«آلبر کامو» (Albert Camous) نویسنده و فیلسوف فرانسوی، درجایی نوشته است: «در مکانی که پول حکمرانی کند، عدالت جایگاهی نخواهد داشت. جنگ، کشتار، غارت و… واژه‌هایی کثیف و نفرت‌برانگیز هستند.» درطول تاریخ به دلایل مختلف، جنگ‌ها و درگیری‌های متعددی شکل‌گرفته است. جدا از سایر نقاط دنیا، ما ایرانیان، امروزه بدون هیچ شکی، امنیت خود را مدیون غیورمردان تاریخ این مرز و بوم هستیم. دلاورانی که خون آن‌ها جوهر رگ قلم‌هایست در دستان ما، تا بنویسیم از نانوشته‌های خواندنی و جان‌فشانی‌های پرغرورشان. همه این‌ها مقدمه‌ای است برای یکی دیگر از عناوین خوب و قابل قبول ایرانی. درادامه با گیم شات همراه باشید در نقد و بررسی بازی جزایر سه گانه.
«نقد و بررسی بازی جزایر سه گانه»
تمدن
در طول میان پرده‌های بازی راوی داستان را روایت می کند
به شخصه معتقدم، هر ملت با توجه به قدمت، فرهنگ، تمدن و شرایط محیطی متمرکز به خود، مجاز به تولید آثار فرهنگی و هنری است.
به عنوان مثال ما ایرانی‌ها به سبب، داشتن تاریخی غنی و پربار اگر به سراغ ساختن عناوین تاریخی برویم، موفق تر خواهیم بود.
بازی جزایر سه‌گانه و تیم«بلیزینگ فال» (blazing fall) نیز همین راه ر طی کرده است. حوادث بازی برمی‌گردد به چندصدسال قبل. زمانی که پادشاه ایران، درصدد عقد قراردادهای مختلف، با سایر نقاط خاورمیانه و جهان بود؛ و در این حین ایرانیان، اعراب را مانعی بر سر راه خویش می‌دیدند. پادشاه ایران که در لغو مواد عهد نامه‌ی «چای» ناکام بوده است، تصمیم حمله به «فرات» را میگیرد. اعراب نیز که سعی در جلوگیری از این حمله را داشته‌اند، از طریق آب‌های آزاد جنوب کشور، نقشه ی محاصره سربازان ایران و تصرف جزیره «ابوموسی» و سایر جزایر جنوبی را پی ریزی کردند.
داستان بازی جزایر سه‌گانه، حول محور این برهه از تاریخ شکل میگیرد؛ از لحاظ ایده، کلیت داستان روند معمولی را طی می‌کند. که کفه ی بی رنگی آن، از کفه ی دیگرش پررنگ تر است؛ اما لطمه زیادی به بازی وارد نمی‌کند؛ هرچند میهن پرستی های به توان دو!! و جملاتی اغراق آمیز در روند قصه گویی کمی توی ذوق می‌زند؛ با پیشروی در مراحل و وارد شدن ملل مختلف روایت کمی قابل قبول تر می‌شود؛ که این اتفاق از نیمه دوم بازی پررنگ تر جلوه می‌کند؛ ولی در هر صورت باید گوشه چشمی به این قضیه داشت که بازی، اصولا داستان محور نیست.
کمانداران آماده
تنوع مراحل قابل قبول است
جزایر سه‌گانه درسبک«دفاع از برج» ساخته و پرداخته شده‌است. سبکی شهیر و شناخته شده که عناوین قدیمی و به نامی، ید طولایی در این سبک از بازی دارند.
در بازی جزایر سه‌گانه، می‌بایست سربازان و تجهیزات خودرا، با آرایش نطامی و فرمی صحیح، به چینش درآیید؛ و در مقرهای مناسب پیاده سازی کنید. توانایی‌هایتان در میحط بازی و در مقابله با دشمنان، شامل چهار بخش است:
- کند کردن دشمنان: که سربازانتان با استفاده از ریختن گل و قیر، جلوی راه دشمنان، مسیر پیشروی آنان را کند می‌کنند.
- تیراندازی با سرعت بالا: در این بخش، سربازان با ساختن برجک و استفاده از تیر و کمان، جلوی دشمنان می‌ایستند.
- توانایی شلیک محیطی: این بخش که نسبت به بهای پرداختی مربوطه ارزش خاصی ندارد؛ شامل مخزنی از انرژی است که با پخش الکتریسیته به دشمنان صدمه می‌زند.
- شلیک چند تیر همزمان: گران قیمت ترین آیتم ازاین توانایی هایتان مربوط به این قسمت می‌شود؛ که با کارگذاشتن برجکی دارای لوله های متعدد، توانایی شلیک به اطراف را دارا خواهید بود؛ هرچهار مورد قابلیت ارتقا برای تجهیز قوا را دارند.
جزایر سه گانه، استانداردهای این سبک را درحد معمول رعایت کرده است. گیم پلی بازی شامل دفاع از اراضی و جزایر خودی، در برابر حمله بی‌شمار دشمنان است. در هر مرحله، دشمنان در امواج مختلف ظاهر می‌شوند که شامل درجات و کلاس های مختلف، از جمله: شمشیر زنان، سواره نظام‌ها، قایق‌های بادی، کشتی‌ها و…. هستند.
با پیشروی در مراحل، دشمنان سرسخت تر و پرتعدادتری پیش رویتان قرارخواهندگرفت.
