چرا شخصیت جیمز باند باید مرد باقی بماند؟

هنوز بازیگر نقش جیمز باند برای آینده این شخصیت مشخص نشده است و شایعه‌هایی در مورد انتخاب یک بازیگر زن وجود دارد، اما بسیاری باور دارند که جیمز باند باید مرد باقی بماند.

اوا گرین (Eva Green) طرفدار حقوق زنان است. او می‌خواهد این مسئله را بدایند اما به نظر او جیمز باند بعدی نباید یک زن باشد. گرین که در تازه‌ترین اثر «تیم برتون» (Tim Burton) یعنی دامبو (Dumbo) در نقش یک بندباز به نام کولت مرچنت ایفای نقش کرده می‌گوید: «من واقعا فکر می‌کنم جیمز باند باید مرد باقی بماند. اصلا با منطق جور در نمی‌آید اگر زن باشد. زنان می‌توانند کاراکترهای دیگری را بازی کنند،‌ در فیلم‌های اکشن باشند و ابرقهرمان باشند اما جیمز باند باید جیمز باقی بماند نه جین باند. تاریخی در کنار این شخصیت قرار دارد که بهتر است ادامه پیدا کند.»

جین (یا هر اسم دیگری) باند مثل یک جایزه برای دلداری است تا یک جایزه برای پیروزی. این که جیمز باند زن باشد به این سیر از فیلم‌ها که زنان در آن نقش‌های اصلی و قوی ایفا می‌کنند کمکی نمی‌کند. باید برای شخصیت‌های زن فیلمنامه‌هایی اورجینال و مخصوص به آن شخصیت جدید نوشته شود. حق زنان از سینما خیلی بیشتر از تبدیل جیمز باند به جین باند است. حق‌ آن‌ها فرا تر از شخصیت‌های مرد قدیمی است که قرار است به زور تغییر کنند. داستان‌هایی قوی با شخصیت‌هایی که روی آن‌ها کار شده، این حق زنان است. حقی که امروزه بیش از پیش به آن اهمیت داده می‌شود.

شخصیت جیمز باند انقدر مردانه است (در خیلی از فیلم‌ها به شکل بی‌مورد، بی‌هدف و مسخره) که تغییر آن از مرد به زن یک تغییر فوق اساسی خواهد بود. زنان به این گونه تغییرات بیهوده احتیاجی ندارند. آن‌ها به بازسازی یک سری فیلم که قبلا در آن‌ها مردان نقش‌های اصلی را بازی می‌کردند و حالا آن مردان با زنان تعویض شدند هیچ نیازی ندارند. فیلم‌هایی مثل شکارچیان روح (Ghostbusters) یا هشت یار اوشن (Ocean’s Eight). آن‌ها به شخصیت‌های مختلف، تازه و بکر نیاز دارند. مثل شوری در «پلنگ سیاه» (Black Panther) یا فیب والر-بریج در سریال فوق‌العاده «فلیبگ» (Fleabag) یا حتی فیلم بیوه‌ها (Widows) تازه‌ترین اثر استیو مک کوئین (Steven McQueen) که بازسازی‌ای مدرن از یک سریال بریتانیایی است، فیلم‌هایی با صداها و حرف‌هایی تازه که تنها متعلق به این شخصیت‌ها است و داستان‌هایی مخصوص به خودشان را روایت می‌کند.

حضور پررنگ نویسندگان زن در سینما که بُعد و دید تازه‌ای به این صنعت اضافه کرده‌اند در چند سال اخیر موجب تغییراتی مثبت شده. با شخصبت‌های کلیشه‌ای، فرسوده و بی‌اهمیت زن کمتری مواجه می‌شویم چرا که این بار تنها نگاه‌ها یک طرفه نیست. دیدها وسیع‌تر شده و شخصیت‌ها متفاوت‌تر،‌ بهتر و سرگرم کننده‌تر.

البته این بدین معنا نیست که نباید نگاه زنان در فیلم‌های جیمز باند استفاده شود و شخصیت‌های زن تازه‌ای در آن دنیا به وجود بیاید که حضورشان به روایت داستان دوخته شده باشد و تنها برای پر کردن تصویر و یا جذاب بودن حضور نداشته باشند. این موج از تغییرات در سری فیلم‌های جیمز باند با حضور اوا گرین شروع شد.

«من خیلی خوش حالم که زنان فیلم‌های باند تکامل یافتند. من در ابتدا نگرانی‌های بابت این نقش داشتم. نمی‌خواستم یک دختر جذاب کله پوک باشم. زنان امروز به نوع متفاوتی دیده می‌شوند. آن‌ها باهوش، دلربا و شگفت انگیزند. من از بازی کردن در نقش وسپر لذت بردم. او تنها کسی است که در قلب باند جای گرفت و تاثیر بزرگی روی زندگی او گذاشت.»

رها کردن جیمز باند برای ساختن جین کاری است که به کوهی از انتقاد منتهی می‌شود، البته مورد نقد قرار گرفتن چیزی نیست که به خاطر آن از کاری دست بکشیم. تغییر می‌تواند دردناک و سخت باشد مخصوصا وقتی مربوط به سنت‌های دیرینه است. اما در موقعیت‌هایی این کار ضروری است و گرنه پیشرفتی وجود نخواهد داشت.

این تغییر مورد نظر اما تمام آنالیزها را از روی بازی شخصیت اصلی بر می‌دارد و فقط روی این مسئله تمرکز می‌کند که امروزه شخصیت مرد اول ظاهری متفاوت دارد. این مسئله راجع به انتخاب کردن نبردهایی است که ارزش جنگیدن داشته باشند. ما باید انرژی‌مان برای هدف‌های ارزشمند استفاده کنیم تا تغییر پرمعنایی که در حال حاضر در صنعت سینما می‌بینیم را آلوده نکنیم.

جین باند واقعا ارزش وقت و تلاش ما را ندارد، اما داستان‌های بی‌شمار وجود دارند که به وقت و تلاش ما نیازمندند.