نقد و بررسی قسمت اول بازی Batman: The Telltale Series

«بتمن» (BATMAN) بدون شک ماندگار ترین و پر مخاطب ترین شخصیت در بین کتاب‌ های مصور ابر قهرمانی است. برخلاف تصور بسیاری از بازی‌ بازان و فعالان امروزی، نام بتمن تنها در بازی‌ ها و فیلم‌ های فوق‌ العاده‌ ای که در چند سال اخیر ساخته‌ شده‌اند خلاصه نمی‌شود بلکه سابقه و تاریخی طولانی در پشت سر شوالیه تاریکی قرار دارد. از مجموعه کامیک‌ های کلاسیک کارآگاهی و سری تلوزیونی Batman: The Animated Series بگیرید تا سه گانه کریستوفر نولان و بازی‌ های فوق‌ العاده استودیوی «راک استدی» (Rocksteady) همگی نشان از این دارند که جایگاه شوالیه تاریکی در دنیا و زندگی ما بسیار عمیق است. در جدید ترین اثر از شوالیه تاریکی، استودیوی تل تیل گیمز (Telltale Games) به سراغ این تاریخ آمده تا با استفاده از آن، به نوبه خود، داستانی را خلق و قصه قهرمانانه‌ ای روایت کند. با وب‌ سایت گیم‌ شات در ادامه با نقد و بررسی قسمت اول بازی Batman: The Telltale Series همراه باشید.

همان طور که در بالا اشاره کردیم، تاریخ بتمن و آثاری که تا به حال از این قهرمان محبوب ساخته شده‌اند در عقل نمی‌گنجد. با توجه به همین تاریخ و آثار، ساخت اثری جدید که بتواند در حد آثار گذشته یا حتی نزدیک به آن‌ ها باشد بسیار دشوار است. قطعا این بزرگ‌ترین چالش استودیوی داستان سرای تل تیل گیمز برای خلق بازی Batman: The Telltale Series بوده است.

استودیوی تل تیل سعی کرده تا در یک بازی بستری (داستان یک بازی در دل یک دنیای آماده و شناخته شده تعریف شود) دیگر، داستان تازه‌ ای از بتمن را روایت کند. قطعا ساخت یک بازی بتمن، با توقعی که از دنیای پر محتوا و با پتانسیل آن می‌رود کاری بسیار سخت و چالش برانگیز است اما تل تیل قطعا در قسمت اول بازی Batman: The Telltale Series که با نام Realm of Shadows عرضه شده از این چالش با موفقیت عبور کرده است. Batman: The Telltale Series بدون شک و تردید یکی از تاریک ترین داستان‌ هایی است که به وسیله تل تیل تعریف شده است و حتی با در نظر گرفتن عناوینی مانند Game of Thrones ،The Wolf Among Us و The Walking Dead نیز می‌توان به راحتی این سخن را اثبات کرد.

بتمن درگیر حوادث و اتفاقات جدیدی می‌شود. در قسمت اول تنها آغاز طوفان را مشاهده کردیم.

مانند همه هنرمندان و نویسندگانی که بتمن را از دنیای کامیک، فیلم، سری تلویزیونی و بازی‌های ویدیویی الگو می‌گیرند، تل تیل نیز تفسیر و تعریف خود را در  Batman: The Telltale Series با الگو گیری‌ ها و شناخت‌ هایی که در مورد شوالیه تاریکی به دست آورده است، نقل می‌کند. این در حالی است که علاوه بر نکات ثابت و شناخته شده بتمن، پیچش‌ های داستانی و غافلگیری‌ هایی نیز پیاده کرده است تا داستان فوق‌ العاده دیگری را به نام خود ثبت کند.

