یکی دیگر از عناوین مورد انتظار اوایل سال ۲۰۱۹، بازی Anthem است که چند روزی از عرضه آن گذشته است و ما در این مقاله به بررسی این عنوان پرداخته‌ایم.
پرواز کردن در بازی Anthem فوق‌العاده است، از یک محیط جنگلی رد می‌شوید و بعد درست از درون یک آبشار پرواز می‌کنید. سیستم پرواز کردن در این عنوان به شدت به شما احساس آزادی می‌دهید، در آخر اما زره شما مدت زمان مشخصی را می‌تواند پرواز کند و اگر نمی‌خواهید که به شکلی وحشتناک به سمت زمین سقوط کنید باید فرود بیاید تا Javelin (نام زره شما در بازی) خنک شود. بازی Anthem دقیقا همین است، لحظاتی زیبا و عالی دارد و درست در همان لحظه‌ای که با خود می‌گویید چقدر همه چیز خوب کار شده است ناگهان با مشکلات بازی و ایده‌هایی روبرو می‌شوید که به درستی پیاده نشده‌اند.
کنار آمدن با بازی Anthem کار نسبتا سختی است. در مرحله اول بازی شما یک Freelancer (افرادی که برای نجات بشریت در زره‌های Javelin مبارزه می‌کنند) تازه‌کار هستید که به تازگی کار خود را شروع کرده است ولی در همان ماموریت اول همه چیز اشتباه پیش می‌رود و شکست سختی می‌خورید. در این نقطه داستان به دو سال جلوتر رفته و شما دیگر یک فرد خام و بی‌تجربه نیستید. همه طوری با شما صحبت می‌کنند که انگار همه چیز را می‌دانید در حالی که در واقعیت شما فقط یک گیمر بدون اطلاعات هستید. درست است که می‌توانید پیش‌زمینه داستانی جهان بازی را از طریق متن‌های مختلف پیدا کنید ولی وقتی که در یک دیالوگ با تعداد زیادی اصطلاحات نامعلوم روبرو می‌شوید دنبال کردن داستان برایتان سخت می‌شود.
روایت داستان و پرداخته نشدن درست دنیای بازی در نهایت باعث شده است که شخصیت‌پردازی بازی نیز ضربه بخورد. شخصیت‌های اصلی به خوبی پرداخت شده‌اند و احساسات انگیزه‌هایی دارند که اگر بازی بیشتر به آن‌ها مهلت می‌داد شاهد همذا‌پنداری بیشتری از طرف مخاطب بودیم. دو نفر از اعضای تیم شما به خاطر مرحله اول بازی از شما کینه به دل دارند و در عین حال شما اصلا نمی‌دانید واقعا چه اتفاقی در آن مرحله افتاده است! و روابط احساسی و لحظاتی که در واقع قرار بوده‌اند اشک شما را در بیاورند به دلیل روایت ضعیف بازی هیچ احساس خاصی درون شما بیدار نمی‌کنند.
یکی از بهترین بخش‌های بازی Anthem پرواز کردن است به خصوص اگر با کلاس Storm بازی کنید
بزرگ‌ترین مشکل بازی Anthem تکیه بیش از حد آن بر روی سیستم لوت کردن است که شاید بر روی کاغذ ساده به نظر برسد. بعد از اتمام هر ماموریت به پایگاه خود Fort Tarsis باز می‌گردید که در آن‌جا می‌توانید با دیگر افراد حاضر صحبت کنید، ماموریت دریافت کنید و یا بر روی زره خود کار کنید و قطعاتی را بر روی آن سوار کنید که در مرحله قبلی به دست آورده‌اید. مراحل خود همیشه با یک توضیح کوتاه در حین پرواز کردن شروع می‌شوند و در نهایت به تعدادی بعالیت تکراری و کلی مبارزه ختم می‌شود. این ساختار کلی البته به آن خوبی هم که سازندگان می‌خواسته‌اند کار نکرده است. از همان اول استدیو Bioware اعلام کرده بود که بهترین راه بازی کردن این است که با دوستان خود همراه شوید و حتی از این طریق پاداش بیشتری نیز دریافت می‌کنید، خبر بد این است که اگر کسی در تیم شما زیاد صحبت می‌کند باید قید داستان و دیالوگ‌هایی که در حین مراحل روایت می‌شود را بزنید. البته تنها بازی کردن نیز فقط باعث می‌شود که پیشروی شما در بازی آهسته شود، در این میان اگر بخواهید با غریبه‌ها بازی کنید بهترین گزینه است چون‌که امکان صحبت کردن کسی وجود ندارد. ولی اگر یکی از همراهان شما زودتر از بقیه حرکت کند و دیالوگ‌ها قبل از رسیدن شما شروع شوند دوباره بخشی از داستان را از دست خواهید داد.
همچنین جابجایی‌های مکرر بین Fort Tarsis و مکانی که ماموریت مورد نظر شما در آن جریان دارد باعث شده است که روایت داستان و جریان پیدا کردن گیمپلی دچار مشکل بشود. کافی است بخواهید کوچک‌ترین چیزی را در بین تجهیزات خود و یا در Load Out خود تغییر دهید تا مجبور شوید که دوباره به این مکان بازگردید، حتی این امکان وجود ندارد که مراحل را به صورت پشت سر هم دنبال کنید و برای دریافت یک ماموریت جدیدا حتما باید اول به پایگاه بازگردید و در این بین شاهد صفحات لودینگ متفاوتی باشید که وقت شما را تلف می‌کنند.
