در نهایت هر چیز خوبی روزی به پایان می‌رسد. پس وقتی که دیگر حتی نوستالژی نیز نمی‌تواند طرفداران را راضی کند، چه کاری باید انجام داد؟ مطمئنا ریمستر کردن بهترین گزینه موجود است.
گاهی اوقات بازی‌هایی ساخته می‌شوند که فراموش کردن آن‌ها به خاطر کیفیت بالایی که داشته‌اند کار سختی است. دلیل این اتفاق هم می‌تواند داستان، شخصیت‌ها، گیمپلی و یا تمامی این موارد باشد، مطمئنا هر سازنده و گیمری می‌داند که چه زمانی یک بازی برای همیشه در این صنعت بزرگ جاودان خواهد شد. در آخر اما هر چقدر هم که یک بازی بزرگ باشد بیشتر از یک اندازه مشخص نمی‌تواند مشهور و موفق شود.
در نسل هشتم شاهد موج عظیمی از عناوین ریمستر شده و بازی‌های قدیمی بودیم که این‌بار قرار بود با کیفیت HD دوباره راهی بازار شوند. عده‌ای از گیمرها اعتقاد دارند این حرکت بیشتر یک مدل شیردوشی برای کسب درآمد دوباره از عناوین گذشته است، در حالی که قشر دیگری از گیمرها با خوشحالی و بدون هیچ تردیدی پول خود را برای خرید این ریمسترها خرج می‌کنند. البته تعدادی از گیمرها نیز در میان این دو گروه قرار دارند. عنوان محبوب شرکت Square Enix، Final Fantasy X اولین بار در سال ۲۰۰۱ و برای کنسول PlayStation 2 عرضه شد. از آن زمان تا به امروز این بازی هم برای نسخه سوم و هم برای چهارمین ورژن این کنسول نیز عرضه شده است. طرفداران زیاد نسبت به ریمستر شدن چند باره یک عنوان احساس خوبی ندارند، ولی میزان فروش نشان می‌دهد که حقیقت چیز دیگری است. چرا تعداد ریمسترها رو به افزایش است؟ چه چیزی باعث می‌شود که به آن‌ها علاقه داشته باشیم و در نهایت آیا بازی‌های ریمستر شده ارزش پولی را که برای آن‌ها می‌پردازیم دارند؟
عده زیادی از طرفداران این صنعت اعتقاد دارند که اورجینال بودن و ایده‌های تازه در این صنعت از بین رفته‌اند. به تازگی هر سازنده‌ای که دیگر ایده‌ای برای ساخت یک بازی جدید ندارد به سراغ یکی از عناوین کلاسیک خود می‌رود و با افزایش دادن کیفیت گرافیک فنی بازی دوباره آن را با پسوند ریمستر به بازار عرضه می‌کند. از لحظا اقتصادی مطمئنا چنین کاری عاقلانه است، چون‌که هیچ‌وقت روزی فرا نمی‌رسد که تمامی گیمرها علیه خریدن عناوین ریمستر شده متحد شوند. دوست داشته باشیم یا نه ریمسترها همیشه در این صنعت حضور خواهند داشت زیرا روش خوبی برای پول درآوردن کمپانی‌ها هستند.
مقایسه گرافیکی ریمستر بازی God of War 3
اما جواب سوال چرا ریمسترها تا این اندازه همه‌گیر شده‌اند فرای مسئله پول درآوردن است. ریمسترها سوای کمک اقتصادی که به سازندگان می‌کنند از اهمیت‌های خاص دیگری نیز هم برای کمپانی‌ها و هم گیمرها برخوردار هستند. در این مقاله قصد داریم نگاهی داشته باشیم به این مسئله و تاثیراتی که ریمسترها بر روی این صنعت گذاشته‌اند.
ریسمتر شدن یا ریمیک کردن؟
در ابتدا لازم است که تفاوت بین ریمستر و ریمیک را متوجه شویم تا بازار عناوین ریسمتر شده را نیز بهتر درک کنیم. این دو کلمه با هم تفاوت زیادی دارند، البته گاهی به اشتباه در یک معنی نیز به کار می‌روند. ریمستر در واقع همان بازی قدیمی است که فقط گرافیک فنی آن بهبود پیدا کرده است، ریمیک اما یک ریبوت کامل است که با عنوان قبلی تفاوت‌های زیادی دارد و شاید حتی در بعضی مواقع کاملا برخلاف مسیری حرکت کند که بازی قبلی طی کرده است. ریمیک‌ها بازخوردهای کاملا متفاوتی دریافت می‌کنند. عده‌ای از طرفداران از هرگونه بازی جدیدی که متعلق به فرنچایز مورد علاقشان باشد استقبال می‌کنند و با این‌گونه موارد مشکلی ندارند، از طرف دیگر عده دیگری از گیمرها اعتقاد دارند که ریمیک‌ها باید کاملا به ریشه‌های خود وافادار باشند و هیچ‌گونه تغییر بزرگی در بازی اعمال نکنند.
