No Man’s Sky یعنی تمدنی که به وسعتش معروف است. هنوز باورم نمیشود که پس از گذشت ساعتها بازی و گشت و گذار در محیط بازی چه شگفتیهایی را به چشم ندیدم و آنها را در اعماق وجودم احساس نکردم. No Man’s Sky باعث میشود که وقتی به آسمان شهر خود نگاه کنید، سرزمینی را ببینید که در آن حیات جریان دارد و قدم به قدم، ثانیه به ثانیه، لحظه به لحظه آن را شگفتی تشکیل میدهد. چه دنیای رنگارنگ و نقاشیگونهای است، دنیایی که در آن وسعت ماجراجویی و کاوش به اندازه یک کلمه و به عمق یک معنا تصور میشود؛ «جهانِ هستی»! No Man’s Sky همان تجربه متفاوتی است که یک نسل از بازیها به آن نیاز دارد. در ادامه با بررسی بازی No Man’s Sky همراه گیمشات باشید.
بازی No Man’s Sky به عنوان یکی از مورد انتظارترین بازیهای سال جاری شناخته میشد که پس از عرضه نتوانست عموم انتظارات را برآورده سازد. وسعت دیوانه کننده این بازی به شما ثابت میکند که جزء کوچکی از یک دنیای بسیار پهناور هستید. بدین منظور، No Man’s Sky با هدفی ساختارشکن و با جزئیاتی خیره کننده پا به عرصه بازیهای ویدئویی گذاشت و مراحل تولید خود را از سر گرفت. حالا پس از گذشت چهار سال از کلیدخوردن مراحلِ ساختِ بازی، No Man’s Sky منتشر شده و نگاه بسیاری از منتقدین جامعه مجازی را به سمت خودش جلب کرده است. در همین ابتدای کار باید بگویم که No Man’s Sky به عنوان یکی از شگفتانگیزترین بازیها ساختارشکن نسل حاضر محسوب میشود!
No Man’s Sky یعنی تمدنی که سرشار از تعاریف جدید و المانهای کشف نشده باشد. این میزان از بیاطلاعی نسبت به محیط اطراف از همان ابتدای کار نقش خودش را به بازیکنان ثابت میکند؛ مصداقِ کودکی که به تازگی چشم بر جهان اطراف خود باز کرده باشد و بدون ذرهای دانش نسبت به این طبیعت، دست به کاوش و جستوجو میزند. داستان پردازی و روایت آن در No Man’s Sky به شکلی طراحی شده است که هریک از بازیکنان در سرتاسر جهان، تجربه متفاوتی نسبت به سایرین داشته باشد؛ به گونهای که هریک از این بازیکنان، با دستان خودش دست به نگارش داستان بازی میزند و به قول معروف، ریش و قیچی در دست خودتان است. میتوانید به عنوان یک شورشی در این دنیای وسیع دست به کشت و کشتار بزنید و به مکانهای مختلفی حمله کنید و سرانجام منابع آنها را استخراج کنید، یا اینکه به جنگ با طبیعت رفته و با تلاش، منابع جدیدی را کشف کنید. هر روشی را که انتخاب کنید، بدون شک در جبهه ماجراجویی کردن قرار گرفتهاید؛ چرا که بدون تحرک و ریسک کردن، عملا نمیتوان در طبیعت بازی جان سالم به در برد. No Man’s Sky از آن دسته بازیهایی است که عملاً بخشی تحت عنوانِ «شخصیت پردازی» و نحوه روایت داستان ندارد؛ چرا که سرتاسر خُلقیاتِ شخصیت اصلی را خودتان میسازید و تمامی این تصمیمات به دوش شما میاُفتد. با اینحال نمیتوان گفت که No Man’s Sky در این زمینه عاری از هرگونه اشکال است. بهنظر میرسد که سازندگان چندان به مسأله شخصیت پردازی توجه نکرده باشند؛ چرا که در بدترین شرایط، وجود چند دیالوگ و یا حرکاتی از این قبیل به راحتی میتوانست بخش نسبتاً ناقص شخصیت پردازی را ترمیم کند.
No Man’s Sky در بخش داستانی دقیقا از صفرهای خود شروع میکند؛ بدین منظور که در ابتدای بازی تقریبا هیچچیز از طبیعت آن نمیدانید و برای پیدا کردن کوچکترین اجزای بخش گیمپلی، باید ساعتها به دنبال منابع مختلف بگردید. از همان ابتدا شروع میکنیم؛ دقیقا زمانی که برای اولین بار چشم بر جهان باز کرده و به دنبال یک هدف ناچیز میگردید و با همین اهدا نسبتاً کوچک، بار و بندیل سفر را جمع میکنید. در همان ابتدا بازی با بهانه کردن عاملی مثل «ساخت و ترمیم سفینه»، شما را وادار به جست و جو در محیط اطراف میکند و دقیقا از همین زمان است که شما متوجه بزرگی و وسعت بیهمتای این سرزمینها خواهید شد. در واقع بخش داستانی از ابتدا تا انتهای خود قصدِ تحریک بازیکنان به منظور گشت و گذار در محیط دارد که البته باید گفت (به ناچار) موفق نیز شده است. در یک نگاه کلی میتوان گفت که No Man’s Sky عملاً چیزی در داستانپردازی ندارد و در نهایت این شما هستید که داستان بازی را پرورش داده و به آن شاخ و برگ میدهید.
سفینه موجود در بازی تقریبا یکی از پایههای اصلی بخش گیمپلی را تشکیل میدهد. قابلیت گردش در طبیعتِ نامتناهیِ دنیای No Man’s Sky باعث تولید چند مکانیزم اساسی شده است. اولین مورد آنکه بدون سفینه قاعدتاً امکان گردش در این دنیا را نخواهید داشت و از این رو همواره به یک سفینه مجهز و تا دندان مسلح برای گشت و گذار نیازمندید. حال همین سفینهای که قابلیتهای بسیار زیادی را برایتان فراهم میکند، خود نیز چند پیشنیاز اساسی دارد و به ناچار باید این نیازها را برطرف کنید. برای مثال این سفینه همواره نیازمند میزان قابل قبولی از سوخت سیارات است و از طرفی برای مبارزات بین سیارهای، ناچارید که اسحههایتان را تا حد قابل استفادهای پر کنید؛ بدین منظور تعامل شگفتانگیزی میان سیارهها و بازیکنان بوجود میآید که چرخه بینظیر No Man’s Sky را تشکیل میدهد. اما این تازه ابتدای کار است؛ چرا که المانهای بهکار گرفته شده در No Man’s Sky نهتنها بیشمار تلقی میشوند بلکه هریک از آنها میتواند روند گیمپلی را تحت تأثیر قرار دهد. چه بسا که این تغییرات، مستقیما به سطح کاوش و هدف اصلی بازی که ماجراجویی و بقا است، تأثیر خواهد گذاشت. No Man’s Sky سرشار از اکتشافات فانتزی و جذابی است که تصور بسیار زیبایی از طبیعت آدمی و محیط پیرامون آن را به تصویر میکشد؛ محیطی که از ابتدای بشریت تا کنون کسی قادر به کشف پدیدههای آن نبوده است.
سیستم تیراندازی در No Man’s Sky در دو جبهه کاملا مختلف قرار گرفته که این بازی در نیمی از آن موفق و نیمی دیگر ناموفق ظاهر شده است. از اسلحههای موجود در بازی میتوان برای کشتن موجودات یا استخراج منابع موجود در بازی استفاده کرد که از این جهت، مکانیزمهای جالبی پا به دنیای No Man’s Sky گذاشته است. اما باید بدانید که این سیستم تیراندازی به هیچ وجه حتی نزدیک به صد در صدهای خود نیست و همچنان قابل ترقی محسوب میشود. درواقع زمانی که بازی به درجه سختی بالا برسد، عملاً استفاده از تجهیزات نظامی در جهت نابود کردن دشمنان کارساز نخواهند بود. عمده مشکلات آن نیز به میزان آهستگی و تأثیر ناچیز اسلحهها بر روی دشمنانِ بازی مربوط میشود که گاهاً شما را از نابودکردن دشمنان بازی ناامید خواهد کرد و تنها راه زنده ماندن، فرار کردن در خلاف جهت است. سیستم تیراندازی در No Man’s Sky به هیچوجه به سطح حرفه بازیکنان در تیراندازی بستگی ندارد و درواقع بازی نیز از این طریق خودش را با سایر عناوین تیراندازی و شوتر متمایز میکند.
No Man’s Sky یک ایده جاهطلبانه برای ارتقای دنیای خود دارد، وسعت بسیار زیادی دارد، جنبههای مختلفی از سبک ماجراجویی را شامل میشود، اما دریغ از عنصری که این همه پتانسیل را به حداکثرهای خود برساند. این بازی دقیقا در زمانی که دیگر هیچ امیدی برای انجام دادن کارهای جدید ندارید، وعدهای تحت عنوان «دنیای نامتناهی» را به شما میدهد که اگر بخواهم صادق باشم، باید گفت که این موضوع در بیشتر موارد به ضرر بازی تمام شده است. اگر از یک دیدِ کلی به بخش گیمپلی بازی نگاه کنیم، تمدن باشکوهی را خواهیم دید که در اکثر مواقع قابل ترقی محسوب میشود و هیچگاه به صد در صدهای خود نرسیده است، اما با این حال همچنان تازه و مدرن فرض میشود. تعداد سیارات موجود در بازی که حدود هجده کوینتیلیون است، تماماً از طریق یک الگوریتم پیچیده ریاضی طراحی شده و بدین منظور، هیچگاه تجربه شما با افراد کناری خود یکسان نخواهد بود و هریک از بازیکنان در یک طبیعت متمایز چشم بر جهان اطراف خود باز میکند. در واقع میتوان گفت که No Man’s Sky از لحاظ گیمپلی، هیچگاه به جذابیت تریلرهایش نخواهد بود.
No Man’s Sky یک دنیای عظیم و سردرگم است که با تعامل تقریباً بینقص در میان سیارات و فضای اطرافش، تا مدت زمان محدودی بازیکنان را ارضا میکند. جنبه ماجراجویی بازی نیز به همین مقدار در تعالی خود غوطهور شده است، اما دریغ از کوچکترین شگفتی بزرگی که بتواند شما را نسبت به طبیعت آن واسبته کند. این بازی از جنبه گیمپلی، کمبودهای زیادی دارد، اما هیچگاه نمیتوان گفت که No Man’s Sky از این منظر دارای اشکالات بزرگی است.
مناظر دنیای No Man’s Sky به همان اندازه که بیپایان تصور میشود، گاها تکراری و بدون محتوا نیز بهنظر میرسند. گرافیک هنری بازی به جرعت یکی از بزرگترین، زیباترین، متفاوتترین و عجیبترین گزینههای موجود در نسل حاضر است که در نگاه اول ممکن است باعث شگفتزدگی شما شود. با وجود بیشمار بودن مقیاسِ طول و عرضِ بازی، No Man’s Sky همچنان از کمبود تنوع رنج میبرد. با اینکه هربار با یک منظره متفاوت روبهرو خواهید شد، اما این بدان معنا نیست که قرار است تغییری در جلوههای بصری ایجاد شود و تنها در شکل و شمایل بازی تحولاتی بوجود میآید. با تمامی این اوصاف، اگر در دنیای No Man’s Sky شروع به گشت و گذار بکنید به راحتی مناظر و جلوههای ویژهای را تولید کرد که حقیقتا پس از مدتی دیگر باعث شگفتی شما نخواهد شد. موجوداتی که در دنیای No Man’s Sky پرسه میزنند، از کوچک گرفته تا بزرگترین آنها، حرفهایی برای گفتن دارند. این موجودات به بهانه دریافت میزان اندکی از مواد خوراکی، مکان منابعی را به شما نشان میدهند که برای پیدا کردن آنها باید ساعات زیادی را صرف کنید. بعضی از این موجودات نیز به حضور ما در کنارشان واکنش نشاد داده و بیاحتیار به سمت شما حملهور میشوند که در این صورت شما مجبورید که با آنها مقابله کنید.
درجه تعقیب و گریز نیز مخصوص آن دسته از ماجراجویانی است که اصولا متقلبانه به جمعآوری منابع بازی میپردازند. جمعاً پنج درجه سختی وجود دارد و هرچقدر که میزان آنها بیشتر شود به مراتب با دشمنان (اصطلاحا پلیسهای بین کهکشانی) سرسختتری رو به رو خواهید شد که بعضی از آنها بدون اغراق، شکست ناپذیرند. سیستم کشف اطلاعات و پدیدهها امر بسیار مهمی در No Man’s Sky تصور میشود. هر موجودی که در بازی کشف میکنید، یک قابلیت تغییر اسم برای خود دارد که از این طریق شناختن گونههای جانوری موجود در بازی نیز شخصیسازی میشود. این موضوع در رابطه با سیارات و حتی کهکشانها نیز صدق میکند. موضوع بعدی مربوط به اسلحه چندکاره مود در بازی است؛ اسلحهای که چند جنبه مختلف را شامل میشود. اول آنکه این اسلحهها همیشه قابل ارتقا و پیشرفت هستند و هربار با توجه به سطح کنجکاوی شما در جمعآوری منابع، قابل ترقی خواهند بود. این اسلحه میتواند نقش یک ردیاب بسیار حرفهای برای جذب منابعی که در شعاع یک کیلومتری شما قرار دارند را بازی کند، یا اینکه با آن به کشتن موجودات و استخراج منابع بپردازید.
