تحلیل و بررسی کاندیدهای Game Awards 2016 ؛ کول باری از تجربیات ناب

هرساله همزمان با زرد شدن برگ درختان، تقویم سال میلادی نیز کم کم بند و بساطش را جمع می‌کند تا میزبان آینده باشد؛ میزبان شروعی دوباره یا بهتر است بگویم «سال جدید میلادی». دنیای بازی‌های ویدئویی یا بهتر است بگویم دنیای عجایب ویدئویی نیز از قافله جا نمانده و هرساله طی همایش‌های مختلف، ارتشی از بهترین‌ها در کنار هم قرار می‌گیرند تا باری دیگر شاهد رقابتی جنون‌آمیز در میان هنرمندان باشیم؛ هنرمندانی که عشق و هنر را در رگ‌های این صنعت نوظهور جریان بخشیده‌اند. وقتی حرف از «بهترین‌»ها باشد، دیگر کنسول من و تو ندارد؛ اینجا گنجینه‌ای از تجربیات است که من و تو به عنوان یک «گیمر» بدست آورده‌ایم. پس کول باری از خاطرات و تجربیات رویایی انتظارمان را می‌کشد. همین جمعه، با رویت اولین پرتوی خورشید، میزبان بهترین‌ها باشید. اما مثل همیشه پیش از شروع این جشنواره نگاهی خواهیم انداخت به هرآنچیزی که در سال گذشته تجربه کرده‌ایم. با ما مقاله تحلیل و بررسی کاندیدهای Game Awards 2016  همراه گیم‌شات باشید.

Game Awards 2016 میزبان کنسول‌های بازی نیست، میزبان تجربه‌هایی است که ما در کنار هم بدست آورده‌ایم.

کم و بیش نام همایش Game Awards به گوشتان خورده است و همانطور که در جریان هستید، هرساله پیش از پایان سال میلادی طی مراسمی تکلیف بهترین‌ها روشن می‌شود. به همین دلیل معمولا این نام در جوامع مجازی بحث‌ها و واکنش‌های مختلفی را به همراه دارد. اینکه بهترین‌ها قرار است انتخاب شود به اندازه‌ای هیجان انگیز خواهد بود که کمتر کسی می‌تواند در حین مراسم پلک بزند! اما سوال اصلی اینجاست؛ بهترین بازی امسال چه خواهد بود؟ آیا لیست نامزدها در حد انتظاراتتان ظاهر شده است؟ عناوین موجود در این لیست تا چه اندازه موفق بوده‌اند؟ پاسخ این سوالاتتان را بزودی خواهید گرفت.

زمانی که لیست نامزدهای امسال به صورت رسمی منتشر شد، برخلاف سال‌های گذشته، اکثر ما گیمرها می‌توانستیم تا حدودی عناوین موجود در این لیست را حدس بزنیم. لذا برخلاف سال‌های گذشته، امسال هنگام تماشای این لیست چیز عجیبی توجه ما را به خودش جلب نکرد؛ چرا که اکثر بازی‌های بزرگ یا در تله مشکلات فنی گیر افتاده بودند یا اصلا چیزی در حد یک بازی بزرگ نبودند. با این حال لیست Game Awards 2016 سورپرایزهای عجیب و غریبی برایمان داشت. مثلا عدم حضور بازی‌های بزرگی به مانند Dark Souls 3 یا عنوان تحسین شدهِ Dishonored 2 در کاندیدای «برترین بازی سال» خودش به اندازه کافی شوکه کننده بود؛ از آن طرف بازی‌های کسل‌کننده‌ای مثل Doom در میدان رقابتِ بهترین‌ها جای گرفته بودند که به شخصه معتقدم؛ عنوان مذکور حتی در حد بهترین بودن هم نیست! لذا بازی Doom تقریبا هیچ شانسی برای «ترین» بودن نخواهد داشت؛ چرا که در اکثر المان‌هایش حرف‌ گل‌درشتی برای ارائه کردن ندارد.

