فیلم *Fly Me to the Moon*، یکی از جدیدترین آثار سینمایی هالیوود، به کارگردانی گرگ برلانتی و با بازی اسکارلت جوهانسون، در ابتدا با امید به موفقیت‌های فراوانی در گیشه به اکران درآمد. با این حال، برخلاف انتظارها، این فیلم نتوانست به نتایج خوبی دست یابد و با بودجه‌ای ۱۰۰ میلیون دلاری، تنها ۳۹ میلیون دلار فروش کرد. این آمار نشان‌دهنده شکست بزرگی در گیشه است، اما این تنها مشکل فیلم نیست. ضعف در فیلمنامه و ساختار داستانی نیز از دیگر نقاط ضعف این فیلم است که توجهات بسیاری را به خود جلب کرده است.
داستان و محتوای تاریخی
فیلم *Fly Me to the Moon* به رقابت فضایی میان دو ابرقدرت جنگ سرد، یعنی ایالات متحده و شوروی می‌پردازد. پس از موفقیت اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۶۱ با ارسال یوری گاگارین به فضا، آمریکا تصمیم گرفت تا به جای اینکه فقط به مدار زمین سفر کند، به هدف بزرگ‌تری دست یابد: سفر به ماه. این تصمیم منجر به آغاز پروژه آپولو شد که یکی از مهم‌ترین نقاط عطف در تاریخ علوم فضایی و همچنین سیاست جهانی به شمار می‌رود.
این زمینه تاریخی برای یک فیلم پر از هیجان و تعلیق مناسب است و حتی در ابتدا *Fly Me to the Moon* توانسته با استفاده از تصاویر واقعی از جنگ سرد و پروژه‌های فضایی این جذابیت را به نمایش بگذارد. افتتاحیه فیلم با نمایش تصاویری از جان اف کندی، نیکسون، جنگ ویتنام و پروژه آپولو، توانسته فضای مناسبی را ایجاد کند که بیننده را به سرعت با دوران تاریخی مورد نظر فیلم همراه کند.
بازیگری و شخصیت‌پردازی
با اینکه حضور ستارگانی چون اسکارلت جوهانسون و چنینگ تیتوم، انتظار بالایی را از کیفیت بازی‌ها و اجرای نقش‌ها ایجاد می‌کند، اما متاسفانه شخصیت‌پردازی‌های ضعیف و تیپیکال این فیلم، مانع از اجرای خوب بازیگران شده است. اسکارلت جوهانسون در نقش کلی جونر، زنی کلاهبردار که قرار است در مرکز داستان باشد، به شدت کلیشه‌ای و ناپخته به نظر می‌رسد. فیلمنامه نتوانسته است شخصیت او را به خوبی بسازد و او بیشتر به عنوان یک تیپ کلاهبردار ظاهر شده تا یک شخصیت کامل و قابل باور. این نقص بزرگ باعث می‌شود که مخاطب نتواند با شخصیت اصلی فیلم همزادپنداری کند و تعلیق داستان را به درستی احساس کند.
از سوی دیگر، نقش وودی هرلسون به عنوان مأمور مخفی دولت آمریکا نیز در ابتدا جذاب به نظر می‌رسد، اما با پیشرفت داستان، ضعف‌های فیلمنامه در توسعه شخصیت او نیز آشکار می‌شود. او که ابتدا به عنوان شخصیتی مقتدر و در سایه معرفی می‌شود، به تدریج به کاراکتری ناپایدار و ناامیدکننده تبدیل می‌شود. این تغییرات ناگهانی و غیرمنطقی در شخصیت‌ها یکی از نقاط ضعف اساسی فیلم *Fly Me to the Moon* است.
فیلمنامه و تناقضات
فیلمنامه فیلم *Fly Me to the Moon* یکی از ضعیف‌ترین جنبه‌های این اثر است. این فیلمنامه نه تنها در ساختار کلی داستانی ناکام است، بلکه تناقضات بسیاری در آن به چشم می‌خورد. از جمله اینکه شخصیت کلی جونر که به عنوان یک کلاهبردار معرفی می‌شود، به طور ناگهانی به یک نابغه تجارت تبدیل می‌شود و مسئولیت مدیریت یک عملیات تجاری بزرگ را به عهده می‌گیرد. این تغییر ناگهانی و بدون توضیح مناسب در فیلمنامه، باعث می‌شود که فیلم از نظر منطق داستانی نیز دچار مشکلات جدی شود.
یکی دیگر از نقاط ضعف فیلم، نحوه برخورد با پروژه آپولو و مأموریت فضایی آمریکا است. با وجود اینکه فیلم به یک موضوع مهم و تاریخی می‌پردازد، اما نتوانسته است به درستی به عمق موضوع نفوذ کند و آن را به صورت جدی و با کیفیت ارائه دهد. در واقع، این فیلم بیشتر به یک اثر پاپ کورنی تبدیل شده که تنها به دنبال سرگرم کردن مخاطب است تا یک فیلم جدی و تاریخی.
اجرای فنی و جلوه‌های ویژه
با وجود ضعف‌های فراوان در فیلمنامه و شخصیت‌پردازی، فیلم *Fly Me to the Moon* در بخش‌های فنی و جلوه‌های ویژه توانسته است تا حدی خود را نجات دهد. صحنه‌های مربوط به فضاپیماها و لحظه پرتاب آپولو ۱۱ به خوبی طراحی و اجرا شده‌اند. همچنین، طراحی صحنه و میزانسن‌ها، به خصوص در بازسازی دهه ۶۰ میلادی، قابل قبول است و به فضای تاریخی فیلم کمک کرده است.
یکی از نکات مثبت فیلم، استفاده مناسب از رنگ‌ها و نورپردازی برای ایجاد فضای نوستالژیک و تاریخی است. همچنین، در بخش‌هایی از فیلم که از تصاویر مستند واقعی استفاده شده، حس اصالت و واقعی بودن به مخاطب منتقل می‌شود. این جنبه‌ها به فیلم کمک کرده‌اند تا حداقل در بخش بصری جذابیت خود را حفظ کند.
نتیجه‌گیری
فیلم *Fly Me to the Moon* به رغم داشتن پتانسیل‌های بسیار، نتوانسته است به یک اثر موفق تبدیل شود. ضعف‌های اساسی در فیلمنامه، شخصیت‌پردازی‌های ناپایدار و تناقضات موجود در داستان، این فیلم را از تبدیل شدن به یک اثر برجسته بازداشته است. هرچند که بازیگران حرفه‌ای مانند اسکارلت جوهانسون و وودی هرلسون توانسته‌اند تا حدی این نقص‌ها را پوشش دهند، اما این کافی نیست تا فیلم را از نظر کیفی ارتقا دهد.
در نهایت، *Fly Me to the Moon* را می‌توان به عنوان یک فیلم پاپ کورنی و سرگرم‌کننده برای تماشاگران عمومی در نظر گرفت. اما اگر به دنبال یک فیلم جدی و عمیق هستید، این اثر نمی‌تواند انتظارات شما را برآورده کند. با این حال، اگر فقط به دنبال یک فیلم با جلوه‌های ویژه جذاب و طراحی صحنه خوش رنگ و لعاب هستید، *Fly Me to the Moon* ممکن است گزینه مناسبی برای یک شب سینمایی ساده و بدون توقعات زیاد باشد.
