بنچمارک: عملکرد بازی Crash Bandicoot N. Sane Trilogy بر روی پی‌سی

اخیرا بازی Crash Bandicoot N. Sane Trilogy که بازسازی سه‌گانه اصلی این مجموعه است برای رایانه‌های شخصی منتشر شده و طرفداران زیادی را به وجد آورده است. در ادامه مطلب قصد بررسی عملکرد این بازی برروی پی‌سی را داریم.

بازی Crash Bandicoot N. Sane Trilogy اولین‌بار به صورت انحصاری برای کنسول پلی‌استیشن ۴ منتشر شد و توانست فروش فوق‌العاده خوبی را از خود بجا گذاشته و چندین هفته صدرنشینی در جدول فروش بریتانیا را تجربه کند. همین موضوع باعث شد تا ناشران این بازی، به فکر انتشار آن برروی دیگر پلتفرم‌ها بیافتند. به رسم عادت همیشه و از آنجا که اخیرا نسخه رایانه‌های شخصی بازی Crash Bandicoot N. Sane Trilogy عرضه شده است، به بنچمارک گیری این بازی پرداخته‌ایم که نتایج به شرح زیر است.

مقدمه

برای شروع کار، لازم به ذکر است که ما برای بنچمارک گیری این بازی از یک پردازنده Intel i7 4930K (اورکلاک شده تا ۴.۲ گیگاهرتز)، رم ۸ گیگابایتی، کارت‌های گرافیک AMD Radeon RX 580 و RX Vega 64 و Nvidia GTX 980Ti و GTX690 به صورت جداگانه، برروی ویندوز ۱۰ ۶۴ بیتی همراه با آخرین درایورهای Nvidia و AMD استفاده کرده‌ایم. از آنجایی که نویدیا، قابلیت SLI را برای این بازی فعال نکرده است، پس کارت GTX 690، عملکرد مشابی با GTX 680 دارد.

استودیوهای Iron Galaxy و Vicarious Visions که بازسازی این بازی را برعهده داشته‌اند، تعداد قابل قبولی از گزینه‌های گرافیکی را برای این بازی درنظر گرفته‌اند. دارندگان رایانه‌های شخصی می‌توانند کیفیت سایه‌ها را تنظیم کنند، مقدار Anti-aliasing را تغییر دهند، نرخ فریم بازی را بین ۳۰ و ۶۰ فریم در ثانیه تغییر بدهند و البته مواردی مانند ambient occlusion، depth of field، fur blur و خون را فعال یا غیر فعال کنند. اگرچه این گزینه‌ها بسیار محدود هستند، اما برای عنوانی که یک بازسازی کنسولی به حساب می‌آید، قابل قبول است.

در تصویر زیر می‌توانید گزینه‌های گرافیکی این بازی را مشاهده کنید.

عملکرد قطعات مختلف

برای بررسی عملکرد بازی Crash Bandicoot N. Sane Trilogy برروی طیف وسیعی از پردازنده‌های مختلف، علاوه‌بر استفاده از یک پردازنده شش هسته‌ای، به شبیه‌سازی یک پردازنده دو هسته‌ای و یک پردازنده چهار هسته‌ای پرداختیم و خوشحالیم که اعلام کنیم حتی یک پردازنده دو هسته‌ای امروزی هم می‌تواند این بازی را با فریم‌ریت بالای ۱۰۰ فریم در ثانیه اجرا کند. این بازی عموما از دو هسته / Thread استفاده می‌کند؛ در نتیجه عملکرد پردازنده‌های چهار هسته‌ای و شش هسته‌ای هیچ تفاوتی با هم ندارند. با توضیحات ذکر شده مشخص است که حتی برروی پردازنده‌های دو هسته‌ای هم لازم به فعال کردن تکنولوژی Hyper Threading نیست و می‌توانید با خیالی راحت به تجربه این بازی بپردازید.

نکته خارق‌العاده دیگری که درمورد بازی Crash Bandicoot N. Sane Trilogy وجود دارد، این است که طیف وسیعی از سیستم‌های مختلف می‌توانند این بازی را برروی کیفیت Ultra و رزولوشن ۱۰۸۰p اجرا کنند. کارت گرافیک GTX 690 ما برروی حالت تک کارت گرافیکی، قادر بود تا این بازی را با حداقل نرخ فریم ۵۰ فریم در ثانیه و میانگین ۵۸ فریم در ثانیه به اجرا در آورد. از طرف دیگر کارت GTX 980Ti می‌تواند این بازی را با حداقل نرخ فریم ۱۳۴ و میانگین ۱۵۰ فریم در ثانیه اجرا کند که نشان می‌دهد این کارت گرافیکی قدرتمند می‌تواند به راحتی بازی Crash Bandicoot N. Sane Trilogy را ببلعد!