لیست برترین‌های امسال نه رنگارنگ است و نه سبک‌های مختلفی را شامل می‌شود. چهار عنوان موجود در لیست کاندیدهای سال ۲۰۱۶، سبک و سیاق تیراندازی دارند و سه مورد از این چهار بازی، شوتر اول شخص هستند. همین موضوع در نوع خودش بی‌سابقه است که ثابت می‌کند اکثر سازندگان بزرگ در سال ۲۰۱۶ ناکام مانده‌اند و خلق ایده‌های جدید تقریبا جایی در لیست برترین‌ها ندارد. شوترهایی که سر از این لیست در آورده‌اند ممکن است از جهات مختلفی موفق بوده باشند، اما به اندازه «بهترین بازی سال» بودن نمایش خیره‌ کننده‌ای نداشته‌اند. Titanfall 2 نام یکی از موفق‌ترین بازی‌های شوتر امسال است که علی‌رغم دریافت نقدهای مثبت فراوان به فروش بالایی نرسید که این موضوع هم دلایل خاص خودش را داشت. مساله این است که اگر فرضا در سال گذشته ما شاهد کاندید شدن بازی BloodBorne بودیم، سطح این بازی‌ها از هر لحاظ تکامل‌یافته‌تر و جذاب‌تر از عناوین بی‌آلایشی همچون Doom و Titanfall 2 بوده‌ است.

این بازی حتی در حد و اندازه بهترین بودن هم نیست. خیلی دور از ذهن است اگر از بین کاندیدهای موجود، عنوان Doom به عنوان برترین بازی سال شناخته شود. حداقل مطمئن هستم که Gears Of War 4 از جنبه‌های مختلف شایستگی بیشتری نسبت به این بازی داشت. بگذریم…

متاسفانه در سال جاری علی‌رغم پرتعداد بودن عناوین مورد انتظار، هیچ کدام در سطح بالایی ظاهر نشدند. برای مثال اگر در سال‌های گذشته شاهد حضور بازی‌های همچون The Witcher 3 ،MGS TPP و BloodBorne بودیم و رقابت میان‌ آن‌ها همان معنای واقعی کلمه بود، امسال اصلا این‌گونه نیست. این موضوع آن‌قدر بدیهی خواهد بود که بازی لایقی همچون Overwatch نیز نمی‌تواند آن‌طور که شایسته است در این لیست خودنمایی کند. Overwatch بازی بزرگی است، اما به دلیل «آنلاین بودن» شانسش برای بهترین شدن کم می‌شود. مخصوصا که در سال‌های گذشته تجربه ثابت کرده است؛ معمولا به عناوین آنلاین و انحصاری بهای کمتری داده می‌شود و منتقدان و داوران معمولا به سمت بازی‌های مولتی‌ پلتفرم و نقش‌آفرینی می‌روند.

بگذارید ساده‌تر بگویم؛ بازی‌هایی مانند Titanfall 2 صرفا یک شوتر معمولی هستند؛ معمولی از آن نظر که نه‌تنها چیز خاصی به تجربیات قبلی شما اضافه نمی‌کنند، بلکه تنها روی یک موضوع ساده برای موفق شدن تکیه کرده‌اند. Titanfall 2 صرفا یک شوتر روان و اکشن است و از جهات مختلف همان چیزی خواهد بود که ما پیش از این در شوترهای نسل حاضر تجربه کرده‌ بودیم. چنین موضوعی در رابطه با Doom هم صدق می‌کند که البته باید بگویم وضعیت این بازی وخیم‌تر است. Doom نه‌تنها چیز جدیدی برای ارائه کردن ندارد، بلکه ریتم مراحل بازی آن‌قدر تکراری و ساده است که حتی نمی‌توان عمل‌کرد آن را چیزی در حد «متوسط» دانست. برخلاف Titanfall 2 حتی در بخش داستان‌سرایی و موضوعات مربوط به آن نیز چیز جالبِ توجهی برای ارائه کردن ندارد. لذا نمی‌توان حضور این دسته از بازی‌ها را به عنوان «ترین»های امسال، آن‌ هم در بخش «برترین بازی سال» جدی گرفت.

یکی از محدود عناوین موفق در سال ۲۰۱۶ که در کمال ناباوری نتوانست به لیست «برترین‌ها» راه یابد.

تعداد بازی‌هایی که می‌توانستند در لیست برترین بازی‌های سال جاری قرار گیرند کم هم نبوده است. ساخته‌های میازاکی که طی سال‌های اخیر به عنوان کاندید بهترین بازی سال شناخته می‌شدند، متاسفانه در سال ۲۰۱۶ از قافله جا مانده‌اند که واقعا هم اتفاق شوکه کننده‌ای بود. Dark Souls 3 علاوه بر وسیع بودن، حفظ المان‌های گذشته سری و پیشرفت قابل توجهی که به نمایش گذاشت، به مراتب بهتر و شایسته‌تر از اغلب شوترهای موجود در لیست بود و متاسفانه به دلایلی نامعلوم دستش از «بهترین بودن» کوتاه شد. شاید جای خالی یک نقش‌آفرینی نفس‌گیر در این لیست به راحتی حس شود و این موضوع انکار ناپذیر باری دیگر به اهمیت Game Awards 2016 صدمه می‌زند.

