نقد و بررسی بازی Rise & Shine ؛ اوج لذت، عاری از خلاقیت

‌در ادامه با نقد و بررسی بازی Rise & Shine همراه گیم‌شات باشید تا در کنار هم به بررسی یک شوتر دو بعدی خوش‌ساخت بپردازیم. با ما در ادامه مطلب همراه باشید.

در همین ابتدای کار بگذارید یک موضوع را برایتان روشن کنم؛ هویت بازی Rise & Shine در ابعاد کلی متعلق به خودش نیست. در واقع زمانی که پای چنین عنوانی می‌نشینید، به هیچ وجه المان‌ یا مکانیزم خاصی انتظارتان را نمی‌کشد؛ چرا که پیش از این چندین و چند بازی مشابه به بازار عرضه شده‌اند و درکل برایتان تازگی نخواهد داشت. این‌طور بگویم که Rise & Shine قرار نیست در ابعاد کلی خودش شما را شگفت‌ زده کند، اما نباید فلفل را از روی ریز بودنش قضاوت کرد. Rise & Shine شاید به عنوان یک خلاقیت نوین و جدید قلمداد نشود یا حتی در حد این جمله هم نباشد، اما قطعا به عنوان یک بازی پلتفرمر که هدفش پیش از هر چیزی سرگرم کردن مخاطب است، می‌توان ماهیت دنیای Rise & Shine را به عنوان یک بازی موفق مورد خطاب قرار داد.

در این بازی شما کنترل دو کاراکتر را بر عهده خواهید گرفت! اولین نفر همان کودکی است که در تصویر بالا می‌بینید و مورد دوم همان سلاحی خواهد بود که این کودک در دست خواهد گرفت؛ این سلاح سخن می‌گوید!

یک شوتر تیراندازی، ابعاد مختلفی برای نمایش دادن دارد. شاید شما بازی‌های شوتر را صرفا در حد عناوین اول شخص حاضر در نسل هشتم بشناسید و افکارتان صرفا به کشتن و شخم زدن دشمنان ختم شده باشد اما باید بگویم که شوترها ابعاد مختلفی دارند؛ یک بازی شوتر می‌تواند در دل یک ماجراجویی قرار بگیرد، می‌تواند در نبردهای فضایی و مبارزات این چنینی خودی نشان دهد، می‌تواند در عمق یک بازی دو بُعدی بگنجد و حتی می‌تواند در پیکسل‌ها جای بگیرد. مهم نیست که چگونه اسلحه به دست می‌گیرید و چگونه با آن شلیک می‌کنید، مهم خلاقیتی است که به کلیت این موضوع تزریق شده باشد؛ حال چه در بازی‌های دو بُعدی و چه در عناوین بزرگی مانند Call Of Duty و Battlefield! با تمامی این اوصاف، بازی Rise & Shine را می‌توان در شاخه عناوینی قرار داد که علی‌رغم کمبود خلاقیت کافی، یک شوتر خوش‌ ساخت و جذاب به شمار می‌رود. عنوانی که چالش جدیدی برای اکثر شوتربازان به حساب می‌آید، اما هدف اصلی‌اش صرفا تیراندازی کردن نیست. دقیقا نمونه‌ بارزی از طبیعت دنیای Shank، که هدف از آن محک زدن قدرت کنترل و دقت بازیکنان بود. منتها در Rise & Shine اکثر مواقع خبری از سلاح سرد نیست و تنها دوست همراه شما همان تفنگی است که در اختیار دارید. تفنگی که علی‌رغم داشتن قالبیت‌های مختلف، همواره چالش‌های بزرگ‌تری در مقابلش قرار می‌گیرند و از این طریق، قدرت دقت و کنترل بازیکنان را محک می‌زند.

Rise & Shine را می‌توان نمونه بارزی از یک بازی پلتفرمرِ صرفا سرگرم‌کننده دانست که علی‌رغم پتانسیل بالا، توجهی به بخش‌های مختلف آن نمی‌شود. یکی از مهم‌ترین اقسام بازی Rise & Shine که از بی‌توجهی بالایی رنج می‌برد، مربوط به داستان و نحوه روایت آن است. مشخصا Rise & Shine با هدفی نسبتا سطحی و خارج از بُعد داستان‌پردازی مراحل تولیدش را سپری کرده است، اما زمانی که به هر دلیلی برای یک بازی روایتی در نظر گرفته می‌شود و بازیکنان روندی را به صورت خطی طی می‌کنند، حضور موثر داستان و روایتش هم در حیطه انتظارات قرار می‌گیرد. شاید اگر روند بازی Rise & Shine به صورت مرحله‌ای و صرفا چالشی طی می‌شد، چنین بخشی در بُعد نقد و بررسی نمی‌گنجید، اما این بازی هر چه نباشد در حال روایت کردن یک داستان است و قطعا با چنین وضعیتی باید بیشتر به آن پرداخته شود.