قبل از انتشار این بازی برروی رایانه‌های شخصی، سازندگان تایید کرده بودند که قابلیت غیرفعال کردن «محدودگر نرخ فریم» در این بازی وجود دارد، اما آن چیز که از بررسی‌ها پیداست، نشان می‌دهد که این قابلیت، تنها در کارت‌های گرافیکی شرکت انویدیا قابل استفاده است. در کارت‌های گرافیک AMD بازی برروی نرخ فریم ۵۰ فریم در ثانیه قفل شده است و به هیچ وجه تغییر نمی‌کند! هنوز مشخص نیست که مشکل از کجاست، اما می‌دانیم که دو کارت Radeon RX580 و Radeon RX Vega 64 حتی قادر به قفل شدن برروی ۶۰ فریم در ثانیه هم نیستند که بسیار عجیب و غیرطبیعی است. به نظر می‌رسد هیچ راهی برای تغییر این وضعیت وجود ندارد؛ زیرا با وجود انجام کارهایی مانند، تغییر قالب نمایشگر (Display Mode)، غیرفعال کردن VSync از قسمت AMD Control و فعال کردن محدودگر برروی ۶۰ فریم در ثانیه، باز هم نتوانستیم به تغییرات موردنظر دست پیدا کنیم.

در حالی که هردو کارت RX 580 و RX Vega 64 قادر به دریافت ۵۰ فریم در ثانیه برروی کیفیت ۱۰۸۰p هستند، کارت دوم قادر است همین نرخ فریم را بدون کوچک‌ترین نوسانی برروی کیفیت ۴K هم اجرا کند. با اینکه کارت GTX 980Ti در کیفیت ۴K با نوساناتی همراه است، اما قادر است به صورت میانگین، خروجی معادل ۶۲ فریم در ثانیه ارائه دهد که در شرایطی تا مقدار ۵۲ فریم در ثانیه سقوط می‌کند. با توضیحات ذکر شده، مشخص است که مسئولات استودیوی Iron Galaxy و AMD باید برای رفع این مشکل عجیب، دست به همکاری بزنند.

بازی Crash Bandicoot N. Sane Trilogy از نظر بصری، بسیار زیبا است و از آن می‌توان به عنوان یک بازسازی کم‌نقص برای نسخه‌های کلاسیک Crash Bandicoot نام برد. تمام بافت‌ها و مدل‌سازی کاراکترها در این بازی ارتقا یافته‌اند و البته به لطف قابلیت (Fur Effect) که مربوط به مو و پشم کاراکترها است، شاهد زیباترین Crash تاریخ هستیم. ضمن اینکه این بازسازی، تمام زیبایی‌های نسخه‌های اوریجینال را حفظ کرده است تا طرفداران قدیمی این سری، همان حس آشنای مجموعه Crash Bandicoot را لمس کنند.

نتیجه

در مجموع بازی Crash Bandicoot N. Sane Trilogy یک بازسازی عالی به شمار می‌رود که عملکرد بسیار بهینه‌ای برروی رایانه‌های شخصی مختلف دارد. یک پردازنده دو هسته‌ای امروزی به راحتی از پس اجرای این بازی برمی‌آید و کارت‌های گرافیک شرکت انویدیا هم عملکرد بسیار خوبی را در این بازی از خود به جای می‌گذارند، اما مشکل اصلی بازی، مربوط به کارت‌های گرافیک شرکت AMD و قفل بودن نرخ فریم برروی ۵۰ فریم در ثانیه برروی این کارت‌ها (حتی مدل‌های قدرتمند) است که نیازمند همکاری سازندگان بازی و مهندسین AMD برای حل این محدودیت است. البته نکته مثبت در این است که حتی با وجود این مشکل هم، کیفیت بازی Crash Bandicoot N. Sane Trilogy در رایانه‌های شخصی، یک سر و گردن از نسخه‌های کنسولی بالاتر است (کنسول‌های پلی‌استیشن ۴، ایکس باکس وان و سوئیچ این بازی را با فریم‌ریت ۳۰ فریم در ثانیه اجرا می‌کنند).

در ادامه می‌توانید اسکرین شات‌های مربوط به گیم‌پلی این بازی را مشاهده کنید.

نظر شما چیست؟ آیا از عملکرد این بازی برروی رایانه‌های شخصی راضی هستید؟ نظر خود را با ما به اشتراک بگذارید.