نقد و بررسی بازی Crackdown 3 ؛ قابل‌قبول اما با تاخیر

پس از سال‌ها تاخیر، بازی Crackdown 3 منتشر شد و طرفداران این مجموعه می‌توانند سومین نسخه از آن را بر روی یکی از پلتفرم‌ها مایکروسافت تجربه کنند.

مدت زیادی طول کشید تا بالاخره بازی Crackdown 3 منتشر شود. تاخیر خوردن یک بازی همیشه یک نشانه بد نیست، این طولانی شدن مدت زمان ساخت می‌تواند باعث شود که سازندگان اشکالات بیشتری از بازی را رفع کنند و در نهایت یک تجربه پولیش شده به مخاطب ارائه دهند. حالت دوم تاخیر خوردن یک بازی این است که در نهایت تجربه ارائه شده به مخاطب احساس قدیمی بودن دارد و بگذارید به شما اطمینان بدهم که بازی Crackdown 3 دقیقا چنین بازی است.

بازی سرگرم‌کننده است، جهان این عنوان بزرگ و پر از آشوب است اما وقتی که صحبت از محتوا و ایده‌های جدید می‌شود واقعا چیز خاصی برای صحبت کردن وجود ندارد. در بازی Crackdown 3 به عنوان ماموری از سوی یک آژانس امنیتی فعالیت می‌کنید که وظیفه دارد رهبران یک سازمان شیطانی را از بین ببرد. در ابتدای بازی شخصیت اصلی ضعیف است اما با ادامه پیدا کردن بازی او قدرت‌ها جدیدی به دست آورده و می‌تواند بلندتر بپرد، اشیای بزرگ را پرتاب کند و یا هنگام سقوط باعث ایجاد انفجار شود. در هر منطقه بازی دشمنان شما در حال انجام نوعی خلاف به مانند تولید گازهای سمی هستند که با از بین بردن آن‌ها در نهایت باعث تضعیف کنترل آن‌ها بر روی محل مورد نظر شده و می‌توانید با رهبر گروه روبرو شوید. در این میان مطمئنا آسیب زیادی به شهر نیز خواهید رساند، در صورت افراط در کشتن شهروندان نیروی پلیس به سراغ شما خواهد آمد که البته خیلی زود بیخیال شما می‌شود. اگر هم شک دارید بازی Crackdown 3 یک عنوان نسل هشتمی است و نه بازی که در سال ۲۰۰۷ ساخته شده باشد.

درست است که سومین شماره از این بازی شباهت‌هایی به نسخه اول خود نیز دارد، اما این شبیه بودن اگر گیمپلی بازی جذابیت بیشتری داشت بهتر عمل می‌کرد. برای قدرتمند شدن باید گوی‌های انرژی پیدا کنید و هر موقع هم که خواستید می‌توانید شروع به ایجاد خرابی در شهر کنید؛ این موارد نکته منفی نیستند ولی باز هم باعث نمی‌شوند که فکر نکنیم واقعا بازی Crackdown 3 عنوانی مناسب برای نسل هشتم نیست. از مشکلات متعدد گرافیک فنی که بگذریم شاید بیشترین چیزی که جلب توجه می‌کند توجه زیاد سازندگان برای ایجاد یک Cell Shade بوده است که در نهایت باعث شده است جلوه‌های بصری این عنوان تاریخ گذشته به نظر برسد. یکی از مواردی که سازندگان زیاد درباره آن صحبت می‌کردند استفاده از سرورهای ابری مایکروسافت برای ایجاد تخریب کامل بود که البته فقط مخصوص بخش آنلاین و تعدادی از نقشه‌های بازی است، در طی بخش داستانی شاهد هیچ‌گونه تخریبی در این سطح نخواهید بود و تقریبا شهر بازی حالت مرده‌ای دارد.

