بازی Soulcalibur 6 به تازگی توسط شرکت باندای نامکو (Bandai Namco) منتشر شده و تجربه مبارزهای خوب را برای دوست داران این سبک به ارمغان آورده است. در این مطلب قصد داریم تا این بازی را از نظر فنی و گرافیکی برروی دو کنسول میان نسلی پلیاستیشن ۴ پرو و ایکسباکس وان ایکس بررسی کنیم بنابراین با وبسایت گیمشات همراه باشید.
بیش از شش سال از زمان عرضه نسخه پیشین سری Soulcalibur، یعنی بازی Soulcalibur 5 زمان میگذرد. این بازی در نسل قبل، برای کنسول های پلیاستیشن ۳ و ایکسباکس ۳۶۰ عرضه شد و با این که عنوان بدی نبود، اما چه از نظر تبلیغاتی و چه از نظر مسائل کیفی، نتوانست آن طور که باید و شاید بدرخشد و موفق باشد. با عملکردی که نسخه پنجم بازی از خود نشان داد، آینده سری در هالهای از ابهام قرار گرفت و با آغاز نسل جدید کنسولها نیز این هاله پررنگ تر به چشم آمد اما سرانجام در مراسم The Game Awards 2017 بود که شرکت باندای نامکو رسما بازی Soulcalibur 6 را تایید کرد و در مدت زمان پیش از انتشار بازی نیز آن قدر تیزر و تریلر از بازی به ما نمایش داد که انتظارات همه را بالا برد. خوشبختانه میتوانیم بگوییم که بازی Soulcalibur 6 توانسته حداقل از نظر گیمپلی (که اساس هر بازی، به خصوص بازی مبارزهای و فایتینگ است)، انتظارات را خیلی خوب برآورده کند. اما همان طور که میدانید، قصد ما در این جا بررسی گیمپلی بازی Soulcalibur 6 نبوده و میخواهیم برروی مسائل فنی و گرافیکی این عنوان مبارزهای تمرکز کنیم. جدا از تمام بحثهای دیگر، بازی Soulcalibur 6 از نظر فنی و گرافیکی بسیار جالب و نمونهای خوب برای بررسی است.
از آن جایی که شرکت باندای نامکو در سال گذشته نیز یک بازی مبارزهای بسیار بزرگ و مورد انتظار به نام Tekken 7 را منتشر کرد، خیلی غافلگیر کننده نیست اگر در این مطلب، بازی Soulcalibur 6 را (از نظر بصری و فنی) با نسخه هفتمِ تِکِن مقایسه کنیم. سال ۲۰۱۷ (سال گذشته)، بازی Tekken 7 در میان جمع قابل توجهی از بازیهای مبارزهای با کیفیت و خوب مانند Injustice 2 و The King of Fighters XIV و… عرضه شد و توانست به خوبی و خوشی، پای سری را به نسل هشتم کنسولها باز کند. بازی Tekken 7 به لطف موتور آنریل انجین ۴ (Unreal Engine 4) توانست یک نمایش گرافیکی خوب و راضی کننده ارایه دهد که دلیل اصلی این نمایش خوب نیز رندرینگ بر پایه فیزیک و افکتهای نورپردازی بی نظیر بود که توانست نظر همه را به حود جلب کند. این بازی در انتها موفق شد با ارایه یک گیمپلی ایده آل و جلوههای بصری خوب، به یک انتخاب عالی برای بازیبازان و علاقه مندان به سبک مبارزهای تبدیل شد. حال، باندای نامکو در سال ۲۰۱۸ بازی Soulcalibur 6 را عرضه کرده و این عنوان نیز با همان موتور آنریل انجین ۴ ساخته شده است. با این حال، قضیه در مورد بازی Soulcalibur 6 کمی متفاوت است؛ این بازی نتوانسته از نظر بصری و گرافیکی، فناوری و دست آورد خوبی را که باندای نامکو با Tekken 7 به آن رسیده بود، به جلو حرکت دهد و آن را تکامل ببخشد. در بازی Tekken 7 ما شاید شخصیتها و محیط هایی با جزئیات، Shader های پیشرفته پوست، افکت ذرات فوقالعاده و مزیتهای به دست آمده توسط نورپردازی بر پایه فیزیک بودیم. این پارامترها در بازی Soulcalibur 6 به شکل عجیبی افت کرده یا به اصطلاح، دانگرید (Downgrade) شده است. در واقع، استفاده اغراق آمیز سازندگان از افکت Depth of Field نیز به عنوان یک کاور و پوشش عمل میکند تا بافتهای بی کیفیت یا فیلتر بد بافتها را تا حدی بپوشاند و مخفی کند. سیستم ذرات بازی نیز به اندازه ذرات در Tekken 7 خوب و تاثیر گذار نیست اما در سطح قابل قبولی هستند و کار خود را تا حدی انجام میدهند.
علاوه بر موارد بالا، میتوان در مورد Shader های متریال و راه حل Anti Aliasing بازی Soulcalibur 6 نیز صحبت کرد. اگر با عناوین ژاپنی آشنایی داشته باشید، میدانید که مشکل Anti Aliasing همیشه در این عناوین وجود داشتهاند و حتی زمانی که سازندگان از موتوری کاملا پیشرفته مانند آنریل انجین نیز استفاده میکنند، علاقهای به استفاده از راه حل Anti Aliasing پسا پردازش یا Post Proccessing ندارند تا لبهها یا به اصطلاح، Jaggy های موجود در صفحه را از بین ببرند. در بازی Soulcalibur 6 همین مشکل Jaggies در دور شخصیتها و لبههای اشیا دیده میشوند و علاوه بر این، در بعضی مواقع، Shaderهای متریال با کیفیت کمی رندر میشوند و بازیباز را به این فکر میاندازند که آیا بازی در انتقال خود از نسل هفتم به هشتم، مشکل دارد.
