بازی Just Cause 4 مدتی است که عرضه شده و توانسته یک اکشن خالص و سرگرم کننده را به بازیبازان و طرفداران این سری هدیه بدهد. با گیمشات همراه باشید تا این عنوان را از نظر فنی و بصری، روی تمامی پلتفرمها بررسی نماییم.
استودیوی Avalanche همیشه در طول این سالها، از نظر فنی و بصری، عناوین جاه طلبانه و با کیفیتی را تولید کرده است. این استودیو در نسل گذشته با نسخه دوم سری Just Cause، بسیاری از بازیبازان را شگفت زده کرد و در این نسل هم دو بازی با نامهای Just Cause 3 و Mad Max را ارایه کرده است. Avalanche با این که همیشه در زمینههای بصری پیشرو و جاه طلب بوده، اما در بیشتر مواقع، نتوانسته تعادل میان جلوههای بصری عالی و عملکرد را به وجود بیاورد. به عنوان مثال، بازی Just Cause 3 که در سال ۲۰۱۵ و در نسل فعلی کنسولها عرضه شد، با این که فیزیکی خارقالعاده و Image Quality خیره کنندهای داشت، اما پر بود از باگها و مشکلات فنی که باعث میشدند آن اکشن بی وقفه و دنیای زیبای بازی، کمتر به چشم بیاید و کمی فراموش شود. حال، بازی Just Cause 4 ساخته جدید آنها است و به دور از هر گونه نقد و قضاوت در مورد گیمپلی و جنبههای دیگر بازی، باید ببینیم که آیا این عنوان توانسته نقصهای فنی نسخه پیشین خود را رفع کند یا خیر؟
پیش از این که به سوال بالا پاسخ بدهیم و پای اعداد و ارقام دقیق را وسط بکشیم، اجازه دهید تا به برخی از ویژگیهای فنی و بصری بازی Just Cause 4 اشارههایی داشته باشیم. سازندگان برای ساخت بازی Just Cause 4 از نسخهای ارتقا یافته و ویرایش شده از موتور قدرتمند و توانای Apex استفاده کردهاند که باعث شده یکی از زیباترین جلوههای بصری در این نسل را مشاهده کنیم. با وارد شدن به دنیای بازی، اولین چیزی که چشمانتان را به خود میدوزد، چگالی و جزئیات موجود در آن است. در هر محیط از دنیای بازی، جزئیات و شاخ و برگ بیداد میکند و همین باعث شده تا دنیا خیلی زیبا و جذاب به نظر برسد. علاوه بر این، به طور کلی دنیای بازی حرفهایتر و حساب شدهتر از نسخه قبلی طراحی شده و بیشتر به صورت عمودی است (یا به این شکل حس میشود). همین موضوع باعث شده تا دنیای بازی Just Cause 4 بزرگتر از دنیای Just Cause 3 به نظر برسد اما در واقع، پهنای نقشه تقریبا به همان اندازه نقشه نسخه قبلی است.
مورد دیگری که میتوان در زمینه بصری و گرافیکی به آن اشاره کرد، فیزیک خارقالعاده بازی است که به لطف موتور Apex Engine به دست آمده است. اگر یادتان باشد، در Just Cause 3 نیز با همین فیزیک خوب و المانهای گیمپلی که با استفاده از آن ساخته میشدند، طرف بودیم اما حالا در Just Cause 4، همه چیز بوی پیشرفت به خود گرفته است. بازیبازان در نسخه چهارم همچنان میتوانند از گجت grapple hook استفاده کنند که همیشه نقش مهمی در سری داشته است اما در Just Cause 4، انواع و اقسام ارتقاها و بهبودها را میتوان روی این گجت سوار کرد. نتیجه این حرکت سازندگان، به نمایش درآمدن فیزیک عالی بازی، تخریب پذیری لذت بخش و سیستم ذرات پیشرفته و پیچیده آن است.
