نقد و بررسی فصل اول بازی HITMAN ؛ چالش یک آدمکش

هر گاه که صحبت از بازی‌های مخفی کاری به میان می‌آید مسلما یکی از گزینه‌هایی که از آن یاد می‌کنیم مجموعه خوش ساخت و محبوب استودیو IO Interactive یعنی Hitman و شخصیت اصلی همیشگی این سری یعنی مامور ۴۷ است. مجموعه Hitman که با فراز و نشیب‌های فراوانی همراه بوده پس از انتشار نسخه پنجم یعنی Absolution که واکنش‌های مختلف و بعضا عجیبی را به دنبال داشت شاهد نسخه ششم بودیم که بدون هیچ پسوند و پیشوندی از اوایل سال جاری به صورت سریالی منتشر شد. عنوانی که در ابتدا به دلایل مختلف واکنش متوسط و بعضا منفی طرفداران را به دنبال داشت، اما هم اکنون که تمامی قسمت‌های فصل اول این بازی منتشر شده می‌توان بخش زیادی از اعتراضات طرفداران را به طور کامل خط زد و از دست پخت جدید استودیو IO Interactive که قرار است برای مدت فراوانی شما را سرگرم کند لذت برد. با گیم‌شات در نقد و بررسی فصل اول بازی HITMAN همراه باشید.

اولین نکته‌ای که پس از آغاز بازی بسیار جلب توجه میک‌ند تغییرات بسیار فراوان روند و رویکرد پیشروی در بازی است. برخلاف روایت سینمایی و خطی Absolution در Hitman هیچگونه محدودیتی در ترتیب انجام قراردادها وجود ندارد و می‌توانید از همان ابتدای کار به سراغ قسمت آخر بروید، نکته‌ای که البته به خاطر سریالی بودن بازی در برخی آثار سریالی دیگر مانند عناوین استودیو تلتیل هم شاهد آن بوده‌ایم. به لطف همین امکان، بازی از همان ابتدا کار به شما نشان می‌دهد که در Hitman منتظر داستان و روایت قدرتمندی نباشید و این عنوان بیشتر از آنکه بخواهد یادآور Absolution باشد، سعی می‌کند خود را به یکی از بهترین عناوین مجموعه یعنی blood money نزدیک کند.

مامور ۴۷ خوشتیپ ما در نسخه جدید نزدیک به ۶۰ سال سن دارد! اما ذره‌ای از جذابیت و اهمیت وی به ظاهرش کاسته نشده. به نظر می‌رسد حالا حالاها شاهد ماجراهای وی و حرفه طولانی مدت او باشیم.

از دیگر مواردی که از همان ابتدا با آن مواجه می‌شوید و اوایل گیجتان می‌کند رابط کاربری بسیار شلوغ بازی است که با وجود گرافیک و هنر خوبی که دارد به هیچ عنوان کاربر پسند نیست و برای انتخاب مراحل به خصوص در ابتدای کار کمی گیچ خواهید شد. نکته دیگر مانور بیش از اندازه اسکوئر انیکس روی بخش آنلاین و اجبار برای آنلاین شدن جهت دسترسی به یکسری امکاناتی که حتی کوچکترین ربطی با بخش آنلاین ندارند است که تصمیم بسیار غیرمنطقی محسوب می‌شود و در صورتی که قصد تجربه و استفاده از تمامی امکانات بازی را دارید، بایستی آنلاین بشوید. با وجود اینکه تجربه بازی به صورت آنلاین در هنگام شروع فصل بازی و با توجه به اهداف با محدودیت زمانی و یکسری امکانات دیگر مزایای مخصوص به خودش را داشت، اما هم اکنون که فصل اول بازی به اصطلاح گلد شده و دیگر محتوای فراوانی به جز چند بسته الحاقی کوچک برایش منتشر نمی‌شود، اجبار غیرمنطقی اسکوئر انیکس روی آنلاین شدن بیش از پیش نمود پیدا می‌کند.

گول ظاهر ساده‌اش را نخورید، رابط کاربری بازی در اوایل بسیار گیج کننده است.

