بازسازی کردن عناوین قدیمی یکی از اقدامات مهم در صنعت گیم بخصوص در این نسل محسوب می‌شود. یک استدیو می‌تواند دلایل زیادی برای ریمیک کردن یک بازی داشته باشد، اما مهم‌ترین دلایل می‌توانند پیشرفت تکنولوژی و دست یافتن به سود بیشتری باشد.
بعضی از عناوین هیچ‌گاه کهنه نمی‌شوند و صرف نظر از این‌که در چه سالی ساخته شده‌اند همیشه می‌توانید از تجربه آن‌ها لذت ببرید، یک نمونه خوب Pac-man است. بازی که خارج از هرگونه پیچیدگی ساخته شده است؛ اما به عنوان مثال بازی همچون Vice City را در نظر بگیرید، درست است که این عنوان در زمان خود یک انقلاب گرافیکی حساب می‌شد اما در حال حاضر هیچ جذابیتی ندارد پس بازسازی کردن بازی‌ها در این مواقع به کار می‌آید. البته همیشه هم قرار نیست که همه چیز طبق برنامه پیش برود و گاها شاهد هستیم که ریمیک یک عنوان فقط باعث می‌شود که اعتبار گذشته آن بازی نیز از بین برود، در این مقاله نگاهی خواهیم داشت به بازی‌هایی که بازسازی کردن آن‌ها فقط باعث شد که خاطرات قدیمی گذشته خراب شود.
Dr. Mario 64
بازی Dr. Mario 64 یک بازسازی از عنوان Dr. Mario بود که در سال ۱۹۹۰ برای کنسول NES عرضه شده بود و تقریبا مشابه عنوان معروف تتریس بود. این ریمیک به بازی ویژگی‌های جدید زیادی همچون مبارزات تیمی و بخش چندنفره را اضافه کرد که در تمامی این حالت‌ها می‌توانستید با چهار نفر دیگر نیز به بازی کردن بپردازید. درست است که این عنوان آنقدرها هم بازی بدی نبود اما منتقدان به قیمت بالای آن و گیمپلی کم‌محتوای بازی واکنش شدیدی نشان دادند، به خصوص که در آن دوران عناوین شبیه آن به وفور در اینترنت و به صورت رایگان پیدا می‌شدند.
Blaster Master Zero
این بازی که نام واقعی آن در ژآپن Metafight است و نسخه غربی آن چنین نامی داشت در سال ۱۹۸۸ برای اروپا و آمریکای شمالی منتشر شد. بازی در آن زمان تبدیل به یکی از بهترین عناوین NES شد و خیلی زود توانست طرفداران بی‌شماری برای خود دست و پا کند. سال‌ها بعد و در سال ۲۰۱۷ این عنوان برای کنسول‌های Switch و ۳DS بازسازی شد. درست است که نسخه‌ای که برای کنسول هیبریدی شرکت نینتندو عرضه شد توانست توجه منتقدین را به خود جذب کند اما بازسازی این عنوان برای کنسول دستی محبوب این شرکت زیاد مورد توجه قرار نگرفت و دلیل اصلی منتقدین هم نبود سختی نسخه اورجینال بود.
Earthworm Jim HD
شانزده سال پس از این‌که نسخه اصلی این بازی عرضه شد، بازسازی آن در سال ۲۰۱۰ برای دو سرویس Xbox Live و PlayStation Network عرضه شد. متاسفانه شانزده سال زمان زیادی بود و در این مدت هم سازندگان تلاشی برای بهبود بخشیدن به اوضاع نکرده بودند. درست است که بازی هنوز هم به مانند نسخه اصلی لول‌دیزاین پیچیده و زیبایی داشت اما هنوز هم گیمپلی بازی به مانند نسخه ۱۹۹۴ مشکلات زیادی به همراه داشت و این کوله‌بار را به همراه خود به نسخه بازسازی شده آورده بود. در نهایت منتقدان به سختی بیش از حد بازی اعتراض کردند و این موج انتقادهای منفی باعث شد تا این ریمیک آنقدرها هم نتواند خاطره‌انگیز باشد.