داستان بازی در یک جمله احمقانه است! حدود یک دقیقه از شروع بازی نمی‌گذرد که شما خودتان را در میان یک جنگ بزرگ می‌یابید؛ کمی از همین یک دقیقه می‌گذرد که شخصیت بالا برای نجات دادن شما خودش را به خطر می‌اندازد و سپس دار فانی را وداع می‌گوید. در همین لحظه تصمیم می‌گیرد که «شاین» (همان سلاح سخنگوی بازی) را در راه رضای خدا به شما واگذار کند. کاراکتر اصلی هم که کلا میانه‌ای با عاطفه ندارد و خیلی ساده راهش را می‌گیرد و می‌رود.

Rise & Shine روایتگر یک موقعیت عجیب و غریب است که شخصیت اصلی را در دنیای منحصر به فردی تنها می‌گذارد. «رایز و شاین» (Rise & Shine) نام دو کاراکتری خواهد بود که بازیکنان کنترل آن‌ها را بر عهده می‌گیرند. البته نا گفته نماند که شاین قرار نیست یک شخصیت باشد؛ Shine نام اسلحه‌ای است که کاراکتر اصلی بازی آن را در دست خواهد گرفت. با جان بخشیدن به جسمی مانند اسلحه، دست سازندگان برای اعمال خلاقیت‌های تاریخ مصرف گذشته باز می‌شود و از این طریق قابلیت‌های مختلفی در اختیار بازیکنان قرار داده خواهد شد. این اسلحه در روند بازی به شکل عجیب و مسخره‌ای به دست کاراکتر اصلی می‌رسد و حتی در ابتدای کار بسیاری از قابلیت‌های شاین مشخص نشده است. هیچ رابطه عجیب و جذابی هم بین این دو شخصیت بازی جریان ندارد و آن‌ها وقت و بی‌وقت در جریان جنگ و جدل‌های مختلف قرار می‌گیرند که از قضا چالش‌های بازی باشد. خبری هم از شخصیت پردازی نیست و حتی اگر در پایان کار خطاب به بسیاری از بازیکنان بپرسید که شخصیت اصلی چه کسی است مطمئن باشید که تماما پاسخی برای گفتن و شرح دادن ندارند؛ چون اصلا قرار نیست که شخصیت اصلی بازی را بشناسید و صرفا کنترل او را بدست می‌گیرید تا به دل خطر بزنید.

بازی Rise & Shine دنیایی پر از سلاح‌های مختلف و رنگارنگ است که شما را در جریان یکی از جذاب‌ترین بازی‌های شوتر پلتفرمر قرار خواهد داد. همان‌طور که پیش‌تر اشاره شد، داستان بازی Rise & Shine حول شخصیت «رایز» جریان دارد که یک پروتاگونیست نه‌چندان دلچسب است. او به همراه سلاح سخن‌گوی خود سعی بر نجات دنیای «گامرت» را دارند و این موضوع نیز به شکلی کاملا اتفاقی کلید می‌خورد. در طول بازی شما موظفید که به جمع‌آوری سلاح‌ها و مهمات مختلف بپردازید و از این طریق به مصاف با دشمنان و میهمانان‌ ناخوانده این بازی بروید. داستان بازی به صورت صفحات کمیک مانند روایت می‌شود؛ اگر چه کلیتش شباهت زیادی با کمیک‌ها ندارد. با وجود آن که شاهد یک گیم‌پلی سرعتی و جذاب هستیم، با این حال نمی‌توان از ضعف بزرگ Rise & Shine  در بخش داستان‌پردازی به این سادگی‌ها گذشت.

یکی از قابلیت‌های شاین که روی آن مانور زیادی داده شده است، نوعی حالت گرانشی در اجسام است که باعث می‌شود گلوله‌های شاین توسط بازیکنان کنترل شده و به نقطه مورد نظر برخورد کند؛ البته در محدوده‌‌هایی مشخص شده.