و اما از این مشکلات و سیاست‌های مسخره ناشر که بگذریم خوب است پیش از پرداختن به هسته اصلی Hitman که گیم‌پلی آن محسوب می‌شود کمی از داستان بازی بگوییم. داستانی که اگر به هوای آن به سمت و سوی Hitman آمده‌اید راه را اشتباه آمده و خبری از روایت مناسب و قدرتمند نسخه قبلی نیست. در نسخه جدید سروکله یک بنده خدای بی نام و نشانی پیدا شده که به نظر می‌رسد از گذشته مامور ۴۷ باخبر است و با سروکار گذاشتن چندین سازمان امنیتی و جاسوسی قصد دارد به هدفی برسد که تا پایان این فصل مشخص نخواهد شد. داستان بازی پیش و پس از هر قرارداد با میان پرده‌های باکیفیت استودیو انیمیشن سازی اسکوئر انیکس روایت می‌شود و پیشنهاد می‌کنم کلا بیخیال آن شوید، چرا که نه تنها این بخش نیمه تمام می‌شود، بلکه روایت درگیرکننده‌ای هم ندارد و به نظر می‌رسد IO Interactive به زور آن را میان قراردادهای بازی گنجانده تا بی هدف آدم نکشیم. البته با توجه به آخرین میان پرده بازی می‌توان امیدوار بود که داستان در فصل‌های آینده روند بهتری به خود گیرد.

داستان را بیخیال شوید و از تماشای میان پرده‌های با کیفیت بازی لذت ببرید.

همانطور که از پیش هم قول داده شده بود، با اتمام سال جاری میلادی شاهد اتمام فصل اول Hitman بودیم؛ فصلی که در مجموع از ۶ قسمت جدید تشکیل شده که هر یک از آن‌ها مانند نسخه blood money در مکان‌های مختلفی از جهان در جریان هستند. پس از تجربه بخش آموزشی بازی متوجه می‌شوید که در Hitman هدف به طور کامل روی تکرار چندین باره هر یک از قراردادها بوده و در واقع هر قسمت یک چالش محسوب می‌شوند که قرار است ارزش تجربه مجدد و البته طول عمر بازی را افزایش دهند. سیاستی هوشمندانه که به توجه به سبک و نوع طراحی بازی و عدم امکان پیاده سازی بخش چندنفره مناسب تاحدودی کارساز بوده و سیاست آنلاین بودن در بازی را حداقل از این نظر با توجه به چالش‌های هفتگی و اهداف مخصوص توجیه می‌کند.

هر یک از قراردادهای بازی یک محیط نسبتا گسترده که مجهز به مسیرهای فراوان و معماری تحسین برانگیزی است را به بازیکنان ارایه داده و مثل همیشه بایستی به قتل چندین هدف مختلف با روش‌های متفاوت بپردازید. برخلاف نسخه Absolution که ارزش تکرار مراحل با توجه به روش‌های نسبتا تکراری و مشابه آنچنان بالا نبود، IO Interactive در Hitman میزان خلاقیت را بالا برده و روش‌های بسیار فراوانی را به شما ارایه می‌دهد. جدا از نوع طراحی مراحل و روش‌های مختلف جهت به قتل رساندن اهداف، یکی از مواردی که IO Interactive توجه فراوانی به آن کرده امکان شخصی سازی کامل بازیتان است. برای مثال حالت غریزه (Instinct Mode) که یکی از اعصاب خوردکن‌ترین و غیرمنطقی‌ترین مکانزیسم‌های Absolution یعنی سیستم شک کردن به پوشش مامور ۴۷ در آن نهفته بود این بار سروشکل بسیار بهتری به خود گرفته و کارایی بهتری دارد، به این ترتیب استفاده از آن از حالت اجبار خارج شده و در صورتی که تمایل به استفاده از آن را ندارید، هیچگونه اجباری وجود ندارد. سیستم تعویض پوشش هم که یکی از نکات کلیدی و محبوب مجموعه Hitman است در نسخه جدید منطق بهتری گرفته و استفاده از آن جذابیت بیشتری دارد. یکی از ویژگی‌های قدیمی مجموعه که در نسخه جدید سروشکل تازه به خود گرفته مربوط به فرصت‌های قتل می‌شود که این مورد هم از حالت غریزه خارج شده و سه حالت مختلف را پیش روی بازیکنان قرار می‌دهد که حرکت بسیار هوشمندانه‌ای محسوب می‌شود.

