بیست عدد از بدترین انیمیشن‌های تاریخ بر اساس امتیاز Rotten Tomatoes 

برای بررسی بدترین انیمیشن‌های تاریخ باید بدانیم فیلم‌های پویانمایی هزینه، نیروی انسانی و کوشش فراوانی را می‌طلبند از این رو استودیوها معمولا دوست ندارند بر روی آن‌ها خطر کنند.

به هر حال هنگامی که یک استودیو خطر می‌کند و زمان و انرژی و سرمایه بایسته را به کار می‌گیرد باز هم برخی پویانمایی‌ها خیلی چشمگیر از آب در نمی‌آیند.

وقتی قواعد پویانمایی درست نیست یا شخصیت‌ها راضی کننده نیستند و یا داستان تکراری است، مردم درباره ناامیدی‌شان از آن اثر اظهار نظر فراوانی می‌کنند. استانداردهای فیلم پویانمایی‌ از گذشته تا به اکنون به وسیله شرکت‌هایی همانند Disney و Pixar یا Dream Works بسیار بالا رفته و بیننده شاید در برابر عناصر غلط فیلم‌ها بسیار حساس و سنگدل باشد.

برای پیدا کردن فیلم‌های پویانمایی‌که از نظر نقدها و رتبه‌های منفی در بدترین وضع ممکن هستند به سراغ تارنمای Rotten Tomatoes رفتیم که در این زمینه بزرگ‌ترین پایگاه اینترنتی هنر سینما است. در این نوشتار به سراغ فیلم‌هایی پویانمایی بلندی رفته‌ایم که در سینماهای آمریکا پخش شده‌اند و همچنین از عوامل تولید مطرحی مانند کارگردان و نویسنده‌های سرشناس بهره‌مند بوده‌اند.

Shrek the Third

Shrek اولین پویانمایی Dream Works بود که هم از نظر فروش و هم منتقدان کامیاب بود. شرک نخستین جایزه اسکار کمپانی Dream Works را در رقابت با پویانمایی Monsters Pixar در سال ۲۰۰۲ برای آن‌ها به ارمغان آورد. این فیلم نشان داد Dream Works هم می‌تواند یک مجموعه پویانمایی نوین را بر پایه شخصیتی جدید تولید کند. کاری که Disney طی سال‌ها انجام داده بود. به هر روی از آنجا که داستان عشقی شرک و فیونا در نسخه دوم کم‌وبیش حل شد ظاهرا چیز زیادی از داستان این سری نمانده بود تا در نسخه سوم مورد جست و جو قرار گیرد.

شرک سوم بدون شک بدترین فیلم در تمام مجموعه شرک است که به ما یاد داد داشتن شخصیت‌های نام آشنا به تنهایی دلیل سربلندی فیلم نیست. امتیاز ۴۱% در تارنما Rotten Tomato چیزی بود نه نصیب فیلم شد.

Cars 2

سری Cars برای Disney و Pixar از دید اقتصادی بسیار موفقیت آمیز بوده است. از فروش وسایل جانبی و پارک‌هایی بر اساس این پویانمایی گرفته تا همکاری‌های تبلیغاتی و حتی فروش خوب در سینماها همه مجریان این موفقیت بازرگانی به شمار می‌آیند. با این همه در نظر منتقدان، مجموعه Cars در مقایسه با سایر آثار Pixar جایگاه خوبی ندارد.

Cars 2 با میانگین امتیاز ۳۹% پایین‌ترین رتبه را در میان آثار Pixar دارد. در رده‌های پس از آن فیلم سوم Cars با امتیاز ۶۶% و اولین نسخه نیز با امتیاز ۷۴% قرار می‌گیرند. به غیر از مجموعه Cars پویانمایی The Good Dinosaur با امتیاز ۷۴% پایین‌ترین رتبه را در میان آثار Pixar دارا است.

Pixar تا به اکنون هجده پویانمایی بلند تولید کرده که دوازده تای آنان در تارنما Rotten Tomatoes امتیاز بالاتر از ۹۰% را دارند.

Brother Bear

پویانمایی Brother Bear شرکت Disney نمونه درخشان دیگری از موفقیت تجاری است که هیچ ارتباطی مستقیمی با نظر منتقدان ندارد. این دومین پویانمایی تازه غیر اقتباسی است که پایین‌ترین رده یعنی ۳۸% را در میان عناوین این شرکت دارد.

