بهترین شکل و حالت ممکن، سعی میکند این فرهنگ را به همه معرفی کند. از آن جایی که بخش بسیار بزرگی از داستان سری در منطقه ای از شهر توکیو، یعنی Kabukicho (در بازی با نام Kamurocho شناخته میشود)، بازیبازان میتوانند در طول این سالها، پیشرفت همه جانبهی این شهر را مشاهده کنند؛ از پیشرفت های فناوری گرفته تا پیشرفت در مدل لباس و رفتار مردم شهر. همین حس زنده بودن باعث میشود وابستگی عمیقی به Yakuza به وجود بیاید و این عنوان خود به خود مهم و ارشمند میشود.
هشدار: خطر اسپویل داستان
بازی Yakuza 6: The Song of Life دقیقا از همان جایی آغاز میشود که Yakuza 5 به اتمام رسیده بود؛ جایی که کازوما کیریو به دلیل جرمهایی که مرتکب شده، در زندان به سر میبرد. متاسفانه وقایع در شماره ششم خیلی بد و غم انگیز دنبال میشوند و در همین حین هاروکا (Haruka) تصمیم میگیرد تا به طور عمومی، رابطه خود را با مافیای سابق (کیریو) فاش کند. تمام وقایع و اتفاقات با ناملایمتی همراه است و حال، هاروکا مجبور است تا زیر سایه کثیف مردی قرار بگیرد که همیشه او را به عنوان الگو و حتی به مانند یک پدر میدید و بسیار تلاش کرده بود تا این موضوع را در زندگی خود دنبال کند.
از همان ابتدای کار مشخص است که نویسندگان بازی Yakuza 6: The Song of Life سعی کردهاند تا لحن داستان و روایت، در مقایسه با نسخههای پیشین سری، سنگینتر و درشت اندامتر باشد.
زمانی که عموم مردم و طرفداران نسبت به افشای عمومی هاروکا خبردار شده و شروع به مسخره کردن او در رسانههای اجتماعی میکنند، اوضاع از «بد» به «بدتر» تغییر میکند و هاروکا محبور است خود را از فشار اتهامات و حتی یتیم خانه کازوما (و طبیعتا دوستان خود که در آن جا زندگی میکنند) پنهان کند. شاید برایتان جالب باشد بدانید که دقیقا همین چالشهای شخصیتی است که باعث عمیق شدن و جذاب شدن داستان Yakuza 6: The Song of Life میشود. این عمق شاید عنصری درون داستان بازی باشد که هیچگاه در سری آن را ندیدهایم.
زمانی که قهرمان قصه ما سرانجام از زندان رهایی مییابد، متوجه میشود که هاروکا طی یک تصادف اتومبیل شدید و خطرناک، به کما رفته و در بیمارستان بستری است. علاوه بر این، هاروکا در این مدت صاحب یک پسر به نام Haruto است که البته هنوز مشخص نیست پدر این فرزند، چه کسی است. اکنون زمان آن فرا رسیده که قهرمان داستان یک بار دیگر آستینهای خود را بالا زده و برای درست کردن اوضاع وارد عمل شود. حال، کیریو باید علاوه بر نگهداری از فرزند هاروکا، به دنبال پشت پرده اتفاقات رخ داده و همچنین پدرِ کودک برود تا از راز داستان پرده برداری کند.