۱۹۴۲: Joint Strike
این عنوان که بازسازی یک بازی آرکید معروف بود در سال ۲۰۰۸ برای دو سرویس آنلاین Xbox Live و PlayStation Network عرضه گردید، بازی که متعلق به مجموعه بزرگی به نام ۱۹xx بود. البته هرچقدر هم که این بازسازی خوب بود یک مشکل بزرگ داشت و آن هم مدت زمان گیمپلی یک ساعته آن بود؛ بله همانطور که حدس زده‌اید منتقدان نسبت به زمان به شدت کوتاه آن واکنش منفی نشان دادند البته قیمت ارزان و نسبتا معقولانه ده دلاری آن باعث شد تا آنقدرها کوبیده نشود.
Kingdom Hearts: Chain of Memories
این بازی در واقع قرار بود تا پلی باشد که داستان دو عنوان دیگر از این مجموعه را که برای Game Boy Advance عرضه شده بود به هم وصل کند. در سال ۲۰۰۴ و در حالی که چهار سال از عرضه این بازی گذشته بود سازندگان تصمیم گرفتند تا آن را به همراه صداگذاری، موسیقی متن بهتر و گرافیک سه بعدی برای کنسول محبوب PS2 عرضه کنند؛ مشکل اما این‌جا بود که متاسفانه هنوز هم خیلی واضح آشکار بود که این عنوان متعلق به یک کنسول دستی است. در نهایت درست است که منتقدان زیاد به نسبت آن روی خوشی نشان ندادند ولی طرفداران آن را دوست داشتند.
Castle of Illusion Starring Mickey Mouse
یک عنوان کلاسیک که در سال ۱۹۹۰ باعث شد کنسول Sega Genesis به شهرت درخشان خود دست پیدا کند و امتیازهای خوبی نیز از منتقدین دریافت کند، همچنین با انتشار این بازی بود که مجموعه Illusion به وجود آمد. البته منتقدین در سال ۲۰۱۳ زیاد به آن روی خوشی نشان نداند، بیشتر انتقادها کنترل بد و حرکات سفت و سخت میکی را هدف گرفته بود، دو مسئله‌ای که برای هر بازی پلتفرمری مهم محسوب می‌شود و در نهایت به علاوه تمام این موارد مدت زمان بازی نیز کوتاه بود؛ گاهی اوقات باید تعدادی از بازی‌ها را به حال خود رها کنیم و فقط با خاطرات قدیمی که از آن‌ها داریم خوش باشیم.
Dead Rising 2: Off the Record
در واقع می‌توان گفت که این نسخه از سری Dead Rising بیشتر از این‌که یک بازسازی باشد یک بازنگری نسبت به شماره دوم از این مجموعه است. در این نسخه قهرمان همیشگی این سری Frank West به علاوه تعدادی سلاح و محیط جدید و همچنین مکانیک عکاسی بازگشته است. البته تمامی این موارد برای منتقدان کافی نبود آن‌ها این عنوان را یک بازی بازیافت شده نامیدند که فقط تعدادی ویژگی بیشتر نسبت به نسخه اصلی خود دارد و در واقع هیچ تفاوت خاصی میان این دو وجود ندارد.
Tony Hawk’s Pro Skater HD
واقعا مجموعه بازی وجود دارد که بدتر از سری Tony Hawk شکست خورده باشد؟ سه نسخه اول این مجموعه در نظر همگان شاهکارهایی بودند که باعث شدند یک نسل از نوجوانان با اسکیت‌برد آشنا شوند و به آن علاقمند شوند. در حال حاضر اما این سری فقط یک مجموعه ضعیف است به خصوص بعد از افتضاحی که نسخه پنجم و بازسازی دو نسخه اول که Tony Hawk’s Pro Skater HD نام داشت به بار آوردند. بازسازی فقط ارتقا دادن گرافیک نیست، عنوان مذکور نیز به غیر از پیشرفت گرافیکی هیچ چیز خاص دیگری نداشت.
Diddy Kong Racing DS
در زمانی که Mario Kart یکه تاز عناوین Kart Racing بود بازی Diddy Kong Racing توانست تا تبدیل به یک رقیب خطرناک برای این مجموعه شود. در واقع افراد زیادی هستند که این عنوان را بازی بهتری نسبت به نسخه Mario Kart 64 می‌دانند. استدیو Rare این بازی را در سال ۲۰۰۷ با گرافیک بهبود یافته، امکان ساخت زمین مسابقه، بخش چندنفره و مکانیک‌هایی که از صفحه لمسی کنسول DS بهره می‌بردند دوباره روانه بازار کرد؛ منتقدین اما نسبت به این بازسازی اصلا روی خوشی نشان ندادند و عده زیادی باور داشتند که این بازی برای این دوره قدیمی است و کنترل آن نیز اصلا بهبود پیدا نکرد است.