در روی کاغذ همه چیز برای Brother Bear ایده آل به نظر می‌رسید. صداپیشگان مطرح، آهنگسازی Phil Collins و کارگردانی دو تن از کارکشته‌های Disney یعنی Aaron Blaise و Robert Walker همه در این پروژه دخیل بودند. اما خود فیلم به دل منتقدان ننشست. هرچند عاملی به شکل آشکار خیلی ضعیف نبود، اما فیلم به خصوص در مقایسه با آثار کلاسیک Disney برتر به نظر نمی‌رسید. این فیلم همراه با پویانمایی‌های Dinosaur، Atlantis: The Lost Empire و سایر فیلم‌های آن دوره، دهه آغازین سده بیست و یکم را برای استودیو پویانمایی والت Disney سخت کردند.

Ice Age 4: Continental Drift

با وجود موفقیت نسبی تیم Blue Sky Studios کمپانی فاکس با مجموعه پویانمایی‌های Rio، این استودیو کم و بیش به طور کامل پیرامون موفقیت Ice Age اوج گرفت. از سال ۲۰۰۲ پویانمایی Ice Age با فروش خوبش باعث مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفتن این استودیو شد.

تا سال ۲۰۱۲ فیلم‌های بیشماری از این سری عرضه شده که نسخه چهارم علائم بی بخار شدن این مجموعه را نمایان کرد. در آن زمان فیلم جدید به بازار آمد تا بتواند هویت تولید کننده را در برابر بزرگانی بسان Pixar و Disney پاسبانی کند.

Ice Age 4: Continental Drift میانگین امتیاز ضعیف ۳۷% را به دست آورد که افت سهمگینی در سنجش با اولین نسخه با امتیاز ۷۷% به حساب می‌آید.

Mars Needs Moms

پویانمایی Mars Needs Moms محصول مشترک کمپانی والت Disney (البته نه بخش پویانمایی!) وImage Movers Digital بود که با تبلیغات گسترده‌ای در سال ۲۰۱۱ عرضه شد ولی این تبلیغات مردم را به فیلم جذب نکرد. بودجه فیلم صد و پنجاه میلیون دلار بود ولی فقط سی و نه میلیون دلار فروش کرد و در تارنما Rotten Tomatoes امتیاز ۳۷% را به دست آورد.

داستان درباره پسری است که تلاش می‌کند مادرش را از دست مریخی‌هایی که برای برنامه ریزی روبات‌هایشان به تندیس مادران نیاز دارند را رهایی دهد.

این واپسین همکاری والت Disney با ImageMovers Digital بود. صاحب این استودیوآقای Robert Zemeckis است که نویسندگی و کارگردانی سه گانه Back To The Future را در کارنامه دارد.

Chicken Little

پویانمایی Chicken Little اولین پویانمایی بلند و سراسر سه بعدی والت Disney بود که گام بزرگی برای آن‌ها که همیشه بر پویانمایی‌های طلقی دو بعدی پافشاری داشتند به حساب می‌آمد. این همچنین اولین فیلم Disney بود که در قالب سه بعدی بر پرده سینماها به نمایش در می‌آمد.

Chicken Little موفقیت مالی نسبی‌ای تجربه کرد که بهتر از سایر پویانمایی‌های سال ۲۰۰۰ Disney بود. اما این فیلم در نقدهای منفی غرق شد و با امتیاز ۳۶% در تارنما Rotten Tomatoes تبدیل به پایین رده‌ترین پویانمایی Disney شد.

واحد پویانمایی Disney تنها توانست در سال ۲۰۰۹ با Princess and the Frog خود را بازیابی کند. Disney با یک داستان شاهزاده‌ای طلقی دیگر به ریشه‌هایش بازگشت. در سال ۲۰۱۰ بود که پویانمایی Tangled اولین فیلم سه بعدی Disney بود که توانست هم نزد بینندگان و هم نزد منتقدان آبرو داری کند.

Shark Tale

به جز موسیقی این فیلم که بسیار پرآوازه شد و در تمام دنیا فروش چند میلیونی داشت، چیز به درد بخور دیگری درباره آن وجود نداشت.