البته به غیر از این موارد منفی در بحث گرافیکی بازی Soulcalibur 6، نکات مثبتی نیز در این باره وجود دارد. سبک هنری یا آرت استایل بازی به شدت زیبا و چشم نواز است و از آن جایی که این موضوع در کل سری از قدیم تا امروز به چشم میآمده، خیلی هم غافلگیر کننده نیست. انیمیشنها در بیشتر مواقع بسیار نرم و خوب طراحی شدهاند و وزن خاص و مشخصی دارند. با تمام این تفاسیر، گل سرسبد ویژگیهای بصری بازی Soulcalibur 6، کیفیت کلی تصویر یا Image Quality است. به صورت کلی، تصویری که در یک قاب و به صورت رندر شده مشاهده میکنید، بسیار شگفت انگیز و عالی به نظر میرسد و همه چیز خیلی دقیق و تمیز است. این ویژگی عالی بازی یک پیشرفت بسیار خوب و چشمگیر نسبت به نسخه قبلی، یعنی بازی Soulcalibur 5 و یک موفقیت خوب برای استودیوی Project Soul به شمار میرود چرا که در نسخه قبلی، لحن بازی بسیار تاریک و مرده بود. اما نمیتوان از این نکته به راحتی عبور کرد که Soulcalibur 6 نسبت به بازی Tekken 7، یک دستاورد قابل قبول و رو به پیشرفت محسوب نمیشود و گویی یک قدم نیز به سمت عقب برداشته است. این موضوع از نظر نویسنده، دو دلیل دارد که دلیل اول خیلی به واقعیت نزدیک تر است؛ از آن جایی که Soulcalibur 6 پس از بیش از شش سال نسبت به نسخه قبلی عرضه میشود، باندای نامکو قصد داشته تا در مورد آن خیلی با احتیاط و مراقب عمل کند و به دلیل ریسکی بودن پروژه، خیلی برروی جنبه گرافیکی بازی کار خاصی انجام ندهد. دلیل دوم، بحث ما را به سمت موضوعات فنیتر میبرد؛ اگر به یاد داشته باشید و بدانید، بازی Tekken 7 برروی کنسول پلیاستیشن ۴ استاندارد با رزولوشن ۱۵۳۶×۸۶۴ و برروی کنسول پلیاستیشن ۴ پرو، با رزولوشن ۱۰۸۰p اجرا میشد؛ با این که هنوز تحلیلهای دقیق دیجیتال فاندری انجام نشده و نمیدانیم رزولوشن اجرایی دقیق بازی روی کنسولهای پایه و میان نسلی چقدر است، اما میتوان حدس زد که باندای نامکو قصد داشته تا با ثابت نگه داشتن سطح بصری بازی و حتی دانگرید کردن آن، از عملکرد و نرخ فریم بازی با خیال راحت، اطمینان پیدا کند.
حال، در قسمت آخر این مطلب قصد داریم تا تفاوتهای گرافیکی بین دو نسخه پلیاستیشن ۴ پرو و ایکسباکس وان ایکس را بررسی کنیم و البته کمی از عملکرد و نرخ فریم بازی صحبت کنیم. به غیر از بحث رزولوشن اجرایی (که گفته شد هنوز مقدار دقیق آن روی کنسولها مشخص نیست)، تفاوتهای دیگری نیز بین این دو نسخه وجود دارد. بازی برروی کنسول ایکسباکس وان ایکس، Anti Aliasing بهتری داشته و Ambient Occlusion مقداری بهتر به نظر میرسد. علاوه بر این، یک سری تفاوت ها در بحث دورنماها یا Draw Distance هم دیده میشود. در طرف دیگر و برروی کنسول پلیاستیشن ۴ پرو، بازی بافتهایی با رزولوشن کمتر دارد و به طور کلی میتوان گفت که کیفیت بافتها در هر نسخه، ضعیف به نظر میرسد. به غیر از تفاوتهایی که در بالا به آنها اشاره شد، دو نسخه کنسولهای میان نسلی از نظر بصری در یک سطح قرار دارند. در زمینه عملکرد و نرخ فریم، میتوان گفت که بازی Soulcalibur 6 حداقل برروی کنسولهای میان نسلی، عالی و تقریبا بی نقص عمل کرده است. بازی در هنگام گیمپلی اصلی به هیچ عنوان افت فریم ندارد و نرخ فریم همیشه روی ۶۰ بر ثانیه قفل است اما در مواقعی که شخصیت خود را انتخاب کرده یا استیج مسابقه را تعیین میکنید، یک سری افت فریم نامعمول دیده میشود که البته هیچ تاثیری برروی گیمپلی اصلی بازی نمیگذارد. در آخر، مشخص است که بازی Soulcalibur 6 برروی کنسول ایکسباکس وان ایکس، بهتر از باقی کنسولها اجرا میشود و بهترین مکان برای تجربه این عنوان است.
بازی Soulcalibur 6 ممکن است از نظر گرافیکی و بصری، کمی ناامید کننده باشد و در مقایسه با Tekken 7، پیشرفتی را حاصل نکرده باشد اما یک عنوان مبارزهای یا فایتینگ فوقالعاده در این نسل از کنسولها محسوب میشود و تجربه آن برای تمام طرفداران سری و علاقه مندان به سبک مبارزهای، اجباری است. Soulcalibur 6 یکی از بهترین بازیهای مبارزهای نسل است و گیمپلی شگفت انگیزی که دارد، هر فایتینگ بازی را راضی میکند.