سیستم آب و هوا، یک قدم مثبت و رو به جلوی دیگر برای سازندگان است. آب و هوای پویا و داینامیک بازی، از نسیمهای آرام تا طوفان ها و گردبادهای عظیم را شامل میشود و هر کدام، به شکل برروی دنیا یا حتی گیمپلی بازی تاثیر مستقیم میگذارد. اگر یادتان باشد، پیش از عرضه بازی و برای تبلیغات Just Cause 4، سازندگان و ناشر از سیستم طوفان و گردباد عظیم، برای هیجان زده کردن بازیبازان استفاده میکردند و حالا میتوانیم بگوییم که همه آن هایپها و هیجان ها، تقلبی و ناامید کننده نبودهاند. شاید حتی در همین دوره و زمانه، بازیهای کمی وجود داشته باشند که آب و هوا را به مانند Just Cause 4 رندر کنند اما سیستم گردباد و طوفان، یک اثر هنری ساخته شده توسط Avalanche است و تا به حال در هیچ یک از بازیهای ویدیویی دیده نشده است. زمانی که در دنیای بازی Just Cause 4 طوفان میشود، هر چیز و هر کسی که در مقابل آن است، به سمت گردباد کشیده میشود که حاصل این اتفاق، خرابیها و انفجارهای بسیار زیبا و عظیم است. پس از تمام شدن گردباد عظیم، تقریبا هیچ چیز مانند گذشته نیست و خلق کردن چنین اثر هنری درون بازی را باید به سازندگان تبریک گفت. اما باید به این نکته هم اشاره کنیم که سیستم گردباد، تنها جنبه زینتی و زیبایی ندارد بلکه به صورت مستقیم برروی گیمپلی بازی تاثیر میگذارد و اصلا یک مکانیک گیمپلی به حساب میآید. مشاهده گردباد عظیم در بازی Just Cause 4 قطعا به خودی خود، یک نقطه قوت و یکی از جذابیتهای بازی محسوب میشود و جالب است بدانید که رخ دادن گردباد برروی هر کدام از نسخههای بازی و روی هر پلتفرمی، به بهترین شکل ممکن به تصویر کشیده میشود و خبری از افت فریمی وحشتناک هنگام تماشای آن نیست.
با تمام این تفاسیر، نمیتوان بازی Just Cause 4 را از نظر فنی و گرافیکی، یک اثر بی نقص خواند. در زمینه گرافیکی، بازی مشکلاتی دارد که شاید برای این دوره و زمانه و سال ۲۰۱۸، غیر قابل قبول باشند. به عنوان مثال، تعدد صفحات بارگذاری یا لودینگ در بازی میتواند آزار دهنده باشد، افکت آب خیلی بد و به صورت بافتهای فلت به تصویر کشیده شده، میان پردههای از پیش رندر شده بازی، رزولوشن بسیار کمی دارند که خیلی آزاردهنده و البته عجیب است و همچنین مشکلات Pop-in در محیط بازی که البته روی نسخههای کنسولی بیشتر دیده میشود.