اولین قسمت بازی که Realm of Shadows نام دارد، یک دید تقریبا کلی و باز از شهر گاتهام در مقابل ما قرار داده می‌شود؛ دیدی که به صورت واضح شوالیه تاریکی را در میانه راه خود نشان می‌دهد و کاملا مشخص است که او برای مدتی با آدم بد ها مبارزه کرده و جنایت کاران را به سزای اعمال‌شان رسانده و شکار کرده است. با این حال، در فصل اول قسمت نخست، یک وضعیت مشخص و واضح از گاتهام کنونی نشان داده می‌شود و آن چیزی نیست جز: بتمن با جنایت‌ ها و قانون شکنی‌ های سازمان یافته‌ ای طرف است. این در حالی است که «بروس وین» در روز روشن بیکار نمی‌نشیند و و سعی می‌کند شهر خود را با پشتیبانی از کمپین شهرداری دادستان مشهور گاتهام، «هاروی دنت»، امن کند.

با بازی کردن Batman: The Telltale Series متوجه می‌شوید که بازی از تمام عناصر سنتی و کلاسیک (یا بیشتر آن‌ها) استفاده کرده است. همین موضوع این اثر را خود به خود به جایگاه بالایی می‌رساند.

در طول قسمت نخست بازی Batman: The Telltale Series، متوجه می‌شوید که بازی از تمام عناصر سنتی (یا بیشتر آن‌ ها) که ممکن است در بتمن‌ های کلاسیک آن‌ ها را بارها و بارها دیده باشید، استفاده کرده است. بیایید با یکدیگر این عناصر را مرور کنیم؛ پدر و مادر بروس در زمان کودکی او کشته شده اند و او سعی می‌کند از گذشته خود فرار کند، بروس وین یک میلیونر مشهور و فردی بسیار مورد احترام در گاتهام است، بتمن جنایت کاران را با استفاده از گجت‌های فوق‌ العاده و هیجان انگیز خود (از جمله بت‌موبیل) شکار می‌کند و در آخر این که توانایی‌ های کارآگاهی بتمن که او را به بهترین کارآگاه دنیا (World’s Greatest Detective) تبدیل کرده در بازی وجود دارد. تا این جای کار که همه چیز فوق‌العاده است.

در Realm of Shadows کم و بیش شخصیت‌های مشهوری که در پس زمینه داستان‌ های بتمن وجود دارند، نشان داده می‌شوند. شخصیت‌ هایی که در بسیاری از کتاب‌ های مصور و البته فیلم‌ ها و بازی‌ های بسیاری دیده‌ایم و با آن‌ ها آشنایی داریم. از کاپیتان جیم گوردون گرفته (هنوز کمیسر نشده است) تا شوالیه سپید گاتهام، هاروی دنت، در بازی حضور دارند و روابط اولیه‌ ای نیز با دشمنان (یا دوستان) معروف بتمن/ بروس وین نشان داده می‌شود؛ شخصیت‌ هایی مانند «سلینا کایل» (زن گربه‌ ای) و رئیس جنایت کاری گاتهام، «کارماین فالکون‌» (Carmine Falcone). البته لازم است توضیح بدهم که افسار جنایت کاران در گاتهام همیشه در دست یک نفر نیست و هر شخصیت بلند مرتبه برای خود گروه و تشکیلاتی دارد که البته در این بازی (تا به این‌ جا) همگی وارد داستان نشده‌اند.

درگیری‌های بروس وین و سلینا کایل (چه عشقی و چه مقابله)، همیشه باعث جذاب تر شدن داستان‌های مختلف بتمن می‌شوند.

با وجود شخصیتی با این پس زمینه و چندین و چند داستان کلاسیک، پیش بینی این که تل تیل گیمز از یک روایت سنتی و آشنا استفاده کند و گاتهام را به این صورت نشان دهد، به هیچ وجه کار سختی نبود. خوشبختانه و تقریبا مانند دیگر عناوین استودیوی تل تیل، حساب کردن روی گذشته شخصیت‌ های داستان، کمک کرده تا روایت آن از همان ابتدا ضرب آهنگی تند و هیجان انگیز داشته باشد و بتوانیم اکشن‌ های بازی را خیلی سریع مشاهده کنیم. شاید بگویید این موضوع برای کسانی که خیلی با دنیای بتمن سر و کار ندارند یک نقطه ضعف تلقی شود اما واقعا چه کسی وجود دارد که این شخصیت‌ های فوق‌ العاده و با پیشینه‌ های داستانی معروف را خوب نشناسد؟