حالت اول مخصوص افراد تازه وارد طراحی شده و می‌توانید با دنبال کردن هر فرصت که مانند عناوین اکشن اخیر مکان و کار موردنیاز برای رسیدن به آن را به شما نمایش می‌دهد و در واقع چالش اصلی فراهم کردن موارد لازم برای رسیدن به فرصت است، نه پیدا کردن آن. حالت دوم برای بازیکنان آشنا با مجموعه طراحی شده که بایستی فرصت را خودتان پیدا کنید، اما برای عملی کردن آن بازی شما را راهنمایی می‌کند و اما مورد سوم که برای حرفه‌ای مجموعه بوده و طور کامل این قابلیت را غیرفعال می‌کند و بایستی خودتان با بررسی محیط و گوش دادن به مکالمات NPCها، فرصت مناسب را پیدا کنید.

این هم منوی فرصت‌ها که روشی هوشنمدانه برای راهنمایی بازیکنان است، استفاده کردن یا نکردن از آن هم کاملا در اختیار خودتان است. همانطور که مشاهده می‌کنید در یک قرارداد بازی ۷ فرصت مختلف وجود دارد که برای دیدن همه آن‌ها بایستی حداقل مرحله را ۳ بار تکرار کنید.

مثال‌های بالا بخش کوچکی از امکاناتی است که Hitman در اختیار شما قرار می‌دهد و می‌توانید با شخصی سازی آن‌ها، تجربه خود از بازی را مناسب سلیقه خود کنید.

اصلاحات صورت گرفته براساس بازخوردهای بازیکنان نسبت به Absolution در بسیاری از بخش‌های بازی به چشم می‌خورد و سیستم ذخیره سازی جدید بازی یکی از بهترین این اصلاحات است. به این صورت که مانند گذشته امکان ذخیره و بارگذاری سریع وجود دارد و می‌توانید با خیال راحت روش‌های مختلف و با ریسک بالایی را بدون نگرانی از چک پوینت قبلی پیاده سازی کنید.

سیستم ذخیره سازی بازی مانند عناوین کلاسیک مخفی کاری است و خیلی راحت می‌توانید اشتباهات خود را جبران کنید و البته روش‌های خلاقانه‌تری برای انجام ماموریت به کار ببندید.

جدا از امکانات فراوان در بخش مخفی کاری، بازی تجهیزات فراوانی را برای انجام بازی به صورت اکشن هم به بازیکنان ارایه می‌دهد اما مشکلی که جهت تجربه بازی به صورت اکشن وجود دارد ضعف فراوان هوش مصنوعی بازی است. اینبار برخلاف Absolution و مانند blood money می‌توانید در یک مکان مستقر شوید و هر نگهبانی را که وارد می‌شود به قتل برسانید. موردی که ضربه فراوانی به تجربه بازی به صورت اکشن زده و البته خود بازی هم در بسیاری از بخش‌ها به شما یادآوری می‌کند که اکشن روش پیشنهادی برای انجام مراحل نیست. دلایل مختلفی برای کاهش هوش مصنوعی بازی وجود دارد که یکی از مهمترین آن‌ها مسایل فنی است و با توجه به مقیاس محیط و تعداد NPCها، این مشکل اجتناب ناپذیر به نظر می‌رسد. مشکلی که البته متاسفانه به بخش مخفی کاری بازی هم نفوذ کرده و شاهد باگ‌ها و اشتباهات احمقانه و خنده دار NPCها در مقابله با مامور ۴۷ هستیم. مواردی که البته بیشتر اوقات به سود مخاطب تمام می‌شود و می‌توانید از حماقت هوش مصنوعی نهایت استفاده را ببرید.

هوش مصنوعی بازی در بسیاری مواقع وضعیت درست و حسابی ندارد و با کمی مهارت می‌توانید NPC جلویی را بدون اینکه NPC پشت سرش متوجه شود به قتل برسانید.