در سال ۲۰۱۳ بود که شرکت Capcom تصمیم گرفت تا سری بازی مورعلاقه خود Devil May Cry را با نام جدید DMC: Devil May Cry ریبوت کند. در این بازی جدید شاهد دانته‌ای بودیم که چه از لحاظ شخصیتی و چه از نظر جسمانی با قهرمان محبوب این سری تفاوت‌های بسیاری داشت. نیازی به بازگو کردن این مسئله نیست که به محض رونمایی از این دانته جدید شاهد موجی از اعتراضات در فن‌بیس سری بازی DMC بودیم. اما بعد از عرضه بازی شاهد بودیم که این عنوان مورد استقبال خوبی واقع شد و منتقدان نیز نمرات خوبی به آن دادند در حال که این اعتارضات حتی پس از عرضه بازی نیز ادامه داشت. آمار و ارقام دروغ نمی‌گویند، درست است که این ریبوت به آن درآمدی که قرار بود برسد دست پیدا نکرد اما با تمام این تفاسیر باز هم توانست به فروش خوب و راضی‌کننده‌ای برسد.
اعتراضات نسبت به این حجم از تغییرات در شخصت دانته شد اما استدیو سازنده به همه نشان داد که اگر حرفه‌ای باشید به راحتی می‌تواند همه راضی نگه دارید
همین مسئله برای ریمسترها نیز صادق است. شاید تعدادی از افراد شکایت کنند و خواستار جلوگیری از این مسئله باشند اما تعداد زیادی از گیمرها برای خرید این عناوین پول می‌پردازند، و اصلا هم با این مسئله مشکلی ندارند. اعداد نمی‌توانند دروغ بگویند. اگر یک بازی فروش خوبی داشته باشد پس مطمئنا دلیلی پشت این مسئله است، و اگر یک بازی فروش خوبی را تجربه کند مطمئنا برای عناوین بعد خود تبدیل به یک نمونه خواهد شد. پس اگر اعداد نشان دهند که گیمرها ریمسترها را خریداری خواهند کرد پس مطمئنا آن‌ها همیشه به خرید این عناوین ادامه خواهند داد.
هدف از وجود یک ریمستر
همانطور که بالاتر گفته شد بازخورد خریداران نسبت به یک بازی و ریمستر آن امر مهمی است. دوباره مهم‌ترین پاسخ به این سوال پول است. یک کمپانی هیچ‌وقت فراموش نمی‌کند که یک بازی چقدر خوب عمل کرده بود و چه فروش خوبی را تجربه کرده بود. پس در چنین مواردی هر سازنده‌ای متوجه می‌شود ریمستر کردن عناوین پرطرفدار بهترین و امن‌ترین گزینه ممکن است.
البته همانطور که گفته شد باز هم این مسئله فرای پول می‌رود. دومین دلیل مهمی که یک شرکت دست به ریسمتر کردن عناوین قدیمی خود می‌زند این است که طرفداران جدیدی برای فرنچایزهای قدیمی خود ایجاد کند و اگر به هر دلیل افراد در گذشته یک بازی را تجربه نکرده باشند، بتوانند همان عنوان قدیمی را با کیفیتی بهتر بازی کنند. در نسل هشتم از شرکت سونی به دلیل عرضه کردن ریمسترهای زیاد انتقاد شد. این شرکت اما دلایل جالبی ارائه داد. مطمئنا با شروع شدن نسل هشتم عده‌ای از گیمرها از کنسول مایکروسافت به سمت PlayStation 4 کوچ کردند، پس منطقی است که این افراد عناوین کلاسیک و مهم این شرکت در نسل هفتم را تجربه نکرده‌اند و از آنجایی که کنسول نسل هشتمی این شرکت قابلیت اجرای بازی‌های نسل قبل را ندارد پس چاره‌ی دیگری به غیر از ریمستر کردن عناوین نسل هفتم نیست.