از همان ابتدای کار مشخص است که نویسندگان بازی Yakuza 6: The Song of Life سعی کردهاند تا لحن داستان و روایت، در مقایسه با نسخههای پیشین سری، سنگینتر و درشت اندامتر باشد. وقایع تلخ بسیاری در طول داستان رخ میدهد و همچنین مسائل بزرگ سالانهتری را در آن مشاهده میکنیم که باعث میشود مطمئن شویم دیگر جای شوخی و عنصر فانتری خاصی در بازی باقی نمیماند. این تم و لحن سنگین در داستان اصلی بازی Yakuza 6: The Song of Life، در حالی است که عکس آن را در مراحل فرعی یا همان sub-story های بازی مشاهده میکنیم؛ به این معنی که مراحل یا داستانهای فرعی بازی تم فانتزی تر و فکاهی تری دارند و تضاد یا کنتراست بسیار جالبی بین خط اصلی داستان و مراحل فرعی به وجود آمده است. این گونه بازیبازان میتوانند پس از تجربه درام داستان اصلی، کمی با داستان های فرعی به خود استراحت دهند. مراحل فرعی همیشه پای ثابت سری بازیهای Yakuza بودهاند و باعث شدهاند تا بازیباز کمی هم بین فراز و نشیبهای داستان اصلی، نفس تازه کند و به قصهی مردم شهر گوش دهد. این مراحل فرعی معمولا چالش خاصی ندارند و بیشتر داستان محور هستند.
مانند همیشه، یکی از عناصری که باعث جذاب تر شدن داستان بازی میشود، بازیگران و همچنین شخصیتهای حرفهای و قدرتمند آن هستند. در بازی Yakuza 6: The Song of Life، سازندگان پا را فراتر گذاشته و بازیگران بسیار محبوب و شناخته شدهای (مانند Takeshi Kitano) را انتخاب کردهاند. با استفاده از موتور جدید و توانمند Dragon Engine، میان پردههای از پیش رندر شده یا حتی Real Time بازی Yakuza 6: The Song of Life آن قدر دقیق جزئیات صورت بازیگران بازی را به تصویر میکشد که از تماشای آنها سیر نمیشوید.
اگر از طرفداران سری باشید، حتما میدانید که در هر نسخه از بازی، بازیبازان با جمعی از شخصیتهای جدید آشنا میشوند و در هر قدم از داستان، این شخصیتها به طرق مختلف توسعه مییابند؛ این موضوع، قطعا به عمیق شدن داستان کمک میکند و این بار حتی عمق فوقالعادهای به بازی داده میشود. اما در این بخش همه چیز مثبت و عالی نیست و بزرگترین ناامیدی، آن هم در آخرین افسانه کازوما کیریو، نبود شخصیتهای قدیمی و نام آشنا درون آن است. قطعا اولین شخصیتی که دوست داشتیم در شماره ششم مشاهده کنیم، گورو ماجیما (Goro Majima) محبوب و دوست داشتنی است. این شخصیت عجیب که در همه نسخههای Yakuza به حالتهای مختلف حاضر بوده، در Yakuza 6: The Song of Life به طور کامل غایب است (به غیر از یک سکانس ابتدایی در بیمارستان) و طرفداران سری قطعا دلتنگ او هستند. اما با تمام این تفاسیر، Yakuza 6: The Song of Life یک داشته طبیعی و فوقالعاده ارزشمند دارد و آن، مسیر و افسانهای است که با شخصیتهای اصلی تجربه کردهایم. خیلی زیبا است وقتی به گذشته بازمیگردیم و مسیری که قهرمان اصلی داستان، یعنی کازوما کیریو طی کرده است را مشاهده میکنیم؛ طوری که او از یک یاکوزای جوان و بی تجربه، به یک مرد با کوله باری از تجربه تبدیل شده است. یا زمانی که مشاهده میکنیم شخصیت هاروکا از یک دختر بچه بی گناه و دوست داشتنی در قسمت اول به یک زن، سوپر استار و مهمتر از همه، به یک مادر تبدیل شده است، ناخودآگاه لذت میبریم و به شخصه فکر میکنم این موضوغ، ارزشمند ترین داشتهی سگا و تیم سازنده با این مجموعه است.
Yakuza 6: The Song of Life اولین بازی در سری است که از موتور قدرتمند و جدید Dragon Engine استفاده میکند. این موتور نه تنها جلوههای بصری بازی و همچنین میان پردهها را به سطح جدیدی برده، بلکه از نظر برخی از فناوریها نیز پا را فراتر گذاشته است.
