بازی FIFA 18 کمابیش همان چیزی است که در نسخه‌ی سال گذشته بود. این بازی از مجموعه فیفا در نسخه امسال تغییرات خیلی کوچک مثبت و البته منفی داشته اما در مجموع یک طرفدار قدیمی را راضی نگاه می‌دارد.
یک طرفدار دو آتشه فیفا همیشه فیفا بازی می‌کند و به این راحتی سراغ بازی رقیب نمی‌رود. این یک حقیقت است و همه باید با آن کنار بیایند. او هر سال نسخه جدید را می‌خرد و با خوبی‌ها و بدی‌هایش کنار می‌آید. البته استثنا هم وجود دارد اما قطعا استثنا، قاعده نیست. با این همه شاید وقت آن رسیده که این بار کمی درنگ کنید.
تهاجم بدون مغز
در بازی FIFA 18 و یا هر بازی فوتبال دیگری که تا ابد ممکن است تولید شود مهم‌ترین فاکتور موفقیت، روند بازی است. امسال روند بازی تغییرات مثبت چندانی را نسبت به پارسال ندیده است. به لطف انیمیشن‌های دقیقی که بر اساس حرکات فوتبالیست‌های حرفه‌‌ای نظیر کریس رونالدو ضبط شده‌اند، اجرای حرکات روان‌تر و دقیق‌تر از گذشته هستند و مخصوصا در دریبل زدن‌ها و حرکات پا به توپ شاهد اندکی بهبود هستیم. این عامل موجب بهبود ریتم بازی شده و از سوی دیگر پیشنهاد تعویض بازیکنان در گوشه تصویر و تایید آنی آن‌ها موجب شده تا بدون متوقف کردن بازی بتوان جا‌به‌جایی مورد نظرتان را انجام دهید که این مورد هم موجب شده ریتم روان بازی حفظ شود. همچنین با ضعفی که در هوش مصنوعی دفاع وجود دارد بازی خیلی تهاجمی شده و گل زدن‌ها آسان شده است. شاید این مورد آخر برای بعضی خوشایند باشد ولی طبعا بازی از حالت شبیه‌ساز خارج شده و حالت آرکید به خود می‌گیرد. مخصوصا این‌که هر گل زدنی می‌تواند گل خوردنی هم به همراه داشته باشد و این ضعف دفاع بعد از مدتی اعصاب خوردکن می‌شود. همه این‌ها را در کنار ستاره‌هایی مثل رونالدو که عمدا بسیار قوی طراحی شده‌اند قرار دهید تا ببینید بازی چه مقدار ناعادلانه می‌شود. مراقب از دروازه در برابر این ستاره‌ها حقیقتا دردناک است. همچنین این که از فواصل دور شوت‌های کشنده‌ای هم می‌زنند. ولی اگر بخواهید از کنار این ضعف‌ها عبور کنید بازی FIFA 18 هنوز هم تجربه شیرینی است. فیزیک عالی توپ و شخصیت‌ها قابل ستایش است و پاس دادن و ضربات آزاد درست همانند واقعیت، شوخی بردار نیستند به این راحتی‌ها به ثمر نمی‌نشینند. هرچند هنوز احساس می‌شود بعضی از اعمال بازیکنان بیش از حد سنگین انجام می‌شوند و سرعت بازی نیاز به متعادل شدن بیشتری دارد. با این همه روند بازی به لطف چندین سال تجربه EA در ساخت شبیه‌ساز فوتبال بسیار به دنیای واقعی شباهت دارد.