بازی گیمپلی هیجان‌انگیزی دارد ولی زیاده از حد تکرار می‌شود

بازی Crackdown 3 در یک منطقه کوچک شروع می‌شود که در واقع حکم بخش آموزشی را دارد، در این مرحله باید تعدادی از دشمنان را از بین ببرید، پایگاه آن‌ها را بگیرید و در نهایت با غول آن مرحله مبارزه کنید. غولآخرهایی که در واقع همان دشمنان بازی هستند فقط خط سلامتی بیشتری دارند. مطمئنا چنین افتتاحیه‌ای برای بازی که درباره قدرت‌های ابرقهرمانی و آزادی عمل است مناسب نیست زیرا که در ابتدای بازی با روندی کاملا خطی مواجه هستیم. پس از اتمام این مرحله شما آزاد هستید که تا هرگونه که خواستید عمل کنید و به سراغ ماموریت‌های جدید بروید با این امید که با محتواهای بیشتری روبرو خواهید شد؛ مشکل کار این است که تقریبا تمام مراحل بازی همان چیزی هستند که در بخش آموزشی تجربه کردید، در واقع چیزی که مراحل مختلف را از هم جدا می‌کند فقط طراحی ظاهری آن‌ها است. مهم نیست که با چه گروهی درگیر شده‌اید کلیت بازی همیشه همین است، با دشمنانی که به سمت شما هجوم می‌آورند درگیر شوید، به منطقه مورد نظر رسیده و یک دکمه را نگه دارید تا همه چیز تمام شود. چند ساعتی که از شروع بازی بگذرد کم کم احساس تکرار خواهید کرد و جذابیت بازی به صورت تدریجی برای شما از بین خواهد رفت، می‌توان گفت که در اواسط بازی دیگر پایگاه‌ها را صرفا برای اتمام بازی تسخیر می‌کنید و هیچ‌وقت به آن چالشی که انتظارش را دارید نخواهید رسید. یادم است که یک بار در حین بازی کردن بودم که دچار یک مشکل فنی شدم و باید دوباره بازی را اجرا می‌کردم، مطمئن بودم که بخشی از پیشرفتم در بازی از بین رفته است اما به دلیل شباهت زیاد مراحل به هم واقعا نمی‌دانستم که در کدام بخش بازی هستم. شماره اول این عنوان نیز به کمبود محتوا محکوم شده بود، حال شاید در نسخه سوم فعالیت‌های بیشتری برای انجام دادن باشد ولی واقعا هیچ‌کدام به اندازه کافی جذاب نیستند.

شاید اگر دشمنان بازی Crackdown 3 تنوع بیشتری داشتند تکرار مراحل آنقدر هم به چشم نمی‌آمد اما حتی در این بخش نیز شاهد تنوع آن‌چنانی نیستیم. مهم نیست که دشمنان شما پرواز کنند، سپر داشته باشند و یا الگوهای مختلفی استفاده کنند هنگامی که تنوع نباشد همه چیز پس از مدتی تکراری می‌شود، شاید تنها دشمنی که در این میان کمی الگوی بازی کردن شما را به هم بزند تک‌تیزاندازها باشند که به خاطر آسیب بالایی که به شما می‌زنند همیشه باید در اولویت از بین بردن باشند. هر تفنگی نیز نسبت به یک دشمن ضعف دارد و به یک دشمن دیگر آسیب بیشتری وارد می‌کند اما در اواسط بازی به سلاح‌هایی دست پیدا می‌کنید که به قدری قدرت دارند که دیگر نیازی به عوض کردن و چیدن استراتژی ندارید. فقط از این سر نقشه به آن سر نقشه بروید و دشمنان را بکشید تا بازی تمام شود.