از طرفی هم ریمستر کردن یک سری بازی و قرار دادن آن در یک باندل نیز راه بسیار خوبی برای آشنا کردن طرفداران با یک سری قدیمی است. فرض کنید که چهارمین نسخه از یک مجموعه بازی قدیمی بازسازی شده است، حال طرفداران جدید چگونه می‌توانند با این بازی ارتباط برقرار کنند. از طرفی پیدا کردن یک کنسول قدیمی و بازی کردن این مجموعه از نسخه اول نیز کار سختی است که هر کسی حاضر به انجام دادن آن نیست. پس در این‌جا است که مسئله ریسمتر کردن کامل یک مجموعه و قرار دادن در یک باندل مطرح می‌شود.
عده زیادی از افرادی که در نسل هشتم ps4 خریداری کردند در نسل هفتم جزو طرفداران سونی نبودند، پس چه راهی بهتر از ریمستر کردن عناوین خوب و قدیمی این شرکت وجود داشت؟
ریمستر کردن یک عنوان علاوه بر این‌که می‌تواند طرفداران جدیدی را به یک عنوان اضافه کند، می‌تواند عطش طرفدارانی را که منتظر عرضه یک بازی محبوب از یک سری هستند تا مدتی خاموش کند. در این زمینه کمپانی Square Enix مهارت زیادی دارد. از سال ۲۰۰۵ تا زمان عرضه بازی Kingdom Heart 3 طرفداران بیش از ده سال منتظر عرضه جدیدترین نسخه از این فرنچایز بودند. البته در این زمان طولانی این شرکت عناوین زیادی همچون Final Fantasy XV، World of Final Fantasy و ریمیک موردانتظار بازی Final Fantasy VII را عرضه کرد. در این میان اما به فکر طرفداران Kingdom Heart نیز بود و عناوین ریسمتر شده Kingdom Heats HD 1.5 و Kingdom Hearts HD 2.5 را عرضه کرد. این عناوین علاوه بر این‌که بازی‌های اصلی این سری را ریمستر کرده بودند بازی‌های کمتر شناخته شده این مجموعه را نیز درون خود داشتند. همچنین وجود این بازسازی‌ها باعث شد تا طرفدران بهتر بتوانند داستان گیج‌کننده و گسترده این مجموعه را درک کنند و در نهایت نیز شرکت سازنده علاوه بر دست پیدا کردن به یک درآمد خوب توانست طرفداران جدیدی را به این مجموعه اضافه کند.
آیا ریمسترها ارزش پولی را که خرج می‌کنیم دارند؟
اگر ما می‌دانیم که بزرگ‌ترین انگیزه یک شرکت از عرضه کردن عناوین ریمستر شده دست یافتن به پول و درآمد بیشتر است پس چرا هنوز هم به خرید این عناوین ادامه می‌دهیم؟ در بیشتر مواقع علاقه زیاد ما به عناوین قدیمی باعث می‌شود که زیاد اهمیتی به پولی که خرج می‌کنیم ندهیم. این مسئله برای باندل‌ها بیشتر از همیشه مشهود است، واقعا چه کسی دوست ندارد که تمامی عناوین موردعلاقه خود را به صورت ریمستر شده بر روی یک یا دو دیسک نداشته باشد؟
پس یکی از جواب‌های این سوال این است که محتوای اضافی و یا داشتن تمامی عناوین مجموعه در یک دیسک می‌تواند دلیل خوبی برای ارزش پیدا کردن یک ریسمتر باشد. حس و حال نوستالژی هم که این عناوین دارند می‌توانند دلیل خوبی برای خریدن عناوین ریمستر شده باشد. مطمئنا قرار دادن یک دیسک درون کنسول خیلی راحت‌تر از بیرون آوردن یک کنسول قدیمی و وصل کردن آن برای بازی کردن یک بازی قدیمی است.
در آخر اما باید گفت که ارزش یک بازی ریمستر شده کاملا به خود گیمر بستگی دارد. با وجود تمام اعتراضاتی که به این‌گونه عناوین و سیاست‌های جدید شرکت‌ها می‌شود بازی‌های ریمستر شده باز هم به حیات خود ادامه خواهند داد، زیرا همیشه افرادی وجود دارند که آن‌ها را خریداری کنند. در نهایت باید گفت که آینده ریمسترها فقط به دو فاکتور بستگی دارد، بازخوردی که شرکت‌ها دریافت می‌کنند و رفتاری که گیمرها در مقابل این‌گونه عناوین دارند.
https://the-artifice.com/remasters-originality-gaming-industry/