جو بگیر و لذت ببر
اصلا یکی از دلایل اساسی که آدم پول به بازی فیفا می‌دهد اتمسفر خارق‌العاده آن است. بازی در همان ابتدای ورود پس از نمایش یک میان‌پرده، به ناگاه وسط میان‌پرده، کنترل بازی را به شما می‌دهد تا ضربه آزاد حساسی را برای تیم رئال مادرید بزنید و بازی را ادامه دهید. البته چنین کاری تبلیغات برای تیم رئال به حساب می‌آید اما جو خاص خودش را دارد. بعد از این به تماشاگران اشاره می‌کنیم که بی‌نظیر هستند. انیمیشن‌های بسیار متنوعی برای واکنش تماشاگران تهیه شده و در یک جمعیت شلوغ که از نزدیک به نمایش در می‌آیند حرکات تکراری کمی دیده می‌شود. البته اگر سخت‌گیری کنیم باید بگویم انیمیشن‌ها به هیچ وجه دقیق نیستند اما باید توجه داشت که حرکات طبیعی و پیچیده برای چندصد شخصیت هنوز در حد کنسول‌های فعلی بازی نیست. ولی جزئیات و ریزه‌کاری در بازی موج می‌زند. از رفتن به دنبال توپ برای ضربه آزاد گرفته تا اسپری رنگ داور که برای دیوار دفاعی کشیده می‌شود. طراحی ورزشگاه‌های پرتعداد بازی بسیار عالی است و انیمیشن حرکات شخصیت‌ها با واقعیت بسیار تشابه دارد. حتی لباس بازیکنان به زیبایی از بدن جدا هستند و با هر تکانی به حرکت در می‌آیند. البته شاید بگوییم لباس‌ها کمی اغراق شده تکان می‌خورند که قابل چشم‌پوشی است. مدل‌های رسمی صورت شخصیت‌ها به تعداد زیاد در بازی قرار گرفته‌اند و تعداد تیم‌ها و لباس‌ها و حتی تبلیغات دور زمین لایسنس شده بسیار زیاد و چشم‌گیر است. از سوی دیگر حتی صدای تشویق تماشاچیان و نحوه معرفی بازیکنان در کشورهای مختلف مخصوص به خود طراحی شده‌اند که این برای کسانی که به دنبال واقعی‌ترین تجربه ممکن می‌گردند رویایی است. در یک کلام هرچه از ریزه‌کاری‌های رعایت شده در بازی بگوییم کم گفته‌ایم. تجربه‌ای بسیار واقعی و هیجان‌انگیز از اتمسفر فوتبال انتظار شما را می‌کشد.
حالت‌های تکراری با نکات مثبت جدید
باید بگوییم حالت‌های رقابت در بازی FIFA 18 تقریبا دست‌نخورده باقی مانده‌اند و حالتی جدید به بازی اضافه نشده است. با این حال شاهد تحولات هرچند اندکی هستیم. ابتدا تغییر نحوه نقل و انتقالات قابل ذکر است که از نظر ظاهری بهبود یافته و حالا در قالب میان‌پرده تعاملی می‌توان برای نقل و انتقالات با انتخاب دیالوگ مذاکره کرد. این روش باز هم به واقعی‌تر شدن بازی کمک کرده است.
ویژگی جدید دیگر به حالت Ultimate Team مربوط می‌شود که آن هم اضافه شدن اهداف روزانه به این بخش است. به صورت که هر روز اهدافی نظیر به ثمر رساندن تعداد خاصی گل برای گیمر تعریف می‌شود که با تکمیل آن‌ها می‌توان به جوایز بیشتری دست یافت. چنین تغییر کوچکی، Ultimate Team را از چیزی که بود اعتیادآورتر می‌کند.
در میان تمام حالات بازی FIFA 18 گل سرسبد آن حالت داستانی و ماجراهای فوتبالی الکس هانتر است که از سال پیش آغاز شد و امسال شاهد ادامه داستان زندگی الکس هستیم. این بخش به خاطر این که قصه‌ای درست و حسابی را وارد یک عنوان ورزشی کرده واقعا قابل تقدیر است و بسیار به ارزش بازی FIFA 18 می‌افزاید. واقعا فیفا نشان داد که یک بازی ورزشی محدودیت پذیر نیست و می‌توان مخاطب را با چیزی فراتر از رقابت‌های درون زمین سرگرم کرد. با تمام این‌ها باید اعتراف کرد فیفا خیلی نتوانسته ورزش را دراماتیزه کند و هنوز پتانسیل زیادی دست نخورده باقی مانده است.
به غیر از جدید بودن داستان نسخه امسال، می‌توان به امکانات بسیار گسترده‌تر برای شخصی‌سازی الکس اشاره کرد. اما خود داستان هنوز دارای بازیگری و صداپیشگی بسیار سطحی است. البته برای جذاب شدن داستان، هر چند وقت یک‌بار می‌بایست میان سه گزینه یک دیالوگ را انتخاب کنید که متاسفانه این انتخاب‌ها تقریبا هیچ تاثیری بر روایت داستان نداشته و در نتیجه جذابیت خاصی هم ندارند. در نهایت هم یکی از چیزهایی که در همان ابتدای حالت داستانی مایوس کننده می‌شود یک مرحله کوچک فوتبال خیابانی است که تمام می‌شود و این حالت دیگر در بازی بسط داده نشده است. البته شاید مرحله تستی برای افزودن این حالت در نسخه‌های آتی فیفا بوده است.