با پیروزی‌ای که فیلم‌های Shrek و Shrek2 به دست آوردند، کمپانی تهیه کننده نقشه‌های فراوانی برای پویانمایی جدید Shark Tale داشت اما هیچ کدام از آن‌ها نتیجه ندادند. فیلم بزرگ سالانه تر از چیزی بود که برای کودکان قابل درک باشد و از آن لذت ببرند. داستان کوسه امتیاز ۳۵% را به دست آورد که پایین‌ترین رتبه میان آثار پویانمایی Dream Works بود.

همچنین این اثر از زیر سایه Finding Nemo شرکت Pixar بیرون نشد که هم در فروش و هم میان منتقدان به محبوبیت دست یافته بود. به خاطر موقعیت داستانی این دو فیلم، ناچار آن دو همیشه با یکدیگر هم سنجی می‌شوند.

Escape From Planet Earth

کمپانی Weinstein چند بار تلاش کرد تا به گستره فیلم‌های پویانمایی وارد شود اما هر دفعه با شکست روبرو شد و پویانمایی Escape From Planet Earth یکی از بزرگ‌ترین نمونه‌ها برای شکست‌های آنان است.

این فیلم که با همکاری یک شرکت کانادایی ساخته شد پیرامون فضایی‌هایی است که می‌خواهند با گریز از زمین به سیاره خود بازگردند. ایده‌ای که در سال ۱۹۸۲ در فیلم سینمایی E.T. The Extra-Terrestrial و در سال ۲۰۰۲ نیز در E.T. The Extra-Terrestrial به کار رفته بود. بر خلاف این نمونه‌های سربلند،Escape From Planet Earth پاسخ نداد و به امتیاز ۳۳% در تارنما Rotten Tomatoes رسید.

کارگردان این فیلم در پایان به عنوان هنرمند استوری بورد به پروژه‌هایی نظیر Despicable Me، Minions و The Secret Life of Pets پیوست.

Planes

Planes عنوانی فرعی برای پویانمایی Cars بود که البته واحد پویانمایی Disney و همچنین Pixar دخالت مستقیمی در تولید آن نداشتند.

درست همسان Cars، پویانمایی Planes نیز درباره وسایل نقلیه‌ای پروازی بود که زنده بوده، نام و شخصیت داشتند. این فیلم در ریشه برای پخش در شبکه نمایش خانگی ساخته شد اما سرانجام راهش را به پرده سینماها باز کرد.

افزون بر این که فیلم به خاطر بودجه بسیار پایینش ضعیف بود، به وسیله منتقدان نیز بمباران شد و بر امتیاز ۲۵% فرود آمد. یکی از منتقدان درباره این فیلم در سال ۲۰۱۳ نوشت: “همچنان که فیلم برای یک اثر نمایش خانگی ضعیف است، سزاواری پخش در سینماها را نیز ندارد”.

Hop

همانند Planes این فیلم نیز امتیاز ۲۵% دارد که پایین‌ترین امتیاز یک فیلم پویانمایی برای استودیو Illumination Entertainment’s بود و در فروش نیز توفیق بسیار کوچکی داشت.

محوریت داستان درباره خرگوشی است به نام ای.بی که آرزو دارد نوازنده درام شود. کارگردان این اثر آقای Tim Hill است که پیش‌تر با کارگردانی Alvin and the Chipmunks و دستیار نویسندگی درThe SpongeBob Square Pants Movie برای خود شهرت نسبی به هم زده بود.

در بهترین حالت می‌توان گفت منتقدان جذب Hop نشده بودند. به ویژه که این فیلم یک سال پس از Despicable Me عرضه شد که دوست داشتنی‌ترین و پر فروش‌ترین محصول Illumination Entertainment’s به حساب می‌آید.

Barnyard

پویانمایی Barnyard محصول مشترک امریکا و آلمان است که سال ۲۰۰۶ به پرده سینماها رفت. زمینه داستانی آن بسیار ساده بود. حیوانات سرخوش و خوش ‌گذران یک مزرعه می بایست بیاموزند که در زندگی مسئولیت پذیر باشند.

با این که فروش فیلم دو برابر بودجه ناچیز آن بود اما در مجموع میان مخاطبان و منتقدان بی‌ارزش انگاشته شد. با امتیاز ۲۲% که فیلم به دستاورد می‌توان آن را جزو ده تا از بدترین فیلم‌های انیمیشن تاریخ سینما قرار داد.