طراحی مراحل خوب درآمده است. تنوع محیط بازی در مراحل مختلف، ضربآهنگ آن را حفظ کرده است. طولی نخواهد کشید تا در بدو عادت کردن به شن‌های ساحل، آب‌های نیلگون خلیج فارس را ملاقات کنید؛ و این تنوع محیطی، خوب است؛ و بازی را از یک نواختی و تکرار رها می‌کند.
مهم ترین ایرادات وارده به گیم پلی بازی، گران بودن اغلب اجناس موجود در فروشگاه، پرداخت درون برنامه‌ای، نبود تنوع در تجهیزات جنگی و پرداخت سه الماس برای بازی کردن هر مرحله است؛ که گرچه خیلی ایرادهای بزرگی محسوب نمی‌شوند؛ اما کج سلیقگی بازی باز امروزی را تحت الشعاع قرار داده و موجب دل زدگی و رهایی او از بازی خواهند شد. بهتر بود مدیر پروژه«محمد حسین زیایی» و طراح بازی«ابوذر پور رنجبر» روی این بخش مانوری بهتر و زمان بیشتری اختصاص می‌دادند.
درکل
جزایر سه‌گانه در زمینه گیم پلی، روندی خوب و سرگرم کننده به مخاطب خود می‌بخشد؛ که اگر با عمده مسائل و مشکلاتش کنار بیایید، می‌توانید رخت سرباز وطن تن کرده، زه کمانتان را بکشید و از مملکتتان دربرابر بیگانه دفاع کنید.
صلاه ظهر
گرافیک بازی ساده و زیباست
یکی از بخش های ساده و دوست داشتنی در بازی جزایر سه‌گانه، گرافیک فانتزی آن است. خشکی های نزدیک آب، سربازان و دشمنان ریز نقش و بامزه، آن غولاخر رستم سان، گوسفندانی که در شلوغی میدان نبرد با تیب خاطر مشغول چریدن هستند! و…. زیبا و چشم نواز از آب درآمده اند.
سادگی بد نیست و نقطه ضعف محسوب نمی‌شود؛ در صورتی که از چیزهای کوچک بتوان در راه مسیرهای بزرگ استفاده کرد.
گرافیک جزایر سه‌گانه در یک جمله، ساده، قابل درک، و دوست‌داشتنی است، اما عالی نیست.
حماسه ای پی در پی
اگر جستجویی داشته باشید راجع به عناوین تاریخی سینما و تلویزیون در دهه های اخیر، موارد خوبی دستگیرتان خواهد شد؛ که نقش آفرینی قهرمان و بازیگران با صدای دوبلر های به نام تاریخ دوبلاژ، از جمله استاد«منوچهر اسماعیلی» ، «بهرام زند» ، «ناصر تهماسب» ، «مونچهر والی زاده» و… در یادها نقش بسته است.
صداگذاری در جزایر سه گانه معمولی رو به خوب است. وجود یک راوی که هر از چند گاهی ظاهر می‌شود و در میان پرده ها حوادث درحال وقوع را شرح می‌دهد بازی را از سکوت در می‌آورد؛ اما ضعف کیفیت صدا و برخی سانسورهای گفتاری! باعث می‌شود همان چند میان پرده ی کوتاه هم جدابیتش را از دست بدهد.
موسیقی به کار رفته در جزایر سه‌گانه خوب است؛ از لحظه آغاز با ورود به فهرست بازی همراهیتان می‌کند؛ و در طی انجام دادن مراحل هم به گوش می‌رسد.
استفاده از سازهای مناسب، درام های کوبنده و حال و هوای شرقی، قطعه ای مناسب را پدید آورده است؛ و نشانه دانش و توانایی آهنگساز بازی« عماد یعقوبی» در تولید و تهیه عناوین حماسی مناسب با مضامین تاریخی است؛ اما کاش این قطعه خوب به متکلم وحده در بخش موسیقی تبدیل نمی‌شد؛ و عماد یعقوبی، عناوین دیگری را نیز تدارک دیده بود؛ در هر مرحله باید به همین آهنگ گوش دهید؛ و این خیلی خوب نیست زیرا باعث تکرار و خستگی بازی باز می‌شود؛ و ممکن است بعد از سپری کردن چند مرحله یا صدای بازی را قطع کنید، یا به قسمت موسیقی موبایلتان هجوم آورید!
در یک جمع بندی، بازی جزایر سه‌گانه یک بازی ایرانی است. نباید آن را با نامداران هم سبک و سیاقش که در خارج از کشور تولید می‌شوند مقایسه کرد. شرایط بازیسازان ایرانی، چندین و چند درجه با استودیوهای خارجی از لحاظ مختلف، مادی و معنوی متفاوت است؛ اما در قیاس با بازی های ساخته شده توسط تیم‌ها و استودیوهای ایرانی، یک بازی خوب و تاثیر گذار است؛ که در زمینه‌های مختلف، دارای نکات مثبت متعددی است. قسمتی از تاریخ غنی ایران را روایت می‌کند، دارای گیم‌پلی استاندارد، گرافیکی قابل قبول و موسیقی حماسی و ملی است که با ترکیب شدن با نقاط ضعف و عمده مشکلاتش، لذت تجربه یک عنوان ناب، پخته و عاری از ایراد را از بین می‌برد. بازی که میتوانست با صرف وقت و توجه بیشتر از طرف تیم سازنده اش، تجربه‌ای به یاد ماندنی‌تر را در دوران قاتلان خاطرات رقم بزند.
امتیازات بازی جزایر سه گانه