پس از صحبت در مورد ویژگیها و نکات گرافیکی بازی Just Cause 4، بد نیست به سراغ اعداد و ارقام و بررسی دقیق بازی روی همه پلتفرمها برویم. همه ما میدانیم که بازی Just Cause 4، یک عنوان پر تقاضا از لحاظ فنی است و نه تنها از تمام توانایی GPU کنسولها استفاده میکند، بلکه یک بازی CPU محور نیز محسوب میشود. اگر به یاد داشته باشید، حتی کنسول ایکسباکس وان ایکس نیز نمیتوانست انفجارهای سنگین و زیبای Just Cause 3 را با نرخ فریم ۳۰ بر ثانیه ثابت اجرا کند و دلیل اصلی آن، ایجاد گلوگاه توسط CPU این کنسول بود. حالا بیایید ببینیم که قضیه در Just Cause 4 چگونه است. کنسول ایکسباکس وان ایکس که قدرتمندترین کنسول حال حاضر است، بازی Just Cause 4 را با رزولوشن داینامیک اجرا میکند؛ این رزولوشن میتواند در بهترین حالت ممکن به ۳۸۴۰×۲۱۶۰ یا همان ۴K نیتیو برسد و در مواقعی که رندرینگ لود بازی زیاد میشود، تا ۱۴۴۰p نیز پایین بیاید. طبق اطلاعاتی که از دیجیتال فاندری دریافت کردهایم، شرکت اسکوئر اینکس همچنین اعلام کرد که رزولوشن نسخه وان ایکس در برخی مواقع میتواند به ۱۰۸۰p نیز برسد که البته خیلی نادر است و قطعا میتوان نسخه ایکسباکس وان ایکس بازی Just Cause 4 را با کیفیتترین و تمیزترین نسخه بازی دانست. در طرف مقابل، نسخه پلیاستیشن ۴ پرو قرار میگیرد که رزولوشن اجرایی آن در بهترین حالت به ۱۴۴۰p و در بدترین شرایط ممکن به ۱۰۸۰p میرسد اما طبق بررسیهای انجام شده، رزولوشن این نسخه به ندرت به نقطه عطف خود نزدیک میشود و معمولا نزدیک به عدد کوچکتر بازه است. اما در مورد کنسولهای پایه، باید بگوییم که سازندگان، رزولوشن ۹۰۰p و ۱۰۸۰p را به ترتیب برای ایکسباکس وان و پلیاستیشن ۴ در نظر گرفتهاند و این مقدار در شرایط سخت، برروی هر دو کنسول میتواند تا ۷۲۰p یابد و در این مواقع است که بازی حتی روی نمایشگرهای ۱۰۸۰p تا حد زیادی بلوری و تار به نظر برسد.
همان طور که مشاهده میکنید، رزولوشن تمام نسخههای کنسولی بازی شاید کمتر از آن حدی باشد که انتظار داریم اما استفاده زیاد از DSR یا Dynamic Resolution Scaling با هوشمندی انجام شده و هدف تیم سازنده، رسیدن به دستاوردی بزرگتر بوده است. بهایی که هماکنون برای کاهش رزولوشن روی تمامی نسخههای کنسولی میپردازیم، باعث میشود تا به مانند نسخه قبلی سری، یعنی Just Cause 3، با افت فریم و مسائل عملکردی شدید، طرف نباشیم. حالا میتوانیم بازی Just Cause 4 تقریبا روی هر کنسولی که در اختیار داریم، با نرخ فریمی معقول و مناسب تجربه نماییم. اگر بخواهیم نسخهها را از نظر عملکرد و نرخ فریم مرتب کنیم، در رده اول، نسخه پلیاستیشن ۴ پرو بازی قرار میگیرد که در بیشتر مواقع روی نرخ فریم ۳۰ بر ثانیه قفل است و تنها در شرایط اکشن و صحنههای شلوغ ممکن است کمی افت فریم داشته باشد. پس از آن کنسول ایکسباکس وان ایکس است که تقریبا به مانند نسخه پرو عمل میکند و این افت فریم نامحسوسی که دارد، شاید به خاطر همان مسائل CPU باشد که به آن اشاره کردیم. در رده بعدی، کنسول پلیاستیشن ۴ استاندارد قرار میگیرد که با وجود توان پردازشی کمتر نسبت به کنسولهای میان نسلی، خیلی خوب گلیم خود را از آب بیرون میکشد و به غیر از چند صحنه که افت فریم به وضوح در آن ها مشخص است، عملکرد ثابتی دارد. در رده آخر نیز کنسول ایکسباکس وان استاندارد قرار میگیرد که نه تنها رزولوشن آن در بعضی مواقع تا حد قابل توجهی پایین میآید، بلکه افت فریم هم در آن دیده میشود. کاملا مشخص است که هر چه به آخر نسل هشتم نزدیک میشویم و بازیها بزرگتر و پیشرفتهتر و پر جزئیاتتر میشوند، فشار روی کنسول مایکروسافت نیز بیشتر و بیشتر میشود و این کنسول قطعا نمیتواند افکتهایی که به پهنای باند زیاد نیاز دارند را با موفقیت پردازش کند. به طور کلی میتوان گفت که Just Cause 4 در بحث عملکرد، نسبت به نسخه پیشین خود، یک قدم رو به جلو و مثبت به شمار میرود و سازندگان با استفاده هوشمندانه از رزولوشن داینامیک، توانستهاند در ثابت نگه داشتن نرخ فریم، عملکرد قابل قبولی داشته باشند.