تفنگ‌ها تنها سلاح شما در بازی نیستند

درست است که هدف بازی Crackdown 3 از همان ابتدا ارائه یک گیمپلی پیچیده نبوده است، شما یک ابرقهرمان هستید که می‌تواند هر چیزی را از سر راه خود بردارد ولی سازندگان با طراحی بد مراحل و کمبود تنوع در دشمنان به راحتی توانسته‌اند چنین تجربه هیجان‌انگیزی را خراب کنند. واقعا خیلی استعداد می‌خواهد که کاری کنید مخاطب در حین انجام یک بازی پر از انفجار و تیراندازی احساس خستگی کند. در اواسط بازی که به تعدادی سلاح پیشرفته و قابلیت‌های بیشتر دست پیدا می‌کنید شاهد جذابیت بیشر گیمپلی هستیم اما تمام این لحظات زیبا زیاد طول نخواهند کشید و شاید بتوان گفت تنها بخش جذاب بازی همان غولآخرهای آن هستند.

به غیر از بخش داستانی فعالیت‌های دیگری نیز برای انجام وجود دارد. می‌توانید در مسابقات ماشین‌سواری شرکت کنید که تنوع جالبی هم دارند فقط به دلیل ضعف کنترل ماشین‌ها کل پتانسیل خود را از دست داده‌اند. یکی دیگر از فعالیت‌ها مواردی هستند که با قدرت‌های ابرقهرمانی شما ارتباط دارند، مسابقه بر روی پشت بام‌ها به وسیله پریدن و یا بالا رفتن از برج‌های طویل که به بازی‌های پلتفرمر شباهت دارد جذابیت خاص خود را دارند فقط مراقب باشید که هر موقع آزاد شدند به سراغ آن‌ها بروید چون‌که اگر در اواخر بازی و هنگامی که قدرت زیادی دارید به سراغ آن‌ها بروید دیگر چالشی نخواهند داشت. همچنین وجود بخش CO-OP نیز در بازی حضور دارد تا در هنگام انجام مراحل فرعی همچون مسابقات با دوستان خود رقابت کنید و مهارت هم‌دیگر را به چالش بکشید.

نمونه‌ای از مراحل فرعی از بازی

بخش چندنفره بازی Crackdown 3 که به دلیل وجود تخریب‌پذیری کامل تبلیغات زیادی بر روی آن شده بود Wrecking Zone نام دارد. می‌توانید به صورت دو تیم پنج نفره به رقابت بپردازید. در این حالت باید به کشتن دیگران مشغول شوید و امتیاز جمع کنید و تقریبا همان کاری را انجام می‌دهید که در بخش داستانی مشغول آن بودید. نبود آزادی برای نشانه گرفتن باعث شده است که از بین بردن دیگران آن حس رضایت دیگر بازی‌های شوتر را نداشته باشد، کافی است تا یک دکمه را نگه داشته و شروع به شلیک کنید. تقریبا در هنگامی که دو نفر با هم روبرو می‌شوند مهارت هیچ دخالتی در نبرد این دو ندارد و فقط این مسئله مهم است که چه کسی سریع‌تر نشانه رفته است. اما سازندگان به قول خود عمل کرده و واقعا در بازی شاهد تخریب‌پذیری به شکل گسترده و کامل هستیم، هیچ چیز به مانند سقوط یک برج بزرگ لذت‌بخش نیست. در این بین فقط یک مشکل وجود دارد و آن هم تاخیری است که در حین انجام این کار وجود دارد؛ این تکنولوژی از سیستم ابری استفاده می‌کند و به همین دلیل کمی طول می‌کشد تا تخریب اصلی شروع شود، به غیر از این مورد باید گفت که سازندگان در این بخش موفقیت پیدا کرده‌اند.

در نهایت باید گفت که بازی Crackdown 3 پتانسیل خوبی داشت و همین الان هم موارد زیاد خوبی درون خود دارد که شما را به خود مشغول کند، تنها مشکلی که این وسط وجود دارد این است که این بازی احساس قدیمی بودن دارد. تجربه نسخه سوم زیاده از حد به شماره اول خود نزدیک است و این مسئله باعث ایجاد مشکلات زیادی شده است.