کنسول PlayStation Classic چند وقتی است که وارد بازار شده است و بازخوردهای بدی از طرفداران و منتقدان گرفته است، در ادامه با گیم‌شات همراه باشید تا به بررسی جزئی این کنسول بپردازیم.
وقتی که برای اولین بار کنسول PlayStation Classic را در دست می‌گیرید مطمئنا از ظاهر کوچک و جزئیات ریز آن شگفت‌زده خواهید شد. کافی است کمی به دستگاه نگاه کنید تا خاطرات شیرین بازی‌های قدیمی دوباره برای شما زنده شود؛ البته اگر یک کنسول نقلی برای شما کافی نیست فقط برای لحظاتی دسته آن را دوباره در دست بگیرید تا خیلی سریع هوس کنید که کمی Tekken 3 بازی کنید و یا به سراغ شماره اول بازی Resident Evil بروید. وقتی که برای اولین دستگاه را به برق وصل می‌کنید و وارد منوی اصلی آن می‌شوید با همان رنگ‌های جیغ کنسول اولیه و بیست بازی قابل انتخاب روبه رو می‌شوید. همه چیز عالی به نظر می‌رسد و با فشردن یک دکمه می‌توانید دوباره خاطرات قدیمی خود را زنده کنید.
اما یک جای کار اشکال دارد و همه چیز عالی پیش نخواهد رفت. به عنوان کسی که بازی‌های قدیمی این کنسول را هم بر روی کیفیت HD و هم SD بازی کرده است به شما اطمینان می‌دهم که کنسول PlayStation Classic تصویر اشتباهی از گرافیک بازی‌های آن دوره به شما تحویل می‌دهد. حتی اگر نمی‌خواهید که کنسول اصلی را بخرید به راحتی می‌توانید بازی‌های این کنسول را با کیفیتی بهتر بر روی دستگاه‌های مختلفی از جمله کنسول PLAYSTAION 3 بازی کنید و مطمئنا تجربه بهتری از کنسول PlayStation Classic به شما ارائه می‌دهند. همه می‌دانند که کیفیت بازی‌های سه بعدی آن دوران زیاد جالب نبود و دیدن شخصیتی با گوشه‌های تیز اصلا جای تعجب نداشت. حالا که به جای تلوزیون‌های قدیمی مشغول بازی کردن این عناوین با کیفیت HD هستید این موارد بیشتر به چشم می‌آید، به خصوص که کنسول PlayStation Classic کیفیت ۷۲۰p Blu-ray را به شما ارائه می‌دهد و در نهایت شاهد گرافیکی هستیم که از نسخه اصلی بازی نیز ضعیف‌تر به نظر می‌رسد. حتی نسخه سوم بازی Tekken بر روی این کنسول به صورت شصت فریم اجرا نمی‌شود.
تمام وسایلی که به همراه کنسول عرضه می‌شود
کنسول PlayStation Classic بر پایه شبیه‌ساز معروف ePSXe برنامه‌نویسی شده است ولی خیلی از تنظیمات آن را داخل خود ندارد، یکی از ویژگی‌های این شبیه‌ساز قابلیت ایجاد تغییرات گرافیکی است که باعث می‌شود به تنظیمات دلخواه خود برای جلوه‌های بصری هر بازی برسید اما در کمال تعجب سونی اصلا این قابلیت را در کنسول PlayStation Classic لحاظ نکرده است.
البته در نهایت باید گفت که این اشکالات گرافیکی نتوانسته‌اند به کیفیت بیست بازی لیست شده در کنسول PlayStation Classic آسیبی بزنند. اگر به دنبال یک بازی ریسینگ کلاسیک هستید که آهنگ‌های خوبی هم داشته باشد Ridge Racer 4 مطمئنا انتخاب خوبی است، اگر می‌خواهید به همراه دوستان خود بازی کنید و دیگران را به چالش بکشید Mr. Driller، Super Puzzle Fighter II Turbo و Intelligent Cube سه انتخاب عالی برای این کار هستند. اگر هم به دنبال یک نقش‌آفرینی غنی هستید هفتمین نسخه از سری بازی Final Fantasy و Wild Arms بهترین انتخاب شما برای ساعت‌ها سرگرم شدن هستند. همچنین تمامی بازی‌ها این قابلیت را دارند که در هر لحظه که خواستید پیشرفت خود را ذخیره کنید و دوباره کار خود را از سر بگیرید.
مقایسه اندازه کنسول نسبت به نسخه ۱۹۹۴
بعد از مدتی که با دسته‌های کنسول PlayStation Classic بازی کنید مطمئنا این احساس را خواهید داشت که این دسته‌ها نسبت به نسخه‌ای که در سال ۱۹۹۷ عرضه شد چیزی را کم دارند، نبود دو آنالوگ و سیستم لرزش. مطمئنا این کنسول خاطره‌انگیز به خاطر چنین قابلیت‌هایی به موفقیت نرسید ولی نبود چنین امکاناتی باعث شده است که بعضی بازی‌ها نتوانند آن تجربه کامل را ارائه دهند به خصوص Metal Gear Solid که بدون چنین مواردی احساس ناقص بودن دارد.
در نهایت باید گفت که کنسول PlayStation Classic می‌توانست خیلی بهتر عمل کند. از لیست بازی‌های درون کنسول که بگذریم تجربه‌ای که این کنسول ارائه می‌دهد همیشه احساس ناقص بودن دارد. همه ما دوست داشتیم که این کنسول به موفقیت بهتری دست پیدا کند ولی کنسول PlayStation Classic چیزی بیشتر از یک نسخه کوچک شده از محصول اصلی نیست.