اما Rise & Shine هر چقدر حامل روایتی ضعیف و داستانی سطحی باشد، به همان اندازی گیم‌پلی غنی و جذابی را ارائه می‌دهد؛ اگر چه همان طور که پیش‌تر هم اشاره کردیم، این بازی از عدم خلاقیت رنج می‌برد، اما این قضیه مانع از لذت بردن شما نخواهد شد. دقیقا انعکاس هر آن چیزی که شما از یک بازی شوتر دو بُعدی می‌خواهید در دنیای Rise & Shine نقش بسته است و شما شاهد یک گیم‌پلی پر زد و خورد، به شدت بی‌رحم، دارک‌سولز پسند و پر از چالش‌های ریز و درشت خواهید بود. همان‌ طور که می‌دانید، Rise & Shine یک بازی شوتر دو بُعدی است و به همین منظور، المان‌ها مختلف این سبک از بازی‌ها در آن گنجانده شده است. اساسا Rise & Shine را چند حرکت ساده تشکیل می‌دهد؛ جاخالی بدهید، کاور بگیرید (!)، شلیک کنید و دوباره تکرار همین رویه؛ البته باید بگویم که برای جذاب شدن Rise & Shine همین چند حرکت ساده کفاف می‌دهد؛ چرا که دنیایی پر از چالش‌های متنوع انتظارتان را می‌کشد که علی‌رغم جنبه‌های فکری‌اش، یک جنگ واقعی و صدالبته بی‌رحم به شما ارائه می‌کند. Rise & Shine بازی بی‌رحمی است! یعنی به مانند بسیاری از بازی‌های موجود در بازار شوخی سرش نمی‌شود و بعضا ممکن است که پس از ساعت‌ها جنگ و درگیری سر یک اشتباه کوچک جانتان را از دست بدهید. مین‌ها، بمب‌ها و موارد اینچنینی با یک ضربه ساده شما را راهی دیار حق می‌کنند.

چالش‌های متنوع موجود در Rise & Shine یکی از اصلی‌ترین دلایل شما برای اجرای بازی خواهد بود. به واقع دو بُعدی شدن دنیای این بازی هیچ ضربه‌ای به جنبه‌های تیراندازی‌اش وارد نکرده است و برخلاف بسیاری از آثار شوتر اول شخص موجود در بازار که در آن یک تنه ارتشی از دشمنان را به سادگی زدن یک دکمه حریف می‌شوید، در Rise & Shine یک دشمن ساده می‌تواند دخل شما را بیاورد. حتی قابلیت کاورگیری نیز به اشکال مختلفی در بازی گنجانده شده است و بعضا به شکلی حیاتی جان شما را نجات خواهد داد. روال کلی Rise & Shine به این صورت است که شما در یک محیط دو بُعدی از جهات مختلفی مورد هجوم قرار می‌گیرید. حالا این دسته از حملات می‌تواند به صورت هوایی و حتی زیر پایتان باشد! دقیقا زمانی که می‌گوییم این بازی به شکل قابل قبولی بی‌رحم خواهد بود، منظورمان این است که گاهی اوقات به دلیل یک سهل انگاری کوچک و دقت نکردن به زیر پایتان منفجر خواهید شد؛ اگر چه در آن سوی ماجرا چکپوینت‌های پیاپی کار را برایتان به نسبت آسان می‌کند.

یکی از مهم‌ترین و چالش‌برانگیزترین بخش‌های این بازی را باس‌ فایت‌های آن تشکیل می‌دهند. موجوداتی که شاید قابل پیش‌بینی باشند، اما تنوع بالای آن‌ها خودش برای سرگرم کردن بازیکنان کفاف می‌دهد؛ اگر چه کشتن این باس فایت‌ها به هیچ وجه کار راحتی نخواهد بود. البته بزرگ‌ترین دلیل سخت شدن بازی، ضعیف بودن کاراکتر اصلی است.

سلاح اصلی بازی که شاین نام دارد، یک وسیله قابل ارتقا محسوب می‌شود. شما در بازی قادر به جمع آوری برخی از ویژگی‌های این سلاح، نظیر لیزر و دوربین خواهید بود که کار را هنگام مقابله با دشمنان قدرتمند‌تر آسان می‌کند. موردی که در بخش گیم‌پلی کمی آزاردهنده جلوه می‌کند، نحوه کنترل کردن شخصیت اصلی است. کنترل رایز به شکل عجیبی احمقانه و بعضا دشوار طراحی شده است؛ برای مثال پریدن از روی موانع فقط موجب کشته شدن شما خواهد شد و در اکثر مواقع شما جاخالی دادن یا کاورگیری را به این گزینه ترجیح می‌دهید؛ چرا که پریدن از روی موانع نه‌تنها به شدت کند و غیر قابل کنترل است، بلکه اندازه و طول جا به جایی آن هم دردی از شما دوا نمی‌کند. برعکس پریدن، شما شاهد یک تیراندازی تمام و کمال و تقریبا بدون نقص خواهید بود. در واقع همین موضوع تعادل میان تیراندازی و جا به جایی شخصیت اصلی را از بین می‌برد و شما شاهد یک کنترل نامتعادل خواهید بود.