Dead Rising: Chop till You Drop
مطمئنا شرکت کپکام سابقه خوبی در ریمیک کردن عناوین Dead Rising ندارد، واقعا شاید بهتر باشد که دیگر کسی به این سری کاری نداشته باشد! نسخه Chop till You Drop بازسازی نسخه اول بود که برای کنسول Wii عرضه شده بود و تغییراتی را نیز به همراه داشت که بیشتر باعث آسیب دیدن بدنه بازی شده بودند. فروشگاه کوچک‌تر شده بود، تعداد سلاح‌ها کاهش یافته بود، مکانیک عکاسی عوض شده بود و در نهایت فرانک نمی‌توانست بپرد! در نهایت همانطور که حدس زده‌اید تمامی این تغییرات باعث خوشحالی منتقدین نشدند و فقط باعث ایجاد یک آبروریزی برای شرکت کپکام شدند.
Blaster Master: Overdrive
این عنوان که بازسازی عنوان Blaster Master بود عملکردی حتی بدتر از نسخه Zero داشت و تمامی اعتبار و شهرت این عنوان را به راحتی بر باد داد. این بازی که برای کنسول Wii و در سال ۲۰۱۰ عرضه شد علاوه بر این‌که گرافیک بهتری داشت مکانیک‌های نسخه‌های مختلف این عنوان را با هم ترکیب کرده بود. به غیر از این موارد اما بازی هیچ تفاوت خاص دیگری نداشت و همه چیز در همین مورد خلاصه می‌شد. منتقدان به نبود تغییرات، سختی غیرمنطقی و گیمپلی ناقص بازی خرده‌های زیادی گرفتند؛ مطمئنا یک بازی که در سال ۱۹۸۸ منتشر شده در ۲۰۱۰ وضعیت خوبی نخواهد داشت.
Robin Hood: Defender of the Crown
در سال ۱۹۸۶ شرکت Cinemaware بازی به نام Defender of the Crown را برای کنسول آمیگا منتشر کرد که در آن دوران به خاطر کیفیت گرافیکی و جزئیاتی که درون خود داشت به شدت مورد توجه و تحسین قرار گرفت. در سال ۲۰۰۳ این عنوان بازسازی شد اما هیچ‌گاه به موفقیت نسخه اصلی نرسید. گیمپلی بازی هنوز در سال ۱۹۸۶ گیر کرده بود و به غیر از پیشرفت گرافیکی هیچ چیز دیگری در آن دیده نمی‌شد، منتقدین نیز به گیمپلی منسوخ و بیش از حد سخت آن خرده‌های زیادی گرفتند.
Harry Potter and the Philosopher’s Stone
هرجور هم که حساب کنید دو سال مدت زمان کمی برای ریمیک کردن یک بازی است. دقیقا دو سال از انتشار این عنوان گذشته بود که سازندگان تصمیم گرفتند تا در سال ۲۰۰۳ آن را بازسازی کنند. درست است که بازی از لحاظ صداگذاری و گرافیکی بهبود پیدا کرده بود اما در تمامی موارد دیگر یک ناامیدی بزرگ بود؛ گیمپلی خسته کننده و بی‌هدف، پازل‌های بی‌مورد و در نهایت فریم‌ریت نامتعادل بازی باعث شد تا منتقدین به شدت آن را بکوبند و باعث خفه شدن این عنوان در نطفه شوند.
TEENAGE MUTANT NINJA TURTLES: TURTLES IN TIME RE-SHELLED
بازسازی Turtles in Time دلیل محکمی است که چرا نباید عناوین کلاسیک را ریمیک کرد و انجام این کار چه ریسک بزرگی است. نسخه اصلی یکی از بهترین عناوین آرکید بود که در خاطرات افراد زیادی جای داشت؛ در این بین یوبیسافت تصمیم گرفت که شاید بازسازی کردن این عنوان پرسود باشد اما در آخر به غیر از خراب کردن اعتبار بازی و مخدوش کردن خاطرات گیمرهای قدیمی هیچ کار دیگری انجام نداد. درست است که بازی در آن زمان گرافیک خوبی داشت اما منتقدین گیمپلی بیش از حد ساده آن را زیر سوال بردند و خیلی راحت این بازی شکست خورد.
