نقد و بررسی بازی NBA 2K17 ؛ توپ و تور

بازی NBA 2K17 به قدری خوب ساخته شده است که شما حس می‌کنید کسانی آن را ساخته‌اند که تمام زندگیشان بسکتبال است. تنها از نحوه ارائه بسیار دقیق تمرینات در بخش MyCareer می‌توان نتیجه گرفت که سازندگان همان کسانی هستند که خودشان رویای حضور در NBA را داشتند و آن را به شکل یک بازی در آوردنده‌اند تا مخاطبان نیز بتوانند این رویای لذت بخش را تجربه کنند. این اولین باری است که من حالت Play Now و مسابقات آزاد (خارج از سالن) را در سری NBA 2K به طور جدی دنبال می‌کنم و با دیدن کیفیت این بخش به این فکر افتادم که چرا قبلا آن‌ها را امتحان نکرده بودم. با نقد و بررسی بازی NBA 2K17 همراه گیم‌شات باشید.

بازی‌های سری NBA2K به خاطر گیم‌پلی روان و انعطاف پذیرشان که به اصل ورزش بستکبال وفادار است، معروف هستند. این بازی به شما اجازه می‌دهد تا به راحتی توپ را در زمین بستکبال جا‌به‌جا کنید، مانورهای پیشرفته انجام دهید و حریفتان را با استفاده از قابلیت «شوک سمت راست کنترلر» فریب دهید و با عبور از کنار او، آن حس رضایت وصف نشدنی را تجربه کنید. این که بازیکن با تکیه کردن بر هوش‌‍ خود می‌تواند به راحتی از سد حریف بگذرد، بسیار عالی است و نشانی از طراحی عالی‌تر کنترل‌های بازی دارد که انجام حرکات پیچیده را امکان پذیر می‌کنند. زمانی که شما به کنترل‌های بازی عادت کرده و پتانسیل نهفته در آنان را درک کنید (یک پروسه سریع)، NBA2K17 را به عنوان یک بازی که از غریزه پیروی می‌کند خواهید دید، و نه به عنوان یک بازی که نیازمند حرکات از پیش حساب شده است.

البته اگر هوش مصنوعی بازی توانایی مقابله با شما را نداشت و به راحتی فریب حرکات نمایشی را می‌خورد، پیروزی معنای چندانی نداشت؛ و با توجه به قدرت‌های هوش مصنوعی، برای رسیدن به سبد بسکتبال باید به درستی بازیکن کلیدی خود را به کار بگیرید و موقعیت یابی انجام دهید. امتحان کردن تمام استراتژی‌هایی که کنترل‌های بازی در پیش دستان شما قرار می‌دهند، ضروری است و زمانی که با یکی از این استراتژی‌ها توپ را وارد سبد حریف کنید، موفقیت واقعی را درک خواهید کرد؛ ولی اگر با حریفی باهوش و باتجربه رو به رو شوید، به جای موفقیت حس حقارت را تجریه خواهید کرد! هوش مصنوعی هر دفعه گول حرکات نمایشی شما را نمی‌خورد، پس شما باید استراتژی‌هایتان را دائما ترکیب کرده تا بتوانید نتیجه بگیرید. هم‌چنین پاس دادن توپ به بهترین بازیکن‌تان برای دریافت سه امتیاز شیرین، همیشه موفقیت آمیز نخواهد بود. پیدا کردن بهترین راه امتیاز گرفتن در هر حمله، شما را به طور دائم درگیر نبردِ زمین بستکبال خواهد کرد.