در زمینه صدا و موسیقی، سازندگان اثری بی نقص را در بازی جدید خلق کردهاند. موسیقیها بسیار متنوع هستند و در لحظات مختلف به خوبی با جو و اتمسفر بازی ترکیب میشوند. در این زمینه، طرفداران میدانند که همیشه در سری Yakuza، صدای بازیگران تنها به زبان ژاپنی ضبط میشوند و بومی سازی بازی تنها به صورت نوشته و زیرنویس انجام میشود. طبیعتا این موضوع در مورد Yakuza 6: The Song of Life نیز به همین صورت است و شاید برخی از بازیبازان مانند همیشه به آن اعتراض کنند اما به واقع هیچ چیز نمیتواند حال و هوای داستان و دنیای بازی را اینقدر خوب القا کند. انگلیسی صحبت کردن شخصیتها و NPCها در سطح شهر، نه تنها ارزش بازی را کم خواهد کرد، بلکه روح بازی را از بین میبرد. همان طور که در ابتدای متن اشاره شد، کار بومی سازی عنوان Yakuza 6 حدود یک سال به طول انجامیده و مانند همیشه به بهترین شکل ممکن انجام گرفته است. بومی سازی بازی از زبان ژاپنی به زبان انگلیسی، تنها ترجمه دیالوگهای ژاپنی نیست و در واقع یک «فرهنگ» باید بومی سازی و سازگار شود.
Yakuza 6: The Song of Life اولین بازی در سری است که از موتور قدرتمند و جدید Dragon Engine استفاده میکند. این موتور نه تنها جلوههای بصری بازی و همچنین میان پردهها را به سطح جدیدی برده، بلکه از نظر برخی از فناوریها نیز پا را فراتر گذاشته است. از آن جایی که شماره ششم بازی در محله Onomichi در شهر هیروشیما جریان دارد، میتوانیم بگوییم که موتور گرافیکی جدید توانسته قابلیتهای خود را به خوبی در این شهر نمایش دهد زیرا Onomichi زیباتر از Kamurocho است و یک شهر ماهیگیری محسوب میشود. محیط اطراف و NPCهای پرتعدادی که هر کدام هدفی را دنبال میکنند، زیباتر از هر زمان دیگری در Yakuza 6 به تصویر کشیده شده و کاملا حس زنده بودن شهر را به بازیباز القا میکند. از آن جایی که نسخههای پیشین یا برای کنسول پلیاستیشن ۳ یا به صورت بین نسلی (بین پلیاستیشن ۳ و ۴) ساخته میشد، شاید همه بازیبازان نسبت به سطح گرافیکی بازی گله داشتند اما حال که تنها پای سخت افزار پلیاستیشن ۴ (یا پلیاستیشن ۴ پرو) در میان است، همه چیز در بحث گرافیکی یک سر و گردن پیشرفت کرده و کاملا راضی کننده است.
