بازی Judgment جدیدترین ساخته استودیویی است که برای سری یاکوزا در سراسر جهان شناخته شده است. ما در گیمشات تصمیم به بررسی این بازی گرفتهایم.
شاید برای دیگران عجیب به نظر برسد ولی ما گیمرها ممکن است سالها با یک شخصیت درون ماجراجویهایش همراه شویم و هنگام تمام شدن داستانش جدایی از او برای ما سخت باشد. هنگامی که متوجه شدم Kazama Kiryu قرار است برای آخرین بار و در بازی Song of Life حضور داشته باشد کمی ناراحت شدم. در حالی که صبر میکنیم تا یاکوزای بعدی منتشر شود و ببینیم جایگزین قهرمان قدیمی این سری چه کسی خواهد بود به ساخته جدید شرکت سازنده این بازی سر خواهیم زد، جایی که دوباره میتوانیم وارد دنیای این سری شویم ولی این بار به عنوان یک وکیل شکستخورده که تبدیل به یک کارآگاه خصوصی شده است. بازی Judgment شاید از مشکلاتی رنج ببرد ولی در آخر کار دوست دارید که ساعتهای بیشتر و بیشتری را به همراه شخصیت اصلی بازی Yagami سپری کنید.
درست است که Yagami عضو یاکوزا نیست و داستان بازی Judgment نیز ارتباطی با جهان سری یاکوزا ندارد اما کافی است به تصاویر ساخته جدید استدیو RGG نگاهی کوتاه داشته باشید تا خیلی زود متوجه شوید که همه چیز رنگ و بوی ساخته قدیمی همین شرکت را دارد، فرمولی که به خاطر آن به شهرت رسیدند. داستان خیلی سریع و با پرونده بررسی کردن صحنه جرم یک قاتل سریالی شروع میشود؛ اما با تحقیقات Yagami خیلی زود پرده از توطئهها، اسرار و خیانتهایی برداشته میشود که در آن پای پلیس توکیو، سیستم قضایی ژاپن، گروههای مختلف یاکوزا و تعداد زیادی از افراد مهم گیر است. داستان شاید در نگاه اول کلیشهای به نظر برسد ولی روایت قوی، شخصیتهای واقعی و صداگذاری عالی باعث میشود که تا آخرین لحظه همه چیز را دنبال کنید.
بار احساسی داستان در بیشتر مواقع بر دوش Yagami و دوست او Kaito قرار دارد، این دو شخصیت در تمام طول داستان قابل ارتباط و جذاب باقی میمانند. هر دو آنها مشکلات خاص خود را در گذشته داشتهاند، آرکهای داستانی مختص به خود را دارند که احساسات شما را برمیانگیزد، پشت همدیگر درمیآیند و در نهایت با دیالوگهای خود شما را میخندانند؛ Kaito که یک عضو سابق یاکوزا است بیشتر حکم بزن بهادر داستان را دارد البته خود Yagami نیز در کنگفو ماهر است ولی در نهایت رفیقش است که باید کارهای کثیف را انجام بدهد، وجود این دو شخصیت شوخ و شنگ باعث ایجاد یک تضاد جالب و جذاب در داستانی شده است که زمینهای کاملا جدی دارد.
در واقع میتوان گفت که Yagami از بازی Judgment بیشتر از شخصیت اصلی سری یاکوزا قابل باور است و بهتر پرداخت شده است. در حالی که Kazama یک مظهر غرور و افتخار بود که به خاطر جو داستان باید خارج از شخصیت خودش رفتار میکرد، Yagami همیشه از راه و روش زندگی خود پیروی میکند و هیچوقت کاری را که خارج از مرامش باشد انجام نمیدهد حتی اگر به نظر شما احمقانه به نظر برسد. یکی از جاهایی که میتوانید به وسیله آن بیشتر با طبیعت شخصیت اصلی آشنا شوید ماموریتهای فرعی است. بیشتر آن تشکیل شدهاند از مراحلی که در آنها باید به ساکنین به عنوان یک کارآگاه کمک کنید ولی در این بین کارهای عجیبی نیز برای انجام دادن وجود دارند که امضای همیشگی استدیو RGG هستند. یکی دیگر از مکانیکهای جالب بازی دوست شدن با شخصیتهای دیگر است. تعداد زیادی شخصیت درون بازی وجود دارد که میتوانید با آنها دوست شوید و بدین وسیله به یک همراه در مبارزه، یک آیتم مخفی و یا یک منوی رستوران دست پیدا کنید.