برای یاد گرفتن راه و روش بازی، می‌توانید به بازی‌های تمرینی بخش ۲KU مراجعه کنید. در این بخش، بازی به صورت خودکار متوقف شده و راهنمایی روی صفحه پدیدار می‌شود که به شما آموزش می‌دهد چگونه پاس دهید، توپ را پرتاب کنید و یا در زمان دفاع آن را از حریف پس بگیرید. در ۲KU شما می‌توانید اساس بازی را یاد بگیرید، ولی اگر این بخش نسبت به عملکرد شما واکنش نشان می‌داد و شما را متناسب با آن راهنمایی می‌کرد، یادگیری موثر‌تری انجام می‌شد؛ مثلا بازی به شما دلیل اخطار گرفتن‌تان را نمی‌گوید و یا اعلام نمی‌کند چرا پرتاپ توپ شما ناصحیح بوده است. عدم وجود سیستم راهنمای مناسب در NBA2K17 باعث شده تا این بخش از بازی به جای راهنمایی واقعی، فقط حروف الفبای بستکتبال را به شما آموزش دهد.

گزارشگران، سرگرمی‌های بین بازی (از آن عروسک های بزرگ گرفته تا اسلم دانک‌های نمایشی) و زاویه‌های دوربین، همه نشان از واقع گرایی و توجه فراوان NBA2K17 به جزئیات هستند. تماشاگران درست به موقع هیجان خود را نشان می‌دهند؛ خصوصا در زمان هایی که پاس تیم حریف را قطع می‌کنید یا هنگامی که حریفتان توپ را از دست می‌دهد. تنها نکته منفی در این سیستم، صحبت‌های قبل از بازی و تحلیل های میان بازی هستند که روی کاغذ خوب نظر می آیند، اما در واقعیت «ارنی جانسون» (Ernie Johnson)، «شکیل اونیل» (Shaquille O’Neal) و «کنی اسمیت» (Kenny Smith) غیر واقعی واکنش نشان می‌دهند و بیشتر شبیه عروسک‌های خیمه شبازی هستند! خوشبختانه این موارد تنها قسمت کوچکی از بازی هستند و بقیه بازی، به خصوص گزارشگری و طرفداران، باعث می‌شوند تا حس بازی کردن در لیگ حرفه‌ای NBA را پیدا کنید.

بازی کردن با بازیکنان اصلی تیم‌های NBA یک چیز است؛ اما بخش MyCareer را باید یک بازی جداگانه دانست، چراکه در آن شما باید یک بازیکن بسازید و او را در یک پست خبره کنید تا بتواند از آماتورها جدا شده و به تیم‌های حرفه ای پبیوندد. کات‌ سین‌های این بخش هرچند زیاد نیستند، ولی سکانس های جالبی از گذشته شما را به نمایش می‌گذارند؛ آن زمان‌هایی که با دوستان بازی‌های ویدئویی انجام می‌دادید و یا به مادر هیجان‌زده‌تان تلفن می‌زدید… این کات سین‌ها بدون نقص نیستند، ولی واکنش همه‌ی افراد به میزان خوب یا بد بازی کردن شما، باعث می‌شود تا با انگیزه بیشتری وارد زمین شوید.

در اختیار داشتن تنها یک بازیکن و تکیه کردن بر هم‌تیمی‌ها در بعضی بازی‌های ورزشی ممکن است احساس محدودیت ایجاد کند، اما بازی تیمی در NBA2K17 تجربه ای کاملا رضایت بخش است. انجام حرکت اَلیوپ (یک بازیکن توپ را به سمت تخته می‌اندازد و بازیکن دیگر که نزدیک تخته است، بلافاصله پریده و توپ را وارد حلقه می‌کند) یا پاس دادن یکی از هم تیمی‌هایتان به شما که منجر به یک پرتاب سه امتیازی خواهد شد، باعث ایجاد یک حس همکاری تیمی عالی می‌شود که شما در آن نقش‌تان را به نحو احسنت اجرا می‌کنید. درست است که شما می‌توانید از هم‌تیمی‌هایتان در‌خواست پاس کرده و همانند کوبی برایانت پشت سر هم امتیاز بگیرید، ولی هرگز آن حس عالی همکاری تیمی را درک نخواهید کرد.