بر خلاف آخرین نسخه از سری Dark Slouls که فرصت حضور در میان کاندید‌های سال ۲۰۱۶ را پیدا نکرد، آخرین نسخه از سری Uncharted توانست به این مهم دست یابد. عنوانی که از بطن انتشار خود با نقدهای مثبتی از سوی منتقدین همراه شد و این حجم از موفقیت‌ها تا همین الان هم ادامه دارد. تا جایی که ما می‌توانیم این بازی را به عنوان یکی از بزرگ‌ترین شانس‌های امسال برای بهترین شدن قلمداد کنیم. Uncharted 4: A Thief’s End که آخرین ساخته ناتی‌داگ از این فرانچایز محبوب است، امسال توانسته کاندید ۸ بخش مختلف در همایش Game Awards 2016 شود که در نوع خودش بی‌سابقه است. این بازی از محدود عناوین منتشر شده در سال ۲۰۱۶ محسوب می‌شود که توانست انتظارات را در حد قابل قبولی برآورده سازد. برخلاف بسیاری از بازی‌های موجود در بازار، Uncharted 4: A Thief’s End یک شوتر سوم شخص تمام‌ عیار است که از جهات مختلفی نسبت به کاندیدهای موجود در لیست برتری دارد. البته این برتری به معنای تکامل این سبک نیست و صرفا به معنی کمبود عناوین قدرتمند در سال ۲۰۱۶ است که میدان رقابت را برای برترین شدن این بازی خالی گذاشته می‌گذارد.

نِیتِن و دار و دسته‌اش به راحتی می‌توانند جایزه را با خود به خانه ببرند که البته می‌توان دلیلش را کمبود بازی‌های موفق در سال ۲۰۱۶ دانست؛ با این حال Uncharted 4 شایستگی‌اش را دارد.

شاید Uncharted 4: A Thief’s End به عنوان یکی از بزرگ‌ترین شانس‌های سال جاری برای دریافت لقب «برترین بازی سال» محسوب شود، اما نباید حضور بازی Overwatch در این لیست را فراموش کرد. این بازی از جهات مختلفی لیاقت دریافت این جایزه را دارد، اما سد بزرگی که ممکن است مانع تحقق این امر شود، آنلاین بودن و صرفا سرگرم‌کننده بودنش خواهد بود. نداشتن بخش تک‌نفره و آفلاین نیز یکی از بزرگ‌ترین معضلات موجود در این بازی است که بیش از پیش شانس موفقیتش را کم‌رنگ‌تر می‌کند. البته نباید این موضوع را فراموش کرد که در سال‌های گذشته، مخصوصا در نسل هشتم، چندان فاصله زیادی میان بازی‌های تماما آنلاین و عناوین تک‌نفره وجود ندارد و همین موضوع می‌تواند نظر داوران و منتقدان را نسبت به برترین بودن بازی‌ها تغییر دهد. با این‌حال Overwatch از هر نظر لیاقت این برچسب را دارد، اما با وجود رقیب سرسختی همچون Uncharted 4: A Thief’s End رسیدنِ به این هدف کمی دور از ذهن تلقی می‌شود؛ حداقل برای کسانی که صرفا یک فانتزی سرگرم‌کننده و تدریجی نمی‌خواهند.

اما خب برخلاف سایر نام‌های موجود در این لیست، Inside نیز می‌تواند گوی موفقیت را به سمت خودش بکشاند. این بازی بی‌ادعا که توسط استودیوی پلی‌دد مراحل تولیدش را سپری کرد، پس از انتشار توانست نگاه منتقدین جامعه مجازی را به سمت طبیعتی که ارائه داد میخکوب کند. نمونه موضوعات فلسفی و عمیقی که در Inside جریان داشت، در سال ۲۰۱۶ به ندرت دیده می‌شد. یک بازی دو بُعدی که ابعاد بزرگی همچون انسانیت و تیرگی دنیای کنونی انسان‌ها را از زبان خودش بیان می‌کرد. البته نکته جالب این است که Inside حتی یک دیالوگ کوچک هم برای ارائه دادن ندارد و این برداشت‌ها صرفا به تجربیات شخصی بازیکنان بستگی خواهد داشت. با تمامی این اوصاف Inside را می‌توان یک بازی کوچک، اما عمیق دانست که  به عنوان یکی از بزرگ‌ترین شانس‌های امسال برای دریافت یک یا چند جایزه به حساب می‌آید