The Wild

یک فیلم پویانمایی دیگر از Disney که واحد پویانمایی این کمپانی در آن همکاری نداشت. این فیلم که یک سال پس از Madagascar عرضه شده بود خواه نا خواه با آن هم سنجی می‌شد. هر دوی این پویانمایی‌ها در خارج از باغ جانوران باغ مرکزی نیویورک جریان می‌یافتند. اما فیلم Madagascar تراز متوسط ۵۵% را به دست آورد در حالی که The Wild صاحب امتیاز ۲۰% شد و به علاوه به دشواری توانست بودجه هشتاد میلیون دلاری‌اش را بازپرداخت کند و با شتاب اثری فراموش شده از Disney شد.

صداپیشه شخصیت محوری یعنی شیر به وسیله Kiefer Sutherland، قهرمان سریال ۲۴ صورت گرفت و C.O.R.E. Digital Pictures نیز وظیفه تولید را بر دوش داشت که همانا پس از The Wild دیگر فیلم پویانمایی تولید نکرد.

Strange Magic

این فیلم در سال ۲۰۱۵ واپسین کاری بود که George Lucas، کارگردان اصلی سری جنگ‌های ستاره‌ای، در آن نقشی داشته است.

فیلم که از نمایشنامه Midsummer Night’s Dream اثر ویلیام شکسپیر اقتباسی آزاد گرفته شده بود به وسیله استودیو Lucasfilm شرکت Disney تولید شد. این فیلم دومین اثر سراسر پویانمایی Lucasfilm بعد از پویانمایی Star Wars: The Clone Wars محصول سال ۲۰۰۸ بود.

حتی با وجود آبشخور شکسپیری و دخالت George Lucas و توان بازاریابی Disney هم فیلم سیزده میلیون دلار بیشتر فروش نکرد و به امتیاز ۱۸% در Rotten Tomatoes دست یافت.

Strange Magic به دست آقای Gary Rydstrom کارگردانی شده بود که از هفده بار نامزدی اسکار برای کارشناسی صدای فیلم‌ها هفت جایزه را هم با خود به خانه برده است. بی‌چون و چرا این آغاز بسیار سختی برای Lucasfilm بود که در آن هنگام به تازگی به دارایی‌های Disney پیوسته بود.

A Troll In Central Park

فیلمی از آقایان Don Bluth و Gary Goldman که در پیشینه خود پویانمایی‌ای مانند The Land Before Time را داشتند. فیلمی از استودیو Warner Bros Family Entertainment که تنها هفتاد و یک هزار دلار فروش کرد. بله درست خواندید، تنها هفتاد و یک هزار دلار که این تا به امروز کم فروش‌ترین کار آقای Don Bluth بوده است.

هرچند بینندگان جهانی فیلم نسبت به خاک آمریکا بهتر بود اما این حقیقت موجب نشد کهA Troll In Central Park از تارنما Rotten Tomatoes امتیاز ۱۷% نگیرد. این موضوع فیلم را به یکی از بدترین آثار در زمینه فروش و تراز بندی تاریخ سینمای پویانمایی بدل کرد.

این پویانمایی در انگلستان با نام دیگری معرفی و بازاریابی شد تا شاید نام بازرگانی فیلم دوباره احیا شود که با این همه این کار چندان تاثیرگذار نیز نبود.

Free Birds

این فیلم با شماره ۱۷% که در Rotten Tomatoes دارد با A Troll In Central Park خویشاوند است. Free Birds به وسیله استودیوی کوچکی به نام Reel FX ساخته شد که پویانمایی The Book Of Life از دیگر تولیدات آنان است.

با وجود کوچک بودن استودیو، صداپیشگان خوبی برای کار گزینش شدند. همچنین کارگردان آن نیز آقای James Hayward بود. کسی که به عنوان پویانما در آثار بزرگ Pixar همانند Toy Story همدستی داشته است. با وجود بازخورد بسیار منفی منتقدان، Free Birds توانست صد و ده میلیون دلار فروش کند که در برابر بودجه پنجاه و پنج میلیون دلاری‌اش پیروزی شیرینی انگاشته می‌شد.

Legends of Oz: Dorothy’s Return

اقتباسی از رمان Dorothy of Oz نوشته Frank Baum، دستاورد شرکت Summertime Entertainment’s، در سبک پویانمایی موزیکال که در سال ۲۰۱۳ شکستی مفتضحانه بود و استودیو سازنده را نابود کرد. این استودیو پس از همین یک فیلم گردآوری شد.