در اختیار داشتن تنها یک بازیکن و تکیه کردن بر هم‌تیمی‌ها در بعضی بازی‌های ورزشی ممکن است احساس محدودیت ایجاد کند، اما بازی تیمی در NBA2K17 تجربه ای کاملا رضایت بخش است.

شما می‌توانید با انجام دادن مینی‌گیم‌های مختلف توانایی خود در این بازی را بهبود بخشید. این مینی‌گیم‌ها ممکن است از شما بخواهند بیشترین پرتاپ‌های ۳ امتیازی در یک بازه زمانی محدود را انجام دهید، توپ را به یک منطقه خاص پرتاب کنید، و یا به صورت تک‌به‌تک با هوش مصنوعی بازی کنید. به دلیل لذت بخش بودن بیشتر این مینی‌گیم‌ها، رفتن به باشگاه قبل از هر مسابقه آسان‌تر و لذت بخش خواهد بود.

علاوه بر انجام مسابقات بسکتبال، بخش MyCareer شما را ترغیب می‌کند تا به زندگی خارج از زمین بازی هم فکر کنید. شما می‌توانید به رویدادهای تبلیغاتی بروید و در ازای آن مبلغی دریافت کرده که از آن می‌توان برای خرید آپگرید‌ها و افزایش شهرت استفاده نمود. رفتن به این رویدادها فقط با انتخاب یک گزینه در منوی بازی انجام می‌شود و شما بازیکن‌تان را می‌بینید که از دری خارج شده و پس مدتی پیغامی روی صفحه نمایش داده می‌شود: «رویداد با موفقیت به پایان رسیده است»

اینکه شما هیچ چیزی از این رویداد‌ها نمی‌بینید، مشکلی ندارد؛ اما زمانی که این رویداد‌ها برای تمام شدن نیاز دارند، تا حدی بیش از اندازه است. علاوه بر این، شما از دوستان، هم‌تیمی‌ها و مربیان پیغام‌هایی دریافت خواهید کرد و نحوه‌ی جواب دادن شما، طرز رفتار آن‌ها را تغییر می‌دهد. این پیغام‌ها بیشتر مواقع خنده‌دار هستند که باعث می‌شوند بازیکن بین مسابقات و تمرینات فراوان، تنوعی هم داشته باشد.

NBA2K17 حالت‌های فراوانی برای مسابقات آنلاین پیش روی شما می‌گذارد. سرور‌های بازی نیز بیشتر مواقع به درستی عمل می‌کنند. در چندین ساعت بازی آنلاین، من تنها شاهد چند اتصال نامناسب بودم که آن هم به ندرت اتفاق می‌افتاد.

در بخش آنلاین، شما می‌توانید در حالت Play Now به سادگی با افراد دیگر بازی کنید، و یا در حالت MyTeam بازیکنان تیمتان را از پک‌هایی که به شما داده می‌شود انتخاب کرده و به جدال تیم حریف بروید. در این حالت، ابتدا به شما یک پک عادی داده می‌شود تا تیمتان را تشکیل دهید و پک های دیگر را باید با پول واقعی (دلار) یا پول داخل بازی خریداری کنید که معمولا وقت بیشتری می‌گیرد و مشخص نیست که کارت‌های داخل این پک‌ها مفید هستند یا خیر. پس اگر قصد خرج کردن پول واقعی دارید، بهتر است بازیکنان دلخواه‌تان مستقیما خریداری کنید.

در آخر باید گفت که بازی NBA2K17 موفق شده است تا هیجان بسکتبال را به مخاطبانش انتقال دهد و به جز کم‌بود‌های بخش ۲KU و واکنش‌های غیرواقعی میزبانان، بقیه این بازی عالی از کار درآمده و تجربه‌ای ناب را به بازیکن ارائه می‌کند. بعد از گذراندن ساعت‌ها در این بازی، حالا دلیل محبوبیت این سری را می‌دانم و امیدوارم سایر بازی‌های ورزشی نیز همانند NBA2K17 ساخته شوند.