موارد زیادی است که هم در یاکوزا و هم در این عنوان وجود دارد و تمامی آنها نیز خوب نیستند. یکی از آنها سینماتیکهای از پیش رندر شده و زیبایی هستند که به خوبی داستان را جلو میبرند ولی خارج از آنها ما شاهد شخصیتهایی هستیم که صورتهای بیروحی دارند و در گذر مشکلات اصلا خمی به ابرو نمیآورند. از دیگر بخشهایی که بازی Judgment از گذشتگان خود به ارث برده است منطقه Kamurocho است، جای که پر شده است از مینگیگیمهای مختلف و کارهایی که میتوانید جدای ماموریتهای داستانی انجام دهید. این منطقه که در دو بازی Song of Life و Kiwami 2 نیز حضور داشت هنوز هم جذاب کار شده است ولی مسئله اینجا است که در تمامی عناوین یاکوزا یک منطقه شهری دیگر نیز وجود دارد که در آن میتوانید به آزادی گردش کنید ولی در بازی Judgment ما فقط شاهد یک منطقه کوچک دیگر هستیم که بیشتر کارهای آن هم مربوط به بخش داستانی است.
همانطور که گفته شد شخصیت اصلی بازی یک کارآگاه خصوصی است و این به معنی صحنات متعدد تعقیب و گریز و وارد شدن به جاهایی است که نباید به انها وارد. شاید فکر کنید که چنین کارهایی به شدت جذاب خواهد ولی متاسفانه باید گفت که این فعالیتها زیاد خوب از آب در نیامدهاند.
بزرگترین مشکل بازی تعقیب کردن افراد است، این صحنات طولانی و حوصله سربر خلاصه شدهاند در دنبال کردن یک فرد در آهستهترین حالت ممکن در حالی که باید فاصله خود را نیز حفظ کنید و همیشه نیز در جاهایی قایم شوید که بازی از قبل مشخص کرده است، به این معنی که به صورت کلی خبری از خلاقیت شما نیست. گرفتن افراد در حال فرار کمی سریعتر است ولی تمام کار خلاصه شده است از زدن به موقع دکمههای چپ و راست برای جاخالی دادن و در نهایت یک سکانس دکمهزنی که در تمامی آنها تکرار میشود.
مگر میشود که به جای یک کارآگاه بازی کنید ولی خبری از مکانیکهای مربوط به این شغل نباشد؟ پیدا کردن سرنخ و گرفتن تصمیم نهایی بخشهایی از بازی هستند که در واقع قرار بود جذابیت خیلی زیاده داشته باشند ولی متاسفانه چنین خبری نیست. پیدا کردن سرنخ در واقع نگاه کردن به یک لیست است که در آن اسم وسایلی نوشته شده است و به کمک آن باید چیزهایی را که میخواهید پیدا کنید، کاری به کلی حس ماجراجویی را از گیمر میگیرد. دیگر البته لحظات تصمیمگیری جذابیت خاص خود را دارند زیرا اگر به جزئیات داستان توجه نکرده باشید نمیتوانید درست عمل کنید. در واقع یکی از دلایلی که این بخشها اصلا خوب از آب درنیامدهاند این است که دخالت بازیکن به شدت کم است و به نوعی شما فقط حکم یک تماشاچی را دارید. شاید تنها نکته مثبت این بخش مرحلهای باشد که در آن باید به عنوان یک مامور مخفی عمل کنید، بخشی که از جذابیت بالایی برخوردار بود ولی خیلی زود تمام شد.
در نهایت اما قهرمان بازی Judgment نیز به مانند دیگر شخصیتهای استدیو RGG در یک کار به شدت خوب است و آن هم پیش بردن کارها با کتک زدن مردم است. Yagami دو روش مبارزه دارد که اولی Crane نام دارد و برای درگیر شدن با گروهی از مردم و دیگری Tiger نام دارد که بیشتر به درد دوئلهای تن به تن میخورد. در ابتدا شاید مبارزات بازی کمی احساس محدود بودن داشته باشند ولی بگذارید کمی بگذرد تا حرکات و کمبوهای تازه باز کنید، آن وقت است که تازه متوجه میشوید جذابیت اصلی بازی چه چیزی است.
در آخر باید گفت که واقعا ناراحتکننده است که عنوانی با پتانسیل بالا همچون بازی Judgment تنها در صورتی میدرخشد که به بازی که بر اساس آن ساخته شده است نزدیک شود. تمامی مکانیکهایی که این بازی با یاکوزا به اشتراک میگذارد به بهترین شکل پیاده شدهاند و داستان و شخصیتپردازی زیبا نیز باعث جذابی دو چندان بازی شده است ولی در این میان مکانیکهای جدید و جذابی نیز وجود دارند که به دلیل ساختار نامناسب به پیکره بازی ضربه زدهاند.