اما شاید بزرگترین نقطه قوت موتور جدید، در مبارزات Yakuza 6: The Song of Life دیده شود. بخش مبارزات در نسخه ششم تغییرات بنیادین و مهمی را به خود دیده است که بدون موتور Dragon Engine ممکن نبود. اولین و مهمترین نکته جدید در مبارزات، انیمیشنهای بسیار بهتر شخصیتها است؛ پیش از این زمانی که کار به مبارزه با افراد مافیا میرسید، بسیاری از بازیبازان به انیمیشنهای افراد دشمن یا حتی کازوما ایراد میگرفتند و آن را «غیر واقعی» میخواندند اما حال، این مشکل تا حدود زیادی حل شده است. نکته بعدی این که تبدیل روند عادی «گیمپلی» به «مبارزه» حالا یکپارچه شده و دیگر لازم نیست شاهد قطع شدن روند گیمپلی باشیم. جلوههای بصری زیبا و خیره کننده درون صحنههای مبارزه نیز نفوذ کردهاند و در حین مبارزه با دشمنان، صحنههای سینمایی زیبا و تاثیر گذاری را مشاهده میکنید
کنترل در مبارزات بازی حس واقع گرایانه و زندهای به خود گرفته است. حال، ریسپاند کلیدها دقیقا طبق عملکرد بازیباز اجرا میشود و تعامل فوقالعاده و بی سابقهی بازیباز با محیط پیرامون و اشیا نزدیک، بعد فیزیکی مبارزات را به اوج خود رسانده است. اما در طرف دیگر، نقل مکان کردن به یک موتور گرافیکی کاملا جدید، بهایی نیز داشته است. در Yakuza 6: The Song of Life تنها یک استایل مبارزه وجود دارد و در واقع میتوان گفت که تنوع حرکات اکشن، قربانی این موضوع شده است. پس از تجربه عنوانی مانند Ykuza 0 و دست و پنجه نرم کردن با استایلهای مبارزه کازوما کیریو و گورو ماجیما، واقعا سخت است که در آخرین افسانهی سری Yakuza تنها با یک استایل مبارزه پیشروی کرد. با این حال، این نکته را از یاد نبرید که سازندگان برروی همین تک استایل مبارزه، به شدت مانور دادهاند و آن را عمیق ساختهاند؛ به طوری که گزینهها و درخت مهارتهای کازوما به شکل ترسناکی وسیع و پر دامنه است و کلی قابلیت و فنون جدید برای خریداری وجود دارند که باعث میشوند مبارزات به هیچ وجه تکراری نشوند.
مگر میشود از Yakuza صحبت کنیم و از مینی گیمهای آن چیزی نگوییم؟ مانند همیشه، در Yakuza 6 نیز مینی گیمهای پرتعدادی در سرتاسر شهر انتظار شما را میکشند؛ از بازیهای آرکید و هیجان انگیز گرفته تا بیسبال، اداره کردن گربهی کافه و البته Clan Editor جذاب که گیمپلی پیچیده تری دارند. گاهی اوقات ممکن است آن قدر جذب مینی گیمها و فعالیتهای جانبی جالب بازی شوید که داستان اصلی را از یاد ببرید. با این حال، برخی از مینی گیمهای محبوبِ نسخههای گذشته، در این نسخه وجود ندارند؛ به عنوان مثال به شخصه امیدوار بودم تا زمین بازی کوچک ۴WD را با موتور و طراحی جدید در Yakuza 6 مشاهده کنم اما خبری از این مینی گیم نیست. در واقع این مینی گیمها که از همان ابتدا در سری Yakuza وجود داشتهاند، نقش گیمپلی ثانوی بازی را ایفا میکردند و از آن جایی که این سری به طور کلی داستان محور است و بار گیمپلی کمی دارد، این مینی گیمها این خلا را پر میکنند.
در آخر و به عنوان نتیجه گیری، میتوان بازی Yakuza 6: The Song of Life را در زمینههای داستان و گیمپلی، چند قدم رو به جلو و یک قدم رو به عقب خواند. داستان جدی و بالغتر این نسخه به شدت به دل میشیند و همچنین عناصر گیمپلی به خوبی در بازی پیاده شدهاند. با این حال، قطعا انتظار داشتیم تا گورو ماجیما را در بازی ملاقات کرده و همچنین مبارزات غنی تر و متنوع تری را تجربه میکردیم. با تمام این توضیحات، طرفداران سری Yakuza قطعا دلشان برای کازوما کیریو تنگ خواهد شد و به آنها توصیه میکنم در آخرین ماجراجویی او، نهایت استفاده را ببرند. از آن جایی که در آینده نزدیک میتوانیم Yakuza Kiwami 2 (بازسازی نسخه دوم سری) را تجربه کنیم، قطعا دلتنگ بازی و حال و هوای «تمام ژاپنی» آن نمیشویم.
1 دیدگاه
DESTINY
به به آقای عالیخانی. خوشحالم که به جمع گیم شات پیوستید. اینجا بیشتر قدر شما رو میدونن! تشکر بابت مقاله.