یک نکته خنده‌دار و احمقانه هم اینکه معمولا در هر ماموریت بازی یک NPC بسیار مهم وجود دارد که شباهت فراوانی به مامور ۴۷ می‌دهد! طوری که می‌توان گفت در نیمی از قراردادهای بازی فرصتی وجود دارد تا خود را جای این افراد بزنید و با شخصیت‌هایی که این دوستان را می‌شناسند به صحبت بپردازید. جالبتر اینکه هیچکدام از این عزیزان متوجه لحن و تن صدای متفاوت مامور ۴۷ نمی‌شوند و در حماقت تمام شرایط لازم برای به قتل رسیدنشان را فراهم می‌کنند.

در ماموریت showstopper پاریس، مامور ۴۷ به یک مدل شباهت می‌دهد که جدا از وضعیت احمقانه‌ای که توضیح دادم، می‌توانید در نقش یک مدل هم به بازی بپردازید که در نوع خود جالب است.

صحبت از صدا شد این را هم بگوییم که آقای دیوید بتسون با صدای خاصش بازگشته و با وجود اینکه مامور ۴۷ مانند دوران کلاسیکش کم حرف شده، اما همان چند دیالوگی را هم که در طی هر قرارداد می‌شنویم به بهترین و با کیفیتترین شکل ممکن بیان می‌کند. صداگذاری و طراحی صوت بازی یکی از بخش‌های مثبت و قدرتمند بازی محسوب می‌شود و به جز صدای چند NPC که بسیار تصنعی است، بقیه موارد مشکل قابل ذکری ندارند. موسیقی متن بازی را ترک‌های کم تعدادی تشکیل داده‌اند که از کیفیت خوبی برخوردار هستند و با حال و هوای بازی هم خوانی دارند، به شخصه از موسیقی میان پرده پایانی بخش آموزشی بازی لذت بردم.

IO Interactive و انجین قدرتمدند آن‌ها یعنی گلیشر (‎Glacier) که از نسخه بهبود یافته ویرایش دوم آن برای ساخت بازی Hitman استفاده شده است همیشه به عنوان یکی از پرچم داران تکنولوژی‌های جدید و امکانات جاه طلبانه شناخته شده و عوامل فنی استودیو هر ساله پنل‌های آموزشی بسیار مفیدی را در زمینه خلق جلوه‌های بصری بازی برگزار می‌کنند. در نسخه جدید هم باری دیگر شاهد معماری بی نظیر و بسیار زیبا محیط مخصوصا در مراحل بانکوک و پاریس هستیم و گلیشر مانند همیشه از پردازش تعداد بسیار فراوانی NPC در محیط مراحل به خوبی برمی‌آید. بازی البته در نسخه اولیه خود باگ‌ها و مشکلات فنی نسبتا فراوانی داشت، اما با انتشار بروزرسان‌ها و افزونه‌های مختلف هم اکنون مشکل فنی به خصوصی ندارد و بسیار پایدار و مناسب اجرا می‌شود. البته مانند همیشه شاهد مدل شخصیت‌هایی هستیم که کیفیت چندان بالایی ندارد که البته با توجه به تعداد آن‌ها در محیط قابل بخشش است. با وجود تمامی دستاوردهای فنی تحسین برانگیز بازی، پوشش گیاهی محیط تعریف آنچنانی نداشته و نمونه‌های بسیار بهتری را در عناوین اخیر مشاهده کرده‌ایم. Hitman با توجه به نسخه کنونی خود در بخش فنی نمره قبولی می‌گیرد و جدا از اینکه جلوه‌های بصری بسیار زیبایی دارد، پایداری و نرخ فریم مناسبی را ارایه می‌دهد.

معماری بی نظیر بازی در این تصویر مشهود است.

و اما کلام پایانی اینکه مجموعه Hitman با نسخه ۲۰۱۶ دوباره به دوران اوج بازگشته و ریسک‌های مختلف اسکوئر انیکس و استودیو IO Interactive جهت انتشار این بازی خوشبختانه با موفقیت مواجه شدند. بازی Hitman مانند عناوین کلاسیک خود با ارایه یک محیط بزرگ و باز گذاشتن دست مخاطب جهت انجام ماموریت‌ها لحظات بسیار خوبی را برای علاقه مندان به عناوین مخفی کاری و عاشقان چالش به ارمغان آورده و مخاطب خود را مجاب می‌کند تا از مشکلاتش گذشته و از آن‌ها چشم پوشی کند. منتظر فصل دوم بازی و ماجراهای جدید مامور ۴۷ خواهیم بود.