از بحث کنسولها که بیرون بیاییم، به سراغ نسخه رایانههای شخصی بازی Just Cause 4 میرویم. سازندگان برای بازی خود، یک سیستم پیشنهادی را ذکر کردهاند که شامل یک پردازنده Intel Core i7-4770 @ 3.4 GHz یا AMD Ryzen 5 1600 @ 3.2 GHz، یک مموری ۱۶ گیگابایتی و یک کارت گرافیک NVIDIA GeForce GTX 1070 یا AMD Vega 56 با ۶ گیگابایت Vram میشود. حال، سیستمی که وبسایت گیمینگ بولت اقدام به اجرای بازی به وسیله آن کرده، شامل یک کارت گرافیک GTX 1080Ti، ۱۶ گیگابایت مموری GDDR4 و پردازنده Ryzen 1700 میشود. در منوی تنظیمات گرافیکی بازی، شاهد مواردی مانند Anisotropic Filtering (برای فیلتر بافتها)، SSAO یا Ambient Occlusion، موشن بلور، کیفیت سایه، LOD Factor (برای چگالی و تراکم مدلها در دنیای بازی)، Edge Fade، سیستم نورپردازی کلی (Global Illumination) و چند گزینه دیگر هستیم که دست بازیبازان را به خوبی برای شخصی سازی باز میگذارد. نسخه رایانههای شخصی با این که بسیاری از مشکلات نسخه کنسولی مانند مشکل Pop-in را ندارد یا کمتر از نسخههای کنسولی دارد، اما نمیتوان عملکرد آن را متعادل و خوب خواند. در مواقع معمولی و عادی، نرخ فریم بازی ثابت است اما افکتهای متعدد یا حرکات سریع میتواند این ثبات را از بین ببرد و باعث افت فریم ناگهانی شود.
بازی Just Cause 4 را میتوان به طور کلی یک پیشرفت در زمینه فنی و بصری خواند. این که مشاهده میکنیم موتور قدرتمندی مانند Apex روی کنسولهای پایه نسل فعلی بدون مشکل و کمبود خاصی به کار گرفته میشود، بسیار عالی است و بهتر از آن، پیشرفتی است که بین دو نسخه درون یک نسل حاصر میشود. Just Cause 4 حالا برخلاف نسخه قبلی، عملکرد خوب و مناسبی روی تمامی پلتفرم ها دارد و حالا میتوانیم علاوه بر مشاهده جلوههای بصری و گرافیکی فوقالعاده، بدون اذیت و آزاری، به تجربه یک اکشن نفس گیر بنشینیم.
امیدوار هستم که از بررسی فنی و بصری بازی Just Cause 4 لذت و استفاده کافی را برده باشید. حتما نظرات خود را در مورد مسائل فنی و بصری بازی Just Cause 4 و در مورد این مطلب، با ما به اشتراک بگذارید.
1 دیدگاه
محمد جواد
باید 15 میلیون بدی سیستم تا بتونی این بازی رو تو حالت 30 فریم و رزولوشن 720 بازی کنی!!!!!!!
با کلی لگگگگگگگگگگ!!!!!!!!!!!