اما در Rise & Shine همه چیز صرفا کاراکترهای اصلی و سیستم گان‌پلی بازی نیست. چالش‌های بازی نیازمند یک مکمل پایان‌دهنده خواهند بود که این بازی برای این بخش چندین و چند باس فایت در نظر گرفته است. این باس فایت‌ها علی‌رغم تنوع بالا و ابعاد بزرگی که دارند، همچنان حرکتشان قابل پیشبینی خواهد بود. البته برای بسیاری از افراد، در ابتدا شاید حرکتی قابل پیش‌بینی نباشد، اما نهایتا پس از چند بار نابودی حساب کار دستتان می‌آید؛ با وجود آن که در طول رقابت، اکثر باس‌فایت‌ها تغییری در نحوه جدالشان اتخاذ نمی‌شود. منهای باس‌فایت‌های بازی، دشمنان هم نقش مهمی در چالشی‌تر کردن Rise & Shine دارند. دشمنان بازی نیز به مانند باس‌ فایت‌ها بسیار دردسر ساز و بی‌رحم ظاهر می‌شوند که البته این موضوع جنبه‌های منفی هم دارد؛ مثلا در اکثر مواقع امکان فرار و یا نابودی دشمنان بازی وجود ندارد و آن‌قدر چهارچوب صفحه سرشار از تیرهای دشمنان می‌شود که شما جایی برای پنهان شدن نخواهید یافت؛ لذا به سادگی پرتاب شدن یک نارنجک جانتان را از دست می‌دهید.

پیش‌تر حرف از دشمنان بازی شد؛ در Rise & Shine علی‌رغم محیط‌های متنوع و بسیار جذابی که درنظر گرفته شده است، طراحی دشمنان بازی نیز حال و هوای خاص خودش را دارد. این طراحی در نگاه اول شما را به یاد بازی Shank می‌اندازد و اکثر دشمنان بازی کلیتشان شباهت زیادی با یک کاریکاتور دارد! افکت‌های انفجار، شلیک، پرندگان و سایر جزئیات محیطی نیز به ظرافت در طبیعت Rise & Shine جای گرفته‌اند تا شما علاوه بر یک گیم‌پلی سرگرم کننده از لحاظ بصری نیز به مشکل بزرگی برخورد نکنید. البته ناگفته نماند که طبیعت Rise & Shine چیز جدیدی برای ارائه کردن ندارد و بعضا کاراکترهایی طراحی شده‌اند که واقعا طراحی‌شان جای سوال دارد!

همان طور که از یک بازی شوتر تیراندازی انتظار می‌رود، در Rise & Shine نیز همه‌ چیز به جنگیدن خلاصه نمی‌شود و هرچه نباشد زمانی برای استراحت کردن هم لازم است. به دلیل تنوع بالای محیط‌های بازی، شما بعضا با جلوه‌های منحصر به فردی برخورد می‌کنید و طراحی شگفت‌انگیزی دارند. برای مثال عبور از پل‌های چوبی و پر زدن پرندگان، دقیقا پیش از آغاز یک جدال تمام‌عیار جذابیت خاصی به محیط‌های Rise & Shine می‌بخشد. تمام این جلوه‌های ویژه و منحصر به فرد، در قالبی از موسیقی‌های هیجان انگیز و صداگذاری کم‌نقص بازی قرار گرفته‌اند تا بیش از پیش از انجام بازی لذت ببرید. رایز و شاین به عنوان کاراکترهای اصلی، صداگذاری بسیار خوبی دارند؛ برای مثال، اسلحه‌ سخنگوی بازی چندان حال و حوصله بحث کردن ندارد و حتی بارها و بارها شما را Noob خطاب می‌کند! کاراکتر اصلی قالب مظلوم‌تری دارد و این موضوع در صداگذاری او قابل لمس است؛ اگر چه رایز همواره به عنوان یک پروتاگونیست شناخته می‌شود.

در مجموع بازی Rise & Shine را می‌توان به عنوان یک IP قدرتمند از سوی کمپانی مایکروسافت دانست که علی‌رغم ضعف‌ها بسیار زیادش، لحظات جذابی را برایتان به ارمغان می‌آورد. اگر در میان این تعداد از بازی‌های نسل هشتمی که صرفا بر روی جلوه‌ها بصری خود تمرکز کرده‌اند به دنبای یک سرگرمی جذاب هستید، شخصا تجربه بازی Rise & Shine را به شما پیشنهاد می‌کنم. اما اگر در دسته کسانی قرار می‌گیرید که از کشته شدن‌های پیاپی و چالش‌های سخت تیراندازی لذت نمی‌برند، تجربه Rise & Shine چیزی جز وقت تلف کردن برایتان نخواهد بود. در پایان شایان به ذکر است که عنوان مذکور در انحصار پلتفرم‌های مایکروسافت، یعنی ایکس باکس وان و رایانه‌های شخصی قرار دارد.