Legends of Oz: Dorothy’s Return که قرار بود دنباله‌ای برای فیلم دوست داشتنی The Wizard of Oz سال ۱۹۳۹ باشد فقط توانست هجده میلیون دلار از بودجه هفتاد میلیون دلاری‌اش را بازگرداند و امتیاز بسیار بد ۱۶% درصد را هم به دست آورد. فیلم بسیار به قطعات آهنگ وابسته بود که این باره نیز به سختی به وسیله منتقدان بمباران شد.

Ice Age 5: Collision Course

پویانمایی Ice Age 5: Collision Course از برای امتیاز ۱۵% در این سیاهه قرار گرفته و Ice Age تنها سری است که دو بار در فهرست ما قرار دارد که این موضوع قابل افتخاری برای تولیدکنندگانش نیست.

Ice Age 5: Collision Course دوباره ماجراهای شخصیت‌های شناخته شده خود را دنبال می‌کند. جایی که یک بار دیگر در تاریخ سینما برای گریختن از موقعیت‌های تکراری، قصه‌ای با عناصر فضایی به کار گرفته شده است.

از بودجه صد و پنج میلیون دلاری فیلم، فروش چهارصد و هشت میلیون دلاری به دست آمد که چنین دستاوردی، اثبات می‌کند تارنما Rotten Tomatoes همیشه هم خاستگاه بایسته‌ای برای پیشینی میزان موفقیت تجاری یک فیلم نیست. مجموعه Ice Age هنوز خوب کار می‌کند و بلیت می‌فروشد.

Hoodwinked Too! Hood VS. Evil

این پویانمایی که در سال ۲۰۱۱ عرضه شد دنباله‌ای برای Hoodwinked سال ۲۰۰۵ بود که داستان کهن شنل قرمزی را باز تعریف کرد. اگرچه این بار نیز شکستی برای کمپانی سازنده حاصل شد که می‌خواست به عرصه سینمای پویانمایی برای خود جایی باز کند.

با این که فیلم اول امتیاز ۴۶% به دست آورده بود اما فیلم دوم با آن نام عجیبش از پای بست خیلی بد بود و امتیاز ۱۱% را به دست آورد و از سوی مخاطبان نیز پذیرفته نشد.

فیلم که برای شخصیت مادربزرگ از خانم Glenn Close افسانه‌ای بهره می‌برد سرانجام به فروش شانزده میلیون دلاری دست یافت.

The Nut Job

پویانمایی The Nut Job کار مشترکی میان سه کشور آمریکا، کانادا و کره جنوبی بود که بودجه‌ای چهل و دو میلیونی نیز داشت. فیلم در سال ۲۰۱۴ به فروش صد و بیست میلیونی دست یافت اما در Rotten Tomatoes به امتیاز ۱۰% نایل آمد.

منتقد پایگاه اینترنتی Screen Rant’s که به پویانمایی امتیاز دو و نیم از پنج داد و دنیای رنگارنگش را ستود، درباره آن نوشت: “فقط انتظار نداشته باشید تا سال آینده چیز زیادی از این فیلم به یادتان بماند”. در وقع The Nut Job فراموش شدنی و غیر ضروری بود.

به تازگی فیلم دوم به نام The Nut Job 2: Nutty By Nature نیز بر پرده سینماها به نمایش در آمد که آن نیز به همان میانگین امتیاز ۱۰% دست یافت.

Norm of the North

ا این همه پویانمایی داغان که در تاریخ سینما وجود دارد شگرف است که چرندترین پویانمایی در فهرست ما همین به تازگی به نمایش در آمده است!

Norm of the North برای چندی در Rotten Tomatoes امتیاز ۰% داشت ولی پس از این که نقدهای بیشتری پخش شد فیلم به امتیاز ۹% رسید و به ضعیف‌ترین پویانمایی بلند تاریخ سینما بدل شد.

غافلگیر کننده است که بدانید شرکت Lionsgate بیست و هفت میلیون دلار از فیلم حاصل کرد که در برابر هزینه هجده میلیونی تولیدش، با گونه‌ای پیروزی طرف هستیم. با این همه در حقیقت فیلم در هفته Martin Luther King آمریکا آغاز به نمایش کرد که بی فیلم‌ترین هنگام سال به شمار می‌آید.

نظر شما در مورد بدترین انیمیشن‌های تاریخ از نگاه Rotten Tomatoes چیست؟