سیستم شخصی‌سازی یکی از نقاط قوت آن است که با جزئیات بالا باعث می‌شود به همان ظاهری که دوست دارید برسید
البته وقت گذارندن در Fort Tarsis همیشه هم بد نیست. بازی Anthem شخصیت‌های جالبی دارد که شاید به خاطر روایت داستان به پتانسیلی که لیاقت آن را دارند نرسند ولی هنوز هم به اندازه کافی جذاب هستند. به عنوان مثال دختری وجود دارد که عاشق حیوانات است و اگر از او سوالی بپرسید می‌توانید درباره موجودات جهان بازی اطلاعاتی پیدا کنید، و یا پیرمردی که از همه افراد حاضر پیرتر است و یا پیرزنی که سالیان زیادی است که دختر خود را گم کرده است و فقط یک نفر را می‌خواهد تا به حرف‌هایش گوش بدهد. شاید وقت گذاشتن برای تمام NPCها طول بکشد ولی مطمئن باشید که از نتیجه کار راضی خواهید شد.
در نهایت چیزی که بازی Anthem را سرپا نگه می‌دارد مبارزات و گیمپلی آن است. در بازی چهار Javelin مختلف وجود دارد که به ترتیب Ranger, Storm, Interceptor, Colossuses نام دارند، که در واقع همان کلاس‌های نام آشنا Soldier، Mage، Assassin و Tank هستند. هر کدام از آن‌ها نیز توانایی‌های مخصوص به خود را دارند که با پیشرفت در بازی آزاد خواهند شد و در نهایت با ترکیب شدن این قابلیت‌ها با سلاح‌ها و ابزار جدیدی که پس از هر مرحله به دست می‌آورید تقریبا هر بار می‌توانید یک Load out متفاوت و یک سبک بازی تغییریافته درست کنید. من بازی را با کلاس Ranger آغاز کردم، باید بگویم که سلاح‌ها خود به تنهایی باعث جذابیت گیمپلی نمی‌شوند به خصوص شاتگان‌ها که اصلا آن قدرتی را که انتظارش را دارید ندارند. توانایی‌های این Javelin به شدت سر راست و همه آن‌ها به نوعی به نارنجک‌ها و موشک‌هایی که می‌تواند شلیک کند مرتبط هستد به همین دلیل زیاد انتظار خاصی از این نوع زره نداشته باشید. پس از مدتی کار با Interceptor شروع کردم که مبارزات خود را با تمرکز بر انعطاف بدنی خود و ضربات سنگین با سلاح سرد گذاشته بود، که مطمئنا نسبت به کلاس قبلی جذابیت بیشتری برای من داشت.
داستان و شخصیت‌ها به خوبی پرداخته شده‌اند ولی روایت ضعیف باعث شده است که تمام این زحمات از بین برود
کلاس Storm نیز جذابیت خاص خود را دارد، این زره برخلاف دیگر همقطاران خود می‌تواند تا چند دقیقه پرواز کند و ظرف چند ثانیه داغ نمی‌شود همچنین به حملات با عنصرهای طبیعی نیز دسترسی دارد که باعث ایجاد یک نبرد شلوغ می‌شود. به کمک این Javelin می‌تواند از بالای سر دشمنان به آن‌ها شلیک کنید و در حالی که مشغول پرواز کردن هستید با صاعقه‌های خود هر کسی را از سر راه خود بر دارید.
یکی از مواردی که در بین تمام Javelinها مشترک است قابلیت پرواز کردن است، به لطف این توانایی می‌توانید در هر لحظه که احساس خطر کردید شروع به پرواز کردن کنید و دوباره ورق را به نفع خودتان برگردانید. البته در هنگام مبارزه با غولآخرها این کار کمی سخت می‌شود، تقریبا باس‌های بازی Anthem قابلیت استفاده از آتش را دارند و می‌توانند کاری کنند که خیلی سریع زره شما داغ کند به همین دلیل همیشه باید استراتژی دیگری برای پیشرفت در بازی نیز داشته باشید. برای رسیدن به انتهای بازی نیز باید تعداد زیادی از مراحل تکراری را رد کنید تا در نهایت به یک مبارزه طاقت‌فرسا برسید که به خودی خود جذاب است اما پس از تمام شدن شما را با یک کات‌سین از چیزی که شاید در آینده عرضه شود تنها می‌گذارد.
تنها بازی کردن باعث می‌شود که داستان را بهتر دنبال کنید ولی بازی سخت خواهد شد، با دیگران بازی کردن نیز باعث می‌شود که به صورت کلی داستان را از دست بدهید
البته مشکلات زمان عرضه نسخه Early Access بازی هنوز هم وجود دارند. قطع شدن صدا، مشکلات در سرور، صفحات لودینگ طولانی که واقعا صبر شما را به چالش می‌کشند و مراحلی که پس از تکمیل نیز کامل نمی‌شوند. تقریبا امکان ندارد که بازی را اجرا کنید و با مشکلی روبرو نشوید، در این میان آپدیت روز اول نیز به این مسئله هیچ کمکی نکرده است.
در نهایت باید گفت که بازی Anthem ایده‌های خوبی داشت ولی متاسفانه در پیاده کردن آن‌ها موفق نبوده است. پرواز کردن در بازی جذاب است و تنوع بالای تجهیزات باعث شده است که گیمپلی به آسانی تکراری نشود. در این میان داستان بازی می‌توانست خیلی از بهتر از چیزی که الان هست باشد ولی روایت پر از اشکال آن باعث شده است که دنبال کردن داستان کاری سخت شود.
نمره: ۶