تجارت نیز به عنوان یکی از پایههای اساسی در دنیای No Man’s Sky شناخته میشود. اصولاً خرید و فروشهای سودآور تأثیر بهسزایی در میزانِ ذخایر فعلی شما خواهد گذاشت. تمامی این خرید و فروشها در پایگاههای فضایی اتفاق خواهد افتاد و این پایگاهها نیز معمولا توسط یک الی سه نفر ادامه میشوند. در واقع تمامی آیتمهای موجود در سیارات، با میزان قابل توجهی از پول (که در بازی با نام «واحد» شناخته میشود) قابل دسترسی خواهند بود.؛ اگرچه قیمت و ارزش کنونی کالاها، فضاپیماها و اسلحهها در پایگاههای فضایی مختلف یکسان نخواهد بود؛ پس اگر قصد خرید کالایی را دارید، آن را به زمان دیگر موکول نکنید، چرا که در بهترین شرایط ممکن است آن را به دو برابر قیمت خریداری کنید. حرف از فضا شد؛ جا دارد اشاره کنیم که برای گشت و گذار در محیطهای فضای به طور معمول چند نوع سوخت وجود دارد. اولین مورد برای گردش بر روی سطح سیارات استفاده میشود و سرعت فعلی شما را ده برابر خواهد کرد. دومین گزینه نیز برای گردش میانسیارهای استفاده میشود و سرعت فعلیی سفینه شما را به حداکثر میرساند. سومین گزینه نیز که همانند معیار «سرعت نور» در دنیای واقعی است و برای گردش در میانِ یک یا چند کهکشان استفاده میشود که در آن عملاً مسیر طی شده را نخواهید دید و تنها مرزی بین نقطه آغاز و پایان آن را به نمایش میکشد.
موسیقیهای متنوع و پرتعدادی در بازی No Man’s Sky تعبیه شده است. این موسیقیها علاوه بر اینکه بهشدت گوشنواز هستند، بعضا در مناطق مختلف نقش به سزایی در روند گیملی بازی ایفا میکنند. صدای شخصیتهای بازی نیز توسط یک سیستم پیشرفته، به صورت کاملا اتفاقی و راندوم به شخصیتهای بازی اضافه میشود و از این طریق هیچگاه احساس تکراری بودن به بازیکنان دست نمیدهد. این موضوع در مورد صدای موجودات، پدیدهها و سایر جزئیات موجود در بازی نیز صدق کرده و در مجموع، صداهای گوشنوازی را تولید میکند.
پس از انجام بازی No Man’s Sky هربار پیش خودم میگفتم که آن همه شکوه و عظمت تریلرهای بازی در کجای این دنیا پنهان شده است؟ چقدر با آن همه جذابیت فاصله دارم و باید اعتراف کنم که همین «چقدر»ها به بازی هدف میدهند. فناوری و الگوریتمهایی که در پشت بازی No Man’s Sky قرار گرفتهاند تا مدتها به عنوان نقطه عطف و تمایز این بازی تلقی میشود، اما اگر بخواهیم صادق باشیم، No Man’s Sky یک عنوان بسیار بزرگ اما سطحی و قابل ترقی محسوب میشود که هیچگاه به ایدهآلهایش نرسیده است. این بازی، جهان هستی پیرامون مارا هدف قرار داده است اما ماهیت فعلیاش با آن چیزی که انتظار میرفت، چندین سال نوری فاصله دارد. در هر حال No Man’s Sky همان قدر که جاهطلبانه بهنظر میرسد، ضروری نیز تلقی میشود و در مجموع، میتوان این بازی را عنوانی دانست که نسل هشتم بازیها به آن نیازمند است. No Man’s Sky هماکنون برای کنسول پلیاستیشن ۴ و رایانههای شخصی در دسترس عموم قرار گرفته است و دارندگان این دو پلتفرم هماکنون میتوانند یکی از متفاوتترین تجربههای دنیای بازی را برای خودشان به ارمغان بیاورند. No Man’s Sky الگوریتمی از یک طبیعت شلخته است.
نکات مثبت:
تمدنی باشکوه و بسیار وسیع – موسیقیهای پرتعداد و گوشنواز – سیستم بسیار جذاب ارتقای آیتمها و سفینهها – جلوههای بصری ویژه و بسیار زیبا – تنوع بسیار زیاد آیتمهای بازی و هزاران نوع مکانیزم تازه متولد شده…
نکات منفی:
در واقع بازی No Man’s Sky، عنوانی است که در بخشهای فنی با ایدهآلهایش فاصله بسیار زیادی دارد و گاها ممکن است باعث ناامیدی شما بشود. اما این گفتهها به این منظور نیست که بازی No Man’s Sky در طراحی المانها و مکانیزمهایش ناتوان بوده، خیر! بلکه تا حدودی، خالق بسیاری از عوامل جدید و پدیدههای کشف نشده نیز محسوب میشود. در مجموع به عنوان نکته منفی میتوان گفت که No Man’s Sky همچنان قابل ترقی و پیشرفت محسوب میشود.