در بین «ترین»های موجود، بگذارید نیم نگاهی بیندازیم به موردانتظارترین بازی‌های سال آینده. God of War ،Horizon: Zero Dawn ،Mass Effect: Andromeda، Red Dead Redemption 2 و در نهایت بازی The Legend of Zelda: Breath of the Wild عناوینی هستند که در این لیست حضور دارند. به واقع می‌توان گفت که هر یک از این بازی‌ها تعداد طرفدارانشان عددی نجومی را تشکیل می‌دهد و نمی‌توان از میان آن‌ها موردی را گزینش کرد. بازی God of War که در همایش E3 2016 معرفی شد، قند در دل هوادارانش آب کرد؛ چه بسا که بسیاری از طرفداران این بازی، سال‌ها برای انتشار نسخه‌های جدید این بازی صبر کرده بودند و اکنون که بازی به مرحله‌ تولید رسیده است، کمتر کسی می‌تواند برای انتشارش صبر کند؛ اینگونه است که می‌گوییم اگر یک روز تاریخ انتشار این بازی این ور و آن ور شود، جنجال بزرگی در فضای مجازی به پا خواهد شد. Mass Effect: Andromeda هم گزینه‌ای نیست که بتوان به سادگی از کنارش گذشت و به راحتی آن را فراموش کرد. مخصوصا زمانی که می‌دانیم در هیچ یک از نسخه‌های این سری با افت کیفیت رو به رو نبوده‌ایم و هرکدام به اندازه خودشان خاطره‌ساز شده‌اند. بعید هم نبود که در بین عناوین موجود در این لیست نام بازی The Legend of Zelda نیز مطرح شود. تنها نماینده‌ای که از سوی نینتندو در لیست امسال خودنمایی می‌کند نیز همین بازی خواهد بود که در شرق‌زمین طرفداران بی‌شماری دارد.

دو بازی Horizon: Zero Dawn و Red Dead Redemption 2 نیز به حد سرسام‌آوری مورد انتظارند. Horizon: Zero Dawn تا به این لحظه موفق شده است که با نمایش‌های خود نگاه بسیاری از بازیکنان را به محیطش بدوزد و از حق هم نگذریم، با یکی از بزرگ‌ترین IPهای سال آینده پلی استیشن رو به رو هستیم. اما گل سرسبد این لیست بازی Red Dead Redemption 2 است که با یک تریلر چند ثانیه‌ای جماعت بازیکنان را به درجه‌ای از هایپ رساند که حتی مرز سکته‌ را هم رد کرد. چه انتظاری دارید زمانی که با یک شایعه کوچک و یک تصویر ساده سهام «تِیک تو» با افزایش شدیدی رو به رو می‌شود؟ حال فرض کنید که سازندگان قصد انتشار تریلر بازی را داشته باشند؛ اینجاست که می‌گوییم هیچ گیمری در دنیای مجازی حضور ندارد که دلش یک Red Dead Redemption اساسی و نسل هشتمی نخواهد. مخصوصا زمانی که نام Rockstar در پشت این اثر ثبت شده باشد. برخلاف لیست کاندیدهای برترین بازی‌ سال، در بین موردانتظارترین‌ها واقعا نمی‌توان عنوانی را گزینش کرد.

مورد انتظار که چه عرض کنم، در دایره واژگانم چیزی برای توصیف شرایط این بازی به ذهنم نمی‌رسد

دیگر سال ۲۰۱۶ نفس‌های آخرش را می‌کشد و برگ‌های پاییزی جایشان را به زمستان می‌دهند؛ زمستان هم که طبق رسم همیشگی میزبان سال آینده خواهد بود. امسال برخلاف سال‌های گذشته، با وجود آن که شاهد عرضه بسیاری از بازی مورد انتظار بودیم، اما هیچ‌کدام نتوانستند شایستگی خود را برای حضور در لیست کاندیدهای برترین بازی سال نشان دهند. لذا چندان هم دور از ذهن نیست که اگر بگوییم تکلیف Game Awards 2016 از هم‌اکنون مشخص است و بسیاری از عناوین موجود در لیست، بازی‌های قدرتمندی نیستند که بخواهند به عنوان «ترین‌»های امثال شناخته شوند. مخصوصا در بخش برترین بازی مبارزه‌ای امسال که اصلا رقیبی برای عنوان متوسطی همچون Street Fighter وجود ندارد و حال شرایط جوری است که این بازی را به عنوان شانس اولِ این بخش خطاب می‌کنیم. بهترین‌های امسال در تاریخ دوازدهم آذر، با اولین پرتوی خورشید میزبان شما خواهند بود. اینجا میدانی است که بهترین‌ها در آن رقابت می‌کنند، منتظر بهترین‌ها باشید.