مانند همه بازی‌های اپیزودیک استودیوی تل تیل گیمز، Batman: The Telltale Series نیز از صحنه‌ های کلید زنی در اکشن‌ های بازی استفاده می‌کند. در حالی که در چند سال گذشته عادت داشتیم تا در بازی‌ های آرکهام کنترل شوالیه تاریکی را در دست بگیریم و به جستجو و ماجراجویی در گاتهام دست بزنیم، در Batman: The Telltale Series بازی بیشتر برروی داستان و انتخاب‌ هایی که بازی‌ بازان می‌گیرند، متمرکز شده است. انتخاب‌ هایی که با کمی دقت متوجه می‌شویم در بخش‌ های بروس وین و بتمن کاملا از یکدیگر متمایز هستند و البته هر کدام عواقبی نیز دارند که در نهایت برروی هر دوی این بخش‌ ها تاثیراتی را خواهند گذاشت.

از زمان عرضه بازی The Walking Dead تا به حال، بازی‌ های تل تیل همیشه چوب جلوه‌ های بصری خود را خورده‌ اند و فناوری و موتوری که این استودیو از آن استفاده می‌کند، همیشه مورد انتقاد بازی‌ بازان و منتقدان بوده است. با این که همیشه یکی از مشکلات موتور بازی‌ های تل تیل، انیمیشن‌ های خشک شخصیت‌ ها و زمان زیاد برای بارگزاری یخش‌ های مختلف شناخته می‌شود، بتمن اولین بازی تل تیل گیمز است که از موتور بهبود یافته‌ ای استفاده می‌کند و با توجه به تجربه‌ بازی می‌توان به جرئت گفت که پیشرفت محسوسی را در همه بخش‌ های بصری شاهد هستیم.

طراحی‌ لباس‌ها در بازی بسیار خوب انجام شده است. همان طور که گفته شد، تل تیل دست به ریسک نزده و همه چیز را با الگو گیری و رعایت حدود ساخته است که از نظر من یک نقطه قوت بزرگ محسوب می‌شود.

البته همه این‌ ها باعث نمی‌شود که از مشکلات و سکته‌ های فنی بازی که در بازی‌ های پیشین استودیوی تل تیل گیز دیده بودیم، چشم پوشی کنیم. در بعضی از مواقع، بارگذاری صحنه‌ ها و سکانس‌ ها به صورت درست انجام نشده و به عنوان مثال یکی از گجت‌ های بتمن کامل نمایان نمی‌شود. با این حال، Batman: The Telltale Series بهبود های فنی فوق‌ العاده‌ ای نسبت به بازی‌ های پیشین تل تیل داشته است که می‌توان یکی از آن‌ ها را انیمیشن‌ های نرم تر و در صحنه‌ های اکشن‌ بازی دانست. تل تیل با بتمن نشان داد که از نظر فنی در مسیر درستی قدم گذاشته است. نسخه‌ های کنسولی بازی Batman: The Telltale Series را که کنار بگذاریم، به نسخه فاجعه رایانه‌ های شخصی می‌رسیم. گزارش بازی‌ بازان از نسخه رایانه‌ های شخصی نشان می‌دهد که بازی کردن بر روی این پلتفرم بیشتر به مانند شکنجه می‌ماند. اجرا نشدن بازی با رزولوشن کامل، نرخ فریم بسیار پایین (مخصوصا روی برخی از کارت‌ های گرافیک)، کنترل بسیار ضعیف و مشکلات بسیار دیگر که باعث می‌شوند تصور کنیم «بتمن و رایانه‌ های شخصی با هم جور در نمی‌آیند» (با توجه به مشکلات عدیده بتمن: شوالیه آرکهام). علاوه بر این‌ها، برخی از دوستان گزارش داده‌ اند که افکت‌ های صوتی نیز مشکلاتی دارند و در زمان کات خوردن صحنه‌ها ریتم هیجان انگیز اکشن‌ های بازی به کل به هم می‌ریزد.

اما از بحث فنی و بصری که بگذریم به بخش هنری می‌رسیم. پیش از عرضه بازی، کارگردان بازی توضیح داده بود که استایل گرافیکی سل شید (cel-shade) که به نوعی امضای تل تیل در بازی‌ هایش تبدیل شده است، می‌تواند حس خواندن کتاب‌ های مصور را تداعی کند. استایل گرافیکی خاص تل تیل کاملا با جو تاریک و زیبای دنیای بتمن جور درآمده است.

قسمت اول بتمن تل تیل، دید جدید و مناسبی از گاتهام به ما می‌دهد. روایت داستان، همان طور که از داستان سرایان تل تیل انتظار داشتیم قوی است. داستان طوری آغاز می‌شود که نوید استخوان بندی محکم و روایت پیوسته در ادامه به مخاطب داده می‌شود. دیالوگ‌ های بازی خیلی دقیق و حساب شده نوشته شده‌اند؛ یعنی از بروس وین یا سلینا کایل دقیقا همان دیالوگ‌ هایی را می‌شنوید که باعث تعریف شدن شخصیت‌ های آن‌ ها می‌شود. تفاوت بازی در نقش بتمن و بروس وین به طور محسوسی با یکدیگر متفاوت است و تل تیل نیز به شدت بر روی این ویژگی جالب و فوق‌ العاده حساب کرده است. این تفاوت‌ قطعا در قسمت‌ های آینده بسیار بیشتر و گسترده تر می‌شود.

به نظر شما شهر از این ارتفاع چگونه به نظر می‌رسد؟ پاسخ شوالیه که قطعا این خواهد بود: «کثیف» *

Realm of Shadows به عنوان یک قسمت تقریبا ۲ ساعته، علاوه بر مهارت‌های مبارزه بتمن، توانایی‌های مخفی کاری او به عنوان یک مبارز سایه و ترفندهای کارآگاهی بهترین کارآگاه دنیا را به خوبی نشان می‌دهد. قسمت اول صحنه‌های اکشن پر تعدادی دارد و خشونت و جنایت غلیظ را در گاتهام کاملا به نمایش می‌گذارد. اگر بخواهیم پرچم دار بازی‌های ویدیویی بتمن را سری آرکهام بدانیم، Batman: The Telltale Series منبع الهام بسیار خوبی داشته است. صحنه‌های کارآگاهی سری آرکهام را یادتان هست؟ بازی‌سازان تل تیل توانسته اند با اندک مکانیک‌های کم رنگ و ضعیف، آن‌ها را در بازی خود پیاده کنند.

بازی Batman: The Telltale Series یک بازی خوب و با روایتی عالی است. تازگی خاصی که این بازی نسبت به دیگر بازی‌های بتمن دارد این است که شما واقعا به جای بتمن/بروس وین تصمیم می‌گیرید. تل تیل با این عنوان روند رو به رشد خود را ادامه می‌دهد و یک بار دیگر نشان می‌دهد که جادوی قصه گویی تخصص آن‌ها است. روایت محکم، پیشرفت‌های بصری و البته استفاده از بازیگران حرفه‌ای و مشهور (مانند تروی بیکر در نقش بروس وین) باعث خلق یک بازی خوب و مورد قبول شده است. هنوز زود است که در مورد کل بازی صحبت کنیم زیرا تنها یک قسمت از پنج قسمت آن را بازی کرده‌ایم. به شدت منتظر قسمت دوم  Batman: The Telltale Series هستیم و البته انتظار پیشرفت بازی در هر  قسمت را داریم.

*اشاره به انیمیشن شوالیه گاتهام (Gotham Knight)

نظر شما در مورد قسمت اول بازی Batman: The Telltale Series چیست؟

تهیه‌